Doorgaan naar hoofdcontent

Rijkdom

Afgelopen tijd hebben we hier wat nieuws.
Ik heb al een paar keer naar mijn bank gekeken, maar hij is toch echt heel anders dan mijn vloer.
Het lijkt voor mij vanzelfsprekend dat je dan ook iets anders ermee zal moeten doen.
Maar toch, voor mijn kindjes lijkt dat opeens niet meer zo vanzelfsprekend.
Lijkt het alsof de vloer doorloopt en er voor hun geen bank staat.
Ze hebben dus iets nieuws, en lopen over de bank.
Over de leuning ook rustig, en dan overstappen naar de stoel, met de leuning voor het raam.
Het lijkt ook alsof het voor hun heel normaal is.
Al hebben ze in de afgelopen weken toch al wel een keer of dertig mogen horen dat ik, hun moeder met hele vreemde regels, dit niet wil hebben.

Ja vreemde regels.
Hoe ik daar bij kom?
Dat lees ik, nee niet in boeken hoor, maar in hun ogen.
Ouderwets, hopeloos ouderwets.
En een moeder waarvan ze niets mogen, kijk, wij kunnen dit gewoon prima.
Ja dat staat er te lezen.
En ach ze hebben ook wel gelijk, ik ben hopeloos ouderwets en ze mogen heel veel niet (al blijft er in mijn ogen nog zoveel meer over wat ze wel mogen het is maar net hoe de focus gelegd word), en het mooie is, daar zullen ze het dan toch mee moeten doen.
Met een ouderwetse moeder die het niet fijn vind dat er over de bank gewandeld word.
Ze zeggen nog net niet: mam de hele klas loopt over de bank en mag op de bank staan.
Dat hoor ik bij andere dingen dan weer wel.

Sinds deze week doe ik het anders en elke keer als ze over de bank lopen mogen ze een half uur niet meer op de bank, helemaal niets op de bank.
Of het helpt?
En dan staan ze naast mij, terwijl ik wel op de bank zit, maar mam ik wil ook zitten.
Uhm ja nou ja jij wilde lopen op de bank, dan zal je vast moeten zitten op de vloer nu?
Ach de herhaling en consequente aanpak zal vast iets kunnen gaan doen.
Grappig ik kwam namelijk een leuke quote tegen en moest direct aan mijn kinderen denken.
Als ik op deze manier naar de situatie kijk, wat had ik rijk kunnen zijn.
Elke keer als ze op de bank liepen of staan, als ik dit bij mezelf had bedacht.
Wat op de bank van mij loopt, of staat, en vanaf nu toch hopelijk meer zit, is mij enorm kostbaar.






Na een heerlijke dag voel ik mij zeer gezegend dat ik moeder mag zijn.
En heel eerlijk, ik heb vaak toch dagen gehad dat ik dit gevoel miste.
Wat is dit heerlijk!
Dankbaar een stille wens die zomaar, met kleine dingen in vervulling gaat.
Een stille wens, met een diep verlangen, genieten van mijn kinderen niet het vanzelfsprekende genieten, maar dat diepe voelen in je hart, gelukkig zijn met het weten, ik ben hun moeder.
Ach ja een ouderwetse moeder, en een moeder waarvan ze zoveel niet mogen, maar die wel enorm veel van hun houd!


Ik hoop dat mijn kindjes, die rijkdom van mijn liefde voor hun, voelen in hun hart!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Laat je licht schijnen in het duister

Ik zie in hoe er voor de lieve vrede...om het duister heen wordt gedanst. En ook hoe ik zelf een lange periode nodig heb gehad om echt het licht door mij heen te laten schijnen. Daarover in deze blog meer. Alleen heel even eerst iets anders omdat het zolang geleden is dat ik heb geblogd. Afgelopen periode heb ik vaker het gevoel gekregen, een innerlijk verlangen, om weer lessen en inzichten die ik op doe met jou te delen. Hier op mijn blog. Mijn eigen speciale plekje om mijn hart met jou te delen. Een inkijkje te geven en te verbinden met jou. Mogelijk je ook te inspireren. Vandaag wil ik beginnen met iets wat ik de laatste weken zo op mijn hart heb. Persoonlijke zoektocht Eigenlijk nog helemaal niet zo helder wat ik ermee mag voor mezelf. In de blog wil ik het in ieder geval met jou delen. De worstelwoorden uit mijn hart. Mogelijk ontrafelt het schrijven het weer. Zo heeft deze blog, het delen van woorden met jou, mij vaker geholpen om te ontrafelen wat er lag. Voor mij voelt het heel...

Levenslessen van Noach

Weer een nieuw deel in de serie levenslessen. Vandaag wil ik nadenken over wat wij kunnen leren van het leven van Noach. Dit Bijbelverhaal heeft mij altijd al aangesproken. Want wat is er veel in te vinden. In Genesis 6 beginnen we van Noach te lezen. Nadat God eerst spijt krijgt, spijt dat Hij mensen gemaakt had. En dan die zin: En Hij voelde zich diep gekwetst. Onze God heeft gevoel. De schepping, de aarde, de mensen we gaan Hem aan het hart. En Hij zag hoe alles stuk gemaakt werd en daarom wilde Hij de mensen en al het vee van de aarde weg vagen. Dan zou die ellende stoppen. Totdat Gods oog Noach ziet. Noach alleen vond genade bij de HEER. Les één is eigenlijk dan toch, als God nu rond kijkt, naar hoe wij de wereld stuk maken, vind jij dan genade in Zijn ogen? Hoe vind je genade? Noach was een rechtschapen man, de enige die in zijn tijd een voorbeeldig leven leidde. Maar het dat was niet het belangrijkste. Dit kleine stukje maakt verschil: Hij leefde in nauwe verbondenheid met ...

Een parel in Gods hand!!

Wat mensen ook van je zeggen. Of wat je ook van jezelf denkt. Er is er maar één die de waarheid over jou weet. En weet je wat Hij van jou zegt: Weet je, dat de vader je kent? Weet je, dat je van waarde bent? Weet je, dat je een parel bent? Een parel in Gods hand, Een parel in Gods hand. Als je dat echt beseft dan zal je anders in het leven staan. Weet dan dat bij alles wat mensen over je zeggen je mag denken: Vind God dat ook? Want uiteindelijk is dat het allerbelangrijkste! Hoe ziet Hij jou... Niet als waardeloos. Ook ziet Hij jou niet als foutje of liefdeloos. Hij vind je niet dom of onredelijk Hij vind je niet raar of lelijk. Weet hoe Hij jou ziet: Weet je, dat de vader je kent? Weet je, dat je van waarde bent? Weet je, dat je een parel bent? Een parel in Gods hand, Een parel in Gods hand. Jij bent zo uitzonderlijk wonder. God is zo blij dat jij er bent en Zijn handen zullen je beschermen. Zijn liefde is er, altij...