Afgelopen weekend was hier een spannende situatie, zoals ik elders al beschreef.
Al een hele tijd liep er op de achtergrond een grote zorg.
Die groeide maar, en werd eigenlijk nooit opgelost.
Het enige wat ik kon hiermee dat heb ik gedaan.
In februari heb ik het neergelegd bij een instantie die daarvoor opgeleid zijn.
Ik raakte er aan gewend, en leerde er mee omgaan.
Daardoor had ik er rust van, en ik vertrouwde op de instantie en dacht: het komt wel goed.
Ik liet het niet mijn leven beheersen en ging verder.
Het had voor mij ook geen gevolgen.
Want ik kon er alleen maar door krijgen wat ik verdien maar niet op achteruit gaan.
En dan is het nu eind mei.
Al die tijd was er niets gebeurd.
Oja wel, er was gelogen en geprobeerd het proces stop te zetten en te blokkeren.
Maar dit was maar voor even toen aangetoond kon worden wat de waarheid was.
De waarheid is duidelijk en hoeft niet verdedigd te worden.
Al die tijd nog niks gedaan, dat was de druppel voor deze instantie (!), zolang, en nog niets opgelost.
Nog niets veranderd!
Maatregelen werden genomen en dat ging ook mij niet ongemerkt voorbij.
Opeens kwam de druk omhoog, en wat gebeurd er dan?
Die werd neergelegd waar het altijd al kwam.
Bij mij...
Ik moest het oplossen, en dat werd op verschillende, niet te missen manieren duidelijk gemaakt.
Dan moet ik mezelf en ook andere om mij heen, bij de juiste focus houden.
![Exodus 14:14:](https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/564x/d4/d1/f3/d4d1f300e3d0038cc1b659faf2bf2774.jpg)
Ik hoef niets te doen.
Bidden is het enige wat mag en kan.
Als ik stil ben, in gebed ga, dan kan God voor mij werken.
En dan hoor ik van zoveel mensen die voor mij bidden.
Dat is voor mij een bemoediging.
En dat stil zijn, en laten liggen wat niet mijn taak is, dat is nieuw.
Nieuw voor mij!
Eigenlijk als er iets gebeurd en mensen komen naar mij toe, dan ga ik direct aan de slag.
Voel mij verantwoordelijk en ging altijd ook nog de problemen van een ander als mijn probleem zien.
Maar dat is al een tijd voorbij.
Ik ben stil, ik bid, en laat God zorgen.
Hij kan het veel beter als ik.
En als ik voor andere problemen op los, dan leren ze nooit zelf problemen oplossen.
Mensen die voor mij bidden, super bedankt!
Al weet ik dat bang zijn en vrezen niet nodig is, omdat God zorgt.
Toch was ik het wel.
En het gevoel van onveiligheid dat is een heel naar gevoel.
Om gevaarlijke situaties, die mijn kindjes en ik al genoeg doorstaan hebben, te voorkomen heb ik dit weekend elders door gebracht.
De kindjes maar ook ik, we willen alleen maar rust, liefde en veiligheid.
Daarom ben ik blij met bidders om mij heen.
Met de mensen die aan mij denken op welke manier dan ook.
Al een hele tijd liep er op de achtergrond een grote zorg.
Die groeide maar, en werd eigenlijk nooit opgelost.
Het enige wat ik kon hiermee dat heb ik gedaan.
In februari heb ik het neergelegd bij een instantie die daarvoor opgeleid zijn.
Ik raakte er aan gewend, en leerde er mee omgaan.
Daardoor had ik er rust van, en ik vertrouwde op de instantie en dacht: het komt wel goed.
Ik liet het niet mijn leven beheersen en ging verder.
Het had voor mij ook geen gevolgen.
Want ik kon er alleen maar door krijgen wat ik verdien maar niet op achteruit gaan.
En dan is het nu eind mei.
Al die tijd was er niets gebeurd.
Oja wel, er was gelogen en geprobeerd het proces stop te zetten en te blokkeren.
Maar dit was maar voor even toen aangetoond kon worden wat de waarheid was.
De waarheid is duidelijk en hoeft niet verdedigd te worden.
Al die tijd nog niks gedaan, dat was de druppel voor deze instantie (!), zolang, en nog niets opgelost.
Nog niets veranderd!
Maatregelen werden genomen en dat ging ook mij niet ongemerkt voorbij.
Opeens kwam de druk omhoog, en wat gebeurd er dan?
Die werd neergelegd waar het altijd al kwam.
Bij mij...
Ik moest het oplossen, en dat werd op verschillende, niet te missen manieren duidelijk gemaakt.
Dan moet ik mezelf en ook andere om mij heen, bij de juiste focus houden.
![Exodus 14:14:](https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/564x/d4/d1/f3/d4d1f300e3d0038cc1b659faf2bf2774.jpg)
Ik hoef niets te doen.
Bidden is het enige wat mag en kan.
Als ik stil ben, in gebed ga, dan kan God voor mij werken.
En dan hoor ik van zoveel mensen die voor mij bidden.
Dat is voor mij een bemoediging.
En dat stil zijn, en laten liggen wat niet mijn taak is, dat is nieuw.
Nieuw voor mij!
Eigenlijk als er iets gebeurd en mensen komen naar mij toe, dan ga ik direct aan de slag.
Voel mij verantwoordelijk en ging altijd ook nog de problemen van een ander als mijn probleem zien.
Maar dat is al een tijd voorbij.
Ik ben stil, ik bid, en laat God zorgen.
Hij kan het veel beter als ik.
En als ik voor andere problemen op los, dan leren ze nooit zelf problemen oplossen.
Mensen die voor mij bidden, super bedankt!
Al weet ik dat bang zijn en vrezen niet nodig is, omdat God zorgt.
Toch was ik het wel.
En het gevoel van onveiligheid dat is een heel naar gevoel.
Om gevaarlijke situaties, die mijn kindjes en ik al genoeg doorstaan hebben, te voorkomen heb ik dit weekend elders door gebracht.
De kindjes maar ook ik, we willen alleen maar rust, liefde en veiligheid.
Daarom ben ik blij met bidders om mij heen.
Met de mensen die aan mij denken op welke manier dan ook.
Moeilijk hè, uit handen geven. Maar in Zijn Hand is het veilig. En jij en je kinderen zijn dat bij Hem ook.
BeantwoordenVerwijderenHet voelt soms zo fijn om zelf te handelen, terwijl de uitkomst dan zo vaak niet is wat ik wil... Zo blij te weten dat we veilig zijn bij Hem!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel voor je reactie Ann!