Doorgaan naar hoofdcontent

Winnaar give away actie en antwoord op mijn gestelde vraag:

Winnaar


Deze vraag stelde ik in mijn give away actie!
Ik kreeg verschillende antwoorden binnen op deze vraag:

Waarom hadden Paulus en Petrus een meningsverschil?

Zo leuk, ook echt van mensen waar ik blij verrast door was.
Vandaag heb ik de namen van de mensen die meededen op briefjes geschreven en heeft mijn moeder een briefje uit de pot gehaald.

De winnaar is:






Ik neem contact met je op en dan gaan we regelen dat dit mooie boek, een toelichting op De brief aan de Galaten, jou kant op komt.


Voorbeelden

In het boek van David Pawson: Toelichtingen op de brief aan De Galaten, staat iets over Petrus en Paulus wat eigenlijk heel treffend is in dit verhaal:

"Het was in de tijd waarin de twee grootste apostelen van Jezus - Petrus en Paulus - een meningsverschil hadden. Ze zijn de geschiedenis ingegaan als de twee grootste mannen in het Christelijk Evangelie."
Op een dag hadden ze een felle discussie, en Paulus haalt die gebeurtenis aan om te laten zien dat hij zelfs het Evangelie van Petrus moest corrigeren.
Petrus, als we terug gaan zien we dat Petrus Paulus heeft geholpen!
Maar ook hij moest soms de juiste kant op gewezen worden.
Het is heel eenvoudig.

Oude gewoonte


Petrus was terug gevallen in een oude gewoonte, zoals ons dat allemaal weleens overkomt of overkomen zal.
Paulus zelf zal het ook gaan overkomen.
In dit geval was Petrus eigenlijk diep in zijn hart een lafaard.
Herken je het nog van eerder?
Het was zijn automatische reactie als hij moest laten zien waar hij stond.
Eerst bij Jezus, toen Jezus ondervraagd werd, Petrus ontkende tot drie keer toe dat hij Jezus kon.
Nu vlucht Petrus weer in diezelfde houding.
Het kwam alleen door de Heilige Geest als Petrus vrijmoedigheid had, zoals op de allereerste Pinksterdag. 
Petrus was eigenlijk bang voor mensen, voor wat ze vonden.



Meningsverschil


Voor deze situatie met Paulus, werd Petrus door God geroepen om naar Antiochië te gaan.
Daar had hij volkomen vrede dat hij aan tafel zat, voedsel at dat niet koosjer was, vlees at dat niet van de juiste slager kwam.
Hij voelde zich een broeder van de mensen waarmee hij at.
Maar vervolgens kwamen er nog andere mensen uit Jeruzalem.
Petrus hij werd bang.
Wat zouden de mensen nu van hem gaan denken?
Hij deed wat hij eerder had gedaan:

Hij verloochende zijn Heer.

Toen de mensen uit Jeruzalem aankwamen zei hij dan ook maar snel: Ik denk dat ik toch maar afzonderlijk ga eten,
Dit maakte dat er in die ene geloofsgemeenschap opeens twee maaltijden van de Heer.
Het avondmaal vieren was een onderdeel van de gewone maaltijd en werd nu letterlijk in tweeën gedeeld.
Beide erkenden één Heer Jezus Christus, maar ze konden niet aan één tafel zitten!

Lukt ons dat wel?
Hebben wij geleerd?

Ingrijpen


Paulus besefte dat als Petrus hiermee doorging, er voor het eerst twee denominaties in het christendom zouden ontstaan.
Hoeveel zijn er nu al?
De eenheid van het Evangelie, het stond op het spel.
Paulus heeft heel moedig Petrus bestraft, recht in zijn gezicht!
Niet achter in de consistorie, waar niemand van de gemeente het op zal merken.
Petrus, de eerste voorganger van de kerk!

Petrus wat jij doet stemt niet overeen met het Evangelie...

Eerst was je volledig bereid te eten met met de heidenen, dus wat je nu doet, dat is niet waar jij volledig achterstaat.
Je doet het vanuit angst!
Samen eten Petrus is een teken van vriendschap en gemeenschap.
Ben je soms vergeten dat wij ook alleen maar door geloof in Jezus, in het reine met God kunnen komen?
Paulus legt hier heel duidelijk de genade neer:

Het gaat niet om iets te bereiken in eigen kracht maar alleen vanuit geloof!

Wil je meer lezen, leren en ervaren wat genade is?
Laat je inspireren en ontdek opnieuw wat genade ten diepste inhoud.
Dan kan ik je dit boek aanbevelen: Een toelichting op De brief aan de Galaten!

Hier een link waar dit boek te bestellen is: Opwekking/Galaten







Reacties

Populaire posts van deze blog

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Rond de tafel

Rond het derde jaar van mijn zoon ging het lastiger aan tafel. Heel logisch, ik hoorde het namelijk ook bij andere ouders om mij heen. Het is een fase, het gaat wel weer voorbij. Iedereen had zo zijn of haar eigen oplossing hiervoor. Gewoon het bord weghalen na een bepaalde tijd.                                                   Niet dwingen het moet vanzelf komen. Alleen geven wat ze wel eten.                                                 Elke keer opnieuw hetzelfde geven ze eten het vanzelf wel. Ik heb ook van alles geprobeerd. Groente verbergen onder appelmoes, groente verbergen door het te pureren. Maar eigenlijk alles wat er anders uitzag als aardappels of vlees was moeilijk. Zelfs met de yoghurt doen ze er bij mij lang over. Z...