Doorgaan naar hoofdcontent

Keuze stress

Waar haal jij je waardering uit?
In deze maatschappij kan het best lastig zijn om niet mee te gaan in de aardse fundamenten voor (zelf)waarde.
Want wat als jij morgen geen werk meer hebt?
Wie ben jij dan?
Of als je morgen een rekening krijgt en je bent al je geld kwijt?
Wat is er dan nog van je over?
Als je bij God hoort dan blijf je altijd dezelfde.
Ik vind dat zo'n heerlijk iets!
Vandaag heb ik mensen teleurgesteld.
Iets waar ik heel veel moeite mee had, maar ik zat al zolang klem.
De slaap kon ik vannacht maar niet vatten en midden in de nacht heb ik het besluit genomen.
Dan maar mensen die in mij teleurgesteld zijn, God is dat niet.
Voor Hem blijf ik dezelfde.

God heeft mij taken gegeven, en als eerste is dat de kern van mijn leven.
Mijn kindjes, ik zelf en nu mijn vriend.
Daarna dingen daarbuiten.
Soms mag je best over grenzen gaan, buiten je comfortzone kijken en bewegen.
Daar wilt Hij ook kracht geven.
Ik heb daar al wel wat ervaringen van mogen opdoen.
Dat waren geweldige momenten, hoe eng of spannend het soms ook voelde.
Maar nu zat ik klem, zouden de mensen die mij het hardste nodig hebben er de dupe van zijn.
Ik erken ik heb mijn handen vol aan 'normale' dagen.
Want het is pittig, alleen overal voor te staan.
En dan ook dat alles wat afgesproken is om, ook al zijn we uit elkaar als partners, toch goede ouders te blijven, zo kwetsbaar te zien.
Dat is iets waar ik mij wel voor in wil zetten.
Maar wat mij enorm veel vraagt.
De kindjes verdienen dit wel, en dit is echt belangrijk!
Daardoor kon ik vandaag uitvoerende taken niet doen, zat ik klem qua tijd, ook omdat ik nog moest werken.

Keuzes maken, het is niet mijn sterkste kant.
Gisteren liep ik al heel de tijd in mijn hoofd te plannen, hoe ik het zou kunnen doen.
Maar het gevoel van het is teveel, ik kan het niet, kwam juist steeds meer omhoog.
Man moedig dacht ik, kom op Petrina, al die anderen kunnen het ook gewoon.
Maak het even af, doe het gewoon.
Ik kan andere mensen toch niet laten zitten.
Kies ik voor ja voor mezelf of nee voor mezelf?
En dan komt naar boven, durf ik kwetsbaar te zijn.
Mijn beperking neer te leggen?
Te laten zien aan anderen, ik red het niet, help mij?!
Daar midden in de nacht hoorde ik van iemand anders via de messenger van facebook, je bent goud waard,
Misschien niet altijd in ogen van mensen.
Maar inderdaad, ondanks de keuze die ik gemaakt heb, ben ik nog net zo kostbaar.
Want mijn waarde, ik krijg het niet door wat ik doe.
En het is niet gebaseerd op wat mensen van mij vinden.
Maar mijn waarde, het ligt in de mening van Jezus over mijn leven!

You are loved, quotes, jij bent geliefd, spreuk, Romans 5, Design by Huis van "Mijn":

Reacties

  1. God loves you and so do i. Goed je weer even te zien gisteren <3

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Thanks lieverd!! Ja was zo lang geleden. Fijn je even te zien maar dat was veel te kort <3

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Dankbaar in gebrokenheid

Hangt de hoogte van mijn vreugde af van de diepte van mijn dankbaarheid? (Ann Voskamp, Gebroken leven) Uiteindelijk dankte Jezus, brak Hij en deelt Hij zichzelf uit. De gebrokenheid raakte Jezus volledig en Hij zelf laat mij zien waarom de gebrokenheid er is, en welke weg ik ermee kan gaan. Een weg van dankbaarheid (Psalm 50:23). Gebrokenheid waarom? Ik denk dat het woord gebrokenheid altijd een deel van lijden met zich meeneemt. Gebroken, er is iets stuk gegaan, opengescheurd of opengebroken en dat kan veel pijn doen. Hoe kan je verder leven met gebrokenheid? Als je hart verscheurd werd, je toekomst of je droom uit elkaar gespat is? Dan denk ik aan Jezus die op aarde kwam. Weet je waarom Hij kwam? Hij kwam om gebroken te worden! Het bloed uit Zijn wonden red ons! Van nature wil ik lijden voorkomen, of zo snel mogelijk oplossen. Als ik erover nadenk dat Jezus juist hiervoor kwam en er niet voor weg vluchtte, dan word Zijn offer voor mijn leven, nog veel groter! Wij leven i

Gezin om de Bijbel: Waak en bid met mij

In onze gezinstijd om de Bijbel waren we alsnog bezig met gezin zijn, maar ook voor de tweede keer met het kijken naar het lijden van Jezus. Op het moment dat Jezus voelde wat er zou gaan gebeuren. Toen alle spannende dingen dichterbij kwamen nam Hij een hele belangrijke keuze. Een keuze die we mogen gebruiken als een voorbeeld. Een keuze Jezus ging met zijn discipelen naar de hof van Getshemane, daar ging Hij bidden. Petrus, Johannes en Jakobus nam Hij het verste met zich mee de hof in. Hij liet hen daar plaats nemen en zei: Mijn hart breekt van verdriet. Blijf maar hier en waak met mij. Daar ging Jezus om te bidden naar Zijn Vader. Dat was Zijn keuze toen het moeilijk en angstig werd. Wat doen wij? Als het moeilijk is, als we bang zijn? Schreeuwen? Anderen pijn doen? Verstoppen? Koppig zijn? Of opstandig reageren? We mogen ook bidden! Dat zorgt dat we anders naar ons probleem gaan kijken. Want wat gebeurd er als we over onze problemen praten, of in dit geval bidden? Dan

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie