Doorgaan naar hoofdcontent

Rijkdom

Afgelopen tijd hebben we hier wat nieuws.
Ik heb al een paar keer naar mijn bank gekeken, maar hij is toch echt heel anders dan mijn vloer.
Het lijkt voor mij vanzelfsprekend dat je dan ook iets anders ermee zal moeten doen.
Maar toch, voor mijn kindjes lijkt dat opeens niet meer zo vanzelfsprekend.
Lijkt het alsof de vloer doorloopt en er voor hun geen bank staat.
Ze hebben dus iets nieuws, en lopen over de bank.
Over de leuning ook rustig, en dan overstappen naar de stoel, met de leuning voor het raam.
Het lijkt ook alsof het voor hun heel normaal is.
Al hebben ze in de afgelopen weken toch al wel een keer of dertig mogen horen dat ik, hun moeder met hele vreemde regels, dit niet wil hebben.

Ja vreemde regels.
Hoe ik daar bij kom?
Dat lees ik, nee niet in boeken hoor, maar in hun ogen.
Ouderwets, hopeloos ouderwets.
En een moeder waarvan ze niets mogen, kijk, wij kunnen dit gewoon prima.
Ja dat staat er te lezen.
En ach ze hebben ook wel gelijk, ik ben hopeloos ouderwets en ze mogen heel veel niet (al blijft er in mijn ogen nog zoveel meer over wat ze wel mogen het is maar net hoe de focus gelegd word), en het mooie is, daar zullen ze het dan toch mee moeten doen.
Met een ouderwetse moeder die het niet fijn vind dat er over de bank gewandeld word.
Ze zeggen nog net niet: mam de hele klas loopt over de bank en mag op de bank staan.
Dat hoor ik bij andere dingen dan weer wel.

Sinds deze week doe ik het anders en elke keer als ze over de bank lopen mogen ze een half uur niet meer op de bank, helemaal niets op de bank.
Of het helpt?
En dan staan ze naast mij, terwijl ik wel op de bank zit, maar mam ik wil ook zitten.
Uhm ja nou ja jij wilde lopen op de bank, dan zal je vast moeten zitten op de vloer nu?
Ach de herhaling en consequente aanpak zal vast iets kunnen gaan doen.
Grappig ik kwam namelijk een leuke quote tegen en moest direct aan mijn kinderen denken.
Als ik op deze manier naar de situatie kijk, wat had ik rijk kunnen zijn.
Elke keer als ze op de bank liepen of staan, als ik dit bij mezelf had bedacht.
Wat op de bank van mij loopt, of staat, en vanaf nu toch hopelijk meer zit, is mij enorm kostbaar.






Na een heerlijke dag voel ik mij zeer gezegend dat ik moeder mag zijn.
En heel eerlijk, ik heb vaak toch dagen gehad dat ik dit gevoel miste.
Wat is dit heerlijk!
Dankbaar een stille wens die zomaar, met kleine dingen in vervulling gaat.
Een stille wens, met een diep verlangen, genieten van mijn kinderen niet het vanzelfsprekende genieten, maar dat diepe voelen in je hart, gelukkig zijn met het weten, ik ben hun moeder.
Ach ja een ouderwetse moeder, en een moeder waarvan ze zoveel niet mogen, maar die wel enorm veel van hun houd!


Ik hoop dat mijn kindjes, die rijkdom van mijn liefde voor hun, voelen in hun hart!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik