Doorgaan naar hoofdcontent

Gezin om de Bijbel: Waak en bid met mij

In onze gezinstijd om de Bijbel waren we alsnog bezig met gezin zijn, maar ook voor de tweede keer met het kijken naar het lijden van Jezus. Op het moment dat Jezus voelde wat er zou gaan gebeuren. Toen alle spannende dingen dichterbij kwamen nam Hij een hele belangrijke keuze. Een keuze die we mogen gebruiken als een voorbeeld.


Een keuze



Jezus ging met zijn discipelen naar de hof van Getshemane, daar ging Hij bidden. Petrus, Johannes en Jakobus nam Hij het verste met zich mee de hof in. Hij liet hen daar plaats nemen en zei: Mijn hart breekt van verdriet. Blijf maar hier en waak met mij. Daar ging Jezus om te bidden naar Zijn Vader. Dat was Zijn keuze toen het moeilijk en angstig werd. Wat doen wij? Als het moeilijk is, als we bang zijn?

Schreeuwen? Anderen pijn doen? Verstoppen? Koppig zijn? Of opstandig reageren?

We mogen ook bidden! Dat zorgt dat we anders naar ons probleem gaan kijken. Want wat gebeurd er als we over onze problemen praten, of in dit geval bidden? Dan kunnen we ontladen, maar ook kunnen we dan delen. Er is een keuze als je het moeilijk hebt. Deze keuze doet niemand verdriet. Het helpt om emoties te kunnen reguleren en te verwerken. Wanneer emoties zo hoog komen. Net zoals bij Jezus in ons verhaal. Dan is het belangrijk deze op een goede manier te ontladen. Juist dan kunnen we snel verkeerde dingen doen, soms zelfs omdat we denken: Ik heb geen andere keuze! Maar die keuze is er wel. Maar wat moeilijk soms, om die te maken. Bidden met onze Vader omdat we eerlijk toegeven, mijn hart breekt van verdriet. Het mag en wij mogen weten: Hij is er wanneer wij kiezen!


Waken en bidden


Nadag Jezus gebeden had, of de drinkbeker Hem voorbij mocht gaan. Maar dat niet Zijn wil, maar de wil van God moest geschieden, liep Hij terug naar Zijn discipelen. Zijn vrienden, Zijn trouwe volgers. Hij had gezegd, nog maar net, dat Zijn hart brak van verdriet. Daarom vroeg Hij waak met mij, eigenlijk vroeg Hij laat mij niet alleen nu ik het zo moeilijk heb. Als ik zo verdrietig ben willen jullie dan met mij hierin mee delen door er voor Mij te zijn. Jezus had gebeden. Daar liep Hij naar Zijn vrienden. Wat moet dat met Hem gedaan hebben. Dat ondanks al die emoties Zijn vrienden sliepen. Kunnen jullie dan niet een uur met Mij waken? Blijf toch wakker en bid dat jullie niet in verleiding komen. De Geest is gewillig maar het vlees is zwak. Dat past goed wat ik net al schreef. We willen op zich best het goede doen, maar we worden zo makkelijk verleid om het kwade of het gemene te doen. Daarvoor mogen we bidden. Jezus liet zien hoe belangrijk het bidden is. Het beschermd je tegen het maken van verkeerde keuzes. Vooral wanneer je ook vraagt dat Zijn wil gebeurd en niet je eigen wil. Wat gebeurd er wanneer we gaan bidden inplaats van zelf oplossen? Gelukkig maar dat Jezus dit deed, bidden! Want waar hadden we heen gemoeten als Hij koos om deze enge, spannende en pijnlijke weg niet te gaan? Hoe konden we bij God komen? We kwamen er achter dat we een goede God hebben, die lief is dat Hij dit heeft gedaan. Maar ook dat Hij dapper is en goede keuzes maakte. Wij mogen die volgen. Het is belangrijk. Waak en bid jij ook?

Hierna gingen we een werkje maken, deze vond ik op: Geloven is leuk




Wil je meer gezinsmomenten om de Bijbel bekijken? Dat kan via de volgende klikbare link: Gezin om de Bijbel

Reacties

  1. Mooi gezinsmoment! Dank je wel voor het inkijkje in je gezin. Hoe je het doet.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Met liefde gedeeld. We zingen er altijd bijpassende liedjes bij, of het lied dat ze op school moeten leren en ook word er voor het begin gebeden. Het is echt een mooi rustmoment met elkaar.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste