Daar stond hij voor de grote koning, deze kleine herdersjongen die net door zijn eigen broer even onderuit gehaald was.
Al eerder had David deze koning ontmoet.
Bij beide keren was er een reus aanwezig, één keer onzichtbaar en de tweede keer zichtbaar.
De geest van God verliet de koning, niet lang nadat Samuël David gezalfd had.
Saul liet iemand zoeken die goed harp kon spelen.
Alweer iets wat hij geleerd had in het veld en wat nodig was.
AL die dingen die hij leerde, er was een plan mee.
Daar zat David, met zijn harp en speelde hij liederen voor koning Saul.
God heeft ingezet en het gezegend.
Zoveel psalmen van David zingen wij nog steeds!
Die liederen, vol gejuich, maar ook zo herkenbaar gevuld.
Soms met pijn, met angst, met nederigheid en met een enorme dankbaarheid.
Wat een rijkdom heeft David ons daarin ook nagelaten.
Zal hij Psalmen gespeeld hebben bij Koning Saul?
Herkenbaar over alle gevoelens waar wij mensen mee te kampen hebben?
David staat nu weer bij de koning.
En hij wacht niet eens tot de koning begint te spreken.
Hij begint zelf alvast.
U moet niet bang zijn voor deze Filistijn!
Ik zal wel tegen die man gaan vechten.
Saul wat zal hij gedacht hebben?
Zelf had hij de moed nog niet gevonden om voor zijn volk op te staan en de strijd aan te gaan.
En dit, dit is toch uiterst kwetsbaar.
Wat als hij David laat vechten.....
Als deze jongen wint, dan heeft Saul voor altijd gefaald als koning.
En weet je, als David nu verliest?
Dan zal het volk Israël voor altijd als knechten zijn voor de Filistijnen.
Dan heeft Saul ook gefaald als koning.
Dit is zo'n kwetsbaar moment voor Saul!
Nooit begreep ik dat zo goed.
Altijd zag ik alleen de moed van David.
Maar wat Saul uiteindelijk doet, getuigt van zoveel moed, of getuigt het van een God.
Een God die voorbereid voor Zijn kinderen.
Als je iets moet doen voor Hem, dan is Hij daarbij.
Dan moet je als kleine herdersjongen staan voor een koning, maar dan maakt God dat Zijn plan tot voltooiing komt.
Eerst is Saul nog bang en zonder vertrouwen.
Nee David, jij?
Jij kunt helemaal niet tegen deze Filistijn vechten.
Deze Filistijn hij vecht al vanaf zijn jeugd en jij, jij bent nog een jongeman.
Weer hoort David, je bent te min, niet goed genoeg.
Saul die is gaan geloven in tactieken en strategieën en ziet nee, David is niet degene die mij de overwinning kan geven.
Het geloof van Saul, het gaat langzaam af van een grote God naar zijn eigen zicht, zijn eigen strategieën en beeld van situaties.
Zijn eigen kennis en geleerdheid.
Van geloven in een grote God naar een geloven in zichzelf.
Er is niet te lezen van een Saul die hiervoor bid en God vraagt wat te doen...
Nee Saul, hij keurt nu David nog af.
Toch is deze David de enige die overeind blijft, die niet bang weg loopt.
Hij legt uit, van de training die hij gehad heeft.
Ja in het donkere deel van zijn leven, in dat ongeziene deel, mocht hij leren wat je moet doen om een kudde te beschermen.
Israël de kudde van God, het had juist een herdersjongen nodig.
Vol moed, vol vertrouwen.
David, wat kon hij verliezen?
Hij was in de ogen van de anderen toch niets.....
Als je niets bent, dan kan je niets verliezen, maar ligt er een grote kans voor je.
Dan kan je verrassen.
Hou dus moed!
Wil je de twee andere delen lezen?
Uiteraard is dat mogelijk doormiddel van de volgende klikbare linken:
Davids strijd (Deel 1)
Davids strijd (Deel 2)
Ook kan je heel makkelijk mijn blogs volgen door mijn blog te volgen op Bloglovin.
Je vind rechts boven aan mijn pagina een knop waarmee je mij kan volgen.
En dan is er nog een handige facebook pagina:
Petrina's schrijfgelukjes
Zo blijf je op de hoogte van de dingen die ik schrijf!
Veel lees plezier.
Al eerder had David deze koning ontmoet.
Bij beide keren was er een reus aanwezig, één keer onzichtbaar en de tweede keer zichtbaar.
De geest van God verliet de koning, niet lang nadat Samuël David gezalfd had.
Saul liet iemand zoeken die goed harp kon spelen.
Alweer iets wat hij geleerd had in het veld en wat nodig was.
AL die dingen die hij leerde, er was een plan mee.
Daar zat David, met zijn harp en speelde hij liederen voor koning Saul.
God heeft ingezet en het gezegend.
Zoveel psalmen van David zingen wij nog steeds!
Die liederen, vol gejuich, maar ook zo herkenbaar gevuld.
Soms met pijn, met angst, met nederigheid en met een enorme dankbaarheid.
Wat een rijkdom heeft David ons daarin ook nagelaten.
Zal hij Psalmen gespeeld hebben bij Koning Saul?
Herkenbaar over alle gevoelens waar wij mensen mee te kampen hebben?
David staat nu weer bij de koning.
En hij wacht niet eens tot de koning begint te spreken.
Hij begint zelf alvast.
U moet niet bang zijn voor deze Filistijn!
Ik zal wel tegen die man gaan vechten.
Saul wat zal hij gedacht hebben?
Zelf had hij de moed nog niet gevonden om voor zijn volk op te staan en de strijd aan te gaan.
En dit, dit is toch uiterst kwetsbaar.
Wat als hij David laat vechten.....
Als deze jongen wint, dan heeft Saul voor altijd gefaald als koning.
En weet je, als David nu verliest?
Dan zal het volk Israël voor altijd als knechten zijn voor de Filistijnen.
Dan heeft Saul ook gefaald als koning.
Dit is zo'n kwetsbaar moment voor Saul!
Nooit begreep ik dat zo goed.
Altijd zag ik alleen de moed van David.
Maar wat Saul uiteindelijk doet, getuigt van zoveel moed, of getuigt het van een God.
Een God die voorbereid voor Zijn kinderen.
Als je iets moet doen voor Hem, dan is Hij daarbij.
Dan moet je als kleine herdersjongen staan voor een koning, maar dan maakt God dat Zijn plan tot voltooiing komt.
Eerst is Saul nog bang en zonder vertrouwen.
Nee David, jij?
Jij kunt helemaal niet tegen deze Filistijn vechten.
Deze Filistijn hij vecht al vanaf zijn jeugd en jij, jij bent nog een jongeman.
Weer hoort David, je bent te min, niet goed genoeg.
Saul die is gaan geloven in tactieken en strategieën en ziet nee, David is niet degene die mij de overwinning kan geven.
Het geloof van Saul, het gaat langzaam af van een grote God naar zijn eigen zicht, zijn eigen strategieën en beeld van situaties.
Zijn eigen kennis en geleerdheid.
Van geloven in een grote God naar een geloven in zichzelf.
Er is niet te lezen van een Saul die hiervoor bid en God vraagt wat te doen...
Nee Saul, hij keurt nu David nog af.
Toch is deze David de enige die overeind blijft, die niet bang weg loopt.
Hij legt uit, van de training die hij gehad heeft.
Ja in het donkere deel van zijn leven, in dat ongeziene deel, mocht hij leren wat je moet doen om een kudde te beschermen.
Israël de kudde van God, het had juist een herdersjongen nodig.
Vol moed, vol vertrouwen.
David, wat kon hij verliezen?
Hij was in de ogen van de anderen toch niets.....
Als je niets bent, dan kan je niets verliezen, maar ligt er een grote kans voor je.
Dan kan je verrassen.
Hou dus moed!
Wil je de twee andere delen lezen?
Uiteraard is dat mogelijk doormiddel van de volgende klikbare linken:
Davids strijd (Deel 1)
Davids strijd (Deel 2)
Ook kan je heel makkelijk mijn blogs volgen door mijn blog te volgen op Bloglovin.
Je vind rechts boven aan mijn pagina een knop waarmee je mij kan volgen.
En dan is er nog een handige facebook pagina:
Petrina's schrijfgelukjes
Zo blijf je op de hoogte van de dingen die ik schrijf!
Veel lees plezier.
Mooie Bijbelstudie over God. Mooie serie.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel voor je compliment Blomme!
Verwijderen