Doorgaan naar hoofdcontent

Winnaar give away actie en antwoord op mijn gestelde vraag:

Winnaar


Deze vraag stelde ik in mijn give away actie!
Ik kreeg verschillende antwoorden binnen op deze vraag:

Waarom hadden Paulus en Petrus een meningsverschil?

Zo leuk, ook echt van mensen waar ik blij verrast door was.
Vandaag heb ik de namen van de mensen die meededen op briefjes geschreven en heeft mijn moeder een briefje uit de pot gehaald.

De winnaar is:






Ik neem contact met je op en dan gaan we regelen dat dit mooie boek, een toelichting op De brief aan de Galaten, jou kant op komt.


Voorbeelden

In het boek van David Pawson: Toelichtingen op de brief aan De Galaten, staat iets over Petrus en Paulus wat eigenlijk heel treffend is in dit verhaal:

"Het was in de tijd waarin de twee grootste apostelen van Jezus - Petrus en Paulus - een meningsverschil hadden. Ze zijn de geschiedenis ingegaan als de twee grootste mannen in het Christelijk Evangelie."
Op een dag hadden ze een felle discussie, en Paulus haalt die gebeurtenis aan om te laten zien dat hij zelfs het Evangelie van Petrus moest corrigeren.
Petrus, als we terug gaan zien we dat Petrus Paulus heeft geholpen!
Maar ook hij moest soms de juiste kant op gewezen worden.
Het is heel eenvoudig.

Oude gewoonte


Petrus was terug gevallen in een oude gewoonte, zoals ons dat allemaal weleens overkomt of overkomen zal.
Paulus zelf zal het ook gaan overkomen.
In dit geval was Petrus eigenlijk diep in zijn hart een lafaard.
Herken je het nog van eerder?
Het was zijn automatische reactie als hij moest laten zien waar hij stond.
Eerst bij Jezus, toen Jezus ondervraagd werd, Petrus ontkende tot drie keer toe dat hij Jezus kon.
Nu vlucht Petrus weer in diezelfde houding.
Het kwam alleen door de Heilige Geest als Petrus vrijmoedigheid had, zoals op de allereerste Pinksterdag. 
Petrus was eigenlijk bang voor mensen, voor wat ze vonden.



Meningsverschil


Voor deze situatie met Paulus, werd Petrus door God geroepen om naar Antiochië te gaan.
Daar had hij volkomen vrede dat hij aan tafel zat, voedsel at dat niet koosjer was, vlees at dat niet van de juiste slager kwam.
Hij voelde zich een broeder van de mensen waarmee hij at.
Maar vervolgens kwamen er nog andere mensen uit Jeruzalem.
Petrus hij werd bang.
Wat zouden de mensen nu van hem gaan denken?
Hij deed wat hij eerder had gedaan:

Hij verloochende zijn Heer.

Toen de mensen uit Jeruzalem aankwamen zei hij dan ook maar snel: Ik denk dat ik toch maar afzonderlijk ga eten,
Dit maakte dat er in die ene geloofsgemeenschap opeens twee maaltijden van de Heer.
Het avondmaal vieren was een onderdeel van de gewone maaltijd en werd nu letterlijk in tweeën gedeeld.
Beide erkenden één Heer Jezus Christus, maar ze konden niet aan één tafel zitten!

Lukt ons dat wel?
Hebben wij geleerd?

Ingrijpen


Paulus besefte dat als Petrus hiermee doorging, er voor het eerst twee denominaties in het christendom zouden ontstaan.
Hoeveel zijn er nu al?
De eenheid van het Evangelie, het stond op het spel.
Paulus heeft heel moedig Petrus bestraft, recht in zijn gezicht!
Niet achter in de consistorie, waar niemand van de gemeente het op zal merken.
Petrus, de eerste voorganger van de kerk!

Petrus wat jij doet stemt niet overeen met het Evangelie...

Eerst was je volledig bereid te eten met met de heidenen, dus wat je nu doet, dat is niet waar jij volledig achterstaat.
Je doet het vanuit angst!
Samen eten Petrus is een teken van vriendschap en gemeenschap.
Ben je soms vergeten dat wij ook alleen maar door geloof in Jezus, in het reine met God kunnen komen?
Paulus legt hier heel duidelijk de genade neer:

Het gaat niet om iets te bereiken in eigen kracht maar alleen vanuit geloof!

Wil je meer lezen, leren en ervaren wat genade is?
Laat je inspireren en ontdek opnieuw wat genade ten diepste inhoud.
Dan kan ik je dit boek aanbevelen: Een toelichting op De brief aan de Galaten!

Hier een link waar dit boek te bestellen is: Opwekking/Galaten







Reacties

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie...

Laat je licht schijnen in het duister

Ik zie in hoe er voor de lieve vrede...om het duister heen wordt gedanst. En ook hoe ik zelf een lange periode nodig heb gehad om echt het licht door mij heen te laten schijnen. Daarover in deze blog meer. Alleen heel even eerst iets anders omdat het zolang geleden is dat ik heb geblogd. Afgelopen periode heb ik vaker het gevoel gekregen, een innerlijk verlangen, om weer lessen en inzichten die ik op doe met jou te delen. Hier op mijn blog. Mijn eigen speciale plekje om mijn hart met jou te delen. Een inkijkje te geven en te verbinden met jou. Mogelijk je ook te inspireren. Vandaag wil ik beginnen met iets wat ik de laatste weken zo op mijn hart heb. Persoonlijke zoektocht Eigenlijk nog helemaal niet zo helder wat ik ermee mag voor mezelf. In de blog wil ik het in ieder geval met jou delen. De worstelwoorden uit mijn hart. Mogelijk ontrafelt het schrijven het weer. Zo heeft deze blog, het delen van woorden met jou, mij vaker geholpen om te ontrafelen wat er lag. Voor mij voelt het heel...

Gezinsavond: Het eerste lichtje aan de horizon (eerste Advent)

Eindelijk was het dan zover, de eerste adventszondag. Ik had al heel veel ideeën van tevoren, maar moest toch gaan kiezen. De preek van vorige week, en ons gezinsavond daarover hielpen mij naar het gekozen thema. Verlangen (uitzien) naar licht! De profeten keken er al naar uit, alles wat zei ooit voorspelde kwam uit. Maar zien wij nu ook nog uit? Het licht is op aarde geweest, we weten het zal weer komen! Voor dat Jezus op aarde kwam, waren er al kleine lichtjes aan de horizon. Jesaja voorspelde al licht, speciaal voor de mensen die in het donker leefden. Bijzonder als je beseft dat Hij kwam voor gebrokene van hart. Hij maakte licht op de aarde, omdat Hij zelf Licht is. Nu wil Hij nog steeds licht maken, in onze harten. De tekst die ik gebruikt heb is: Jesaja 9:1 Het volk dat in duisternis wandelt, zal een groot licht zien. Zij die wonen in het land van de schaduw van de dood, over hen zal een licht schijnen. Het eerste licht dient zich aan Daarna ging ik do...