Doorgaan naar hoofdcontent

Zo blij en dankbaar!

Gisteren schreef ik over het opruimen van een kast en wat er in mijn hoofd afgespeeld heeft.

Mijn kast is opnieuw ingericht.
Een nieuw begin.
Ja vast komt er weer een dag dat ik denk:

Waar moet ik beginnen?

Maar dan lees ik hier terug en weet ik het weer.
Bij de wortel!
Haal het onderste eruit en ruim op wat niet meer past, wat niet meer bij je hoort.
Dan komt het goed.

Mijn kast is opnieuw ingericht.
Veel heb ik weg mogen gooien.
Het had geen functie meer.
Ooit was het nodig, in een bepaalde fase van mijn leven.
Ik ben gegroeid!

Daardoor zitten er ook nieuwe dingen in mijn kast.
Telkens als ik nu een kijkje neem ben ik zo blij dat ik dat erin zie liggen!
Dankbaar dat ik het mocht ontvangen, want het komt niet van mezelf.
Ja echt zo blij als een kind met nieuwe kleding kan zijn.

Er ligt een stapel liefde...
Voor andere mensen maar nu ook voor mezelf!

Er ligt een stapel met nieuwe uitdagingen...
Spannend maar zo passend bij mij en als ik ze zie liggen word ik er zo blij van dat ik ze nu in mijn kast erbij kan hebben.
Eindelijk past het mij!

Er ligt een stapel trouw...
Aan anderen, mensen waar ik van hou, maar ook trouw aan mezelf.

Er ligt een stapel rust...
Ontvangen om te gebruiken, ik mag er vaker iets vanaf halen, dat weet ik.
Blij dat ik de mogelijkheid heb omdat het in mijn kast ligt.

Er ligt een stapel...
Wat voor stapel?
Met verrassingen!
Nu nog onbekend wat het precies is en wanneer ik het nodig heb.
Maar het zit er alvast in.

Wat een zegen!
Ooit zag het er zo anders uit.
Ik geniet ervan en kan hierdoor met de tegenslagen die er zijn beter omgaan.
Want wat er ook gebeurd en wat mensen ook willen doen, als ik dichtbij Hem blijft die de kast vult, kan ik gelukkig en tevreden zijn.
Nee niet omdat er dan in je leven precies gebeurd wat je wilt.
Maar enkel omdat je dan kan ontvangen wat je nodig hebt!
Probeer het maar.
Ga maar op zoek naar degene die jouw karakter eigenschappen en talenten geeft.

Ga maar naar Hem!
En geloof mij, het maakt niet uit wie je bent of wat je hebt gedaan!




Reacties

Populaire posts van deze blog

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Rond de tafel

Rond het derde jaar van mijn zoon ging het lastiger aan tafel. Heel logisch, ik hoorde het namelijk ook bij andere ouders om mij heen. Het is een fase, het gaat wel weer voorbij. Iedereen had zo zijn of haar eigen oplossing hiervoor. Gewoon het bord weghalen na een bepaalde tijd.                                                   Niet dwingen het moet vanzelf komen. Alleen geven wat ze wel eten.                                                 Elke keer opnieuw hetzelfde geven ze eten het vanzelf wel. Ik heb ook van alles geprobeerd. Groente verbergen onder appelmoes, groente verbergen door het te pureren. Maar eigenlijk alles wat er anders uitzag als aardappels of vlees was moeilijk. Zelfs met de yoghurt doen ze er bij mij lang over. Z...