Doorgaan naar hoofdcontent

Een dialoog

Jezus ik kom bij U.
Omdat ik weet dat U mij begrijpen kan, maar ook als enige echt kan helpen.
Uw waarheid helpt mij, al is het soms wel dat ik het moeilijk vind.
Vanuit U komt het met liefde en is het opbouwend en dat voel ik wel.
Ik wil bij U komen met iets waarvan ik genezen wil worden.
De wereld lukt het niet en ik kan het zelf niet, maar ik weet dat U het kan!
Zo vaak zie ik mezelf als minderwaardig of slecht.
Ik weet wat ik wil maar ben zo bang dat wat ik wil dom is, of niet goed.
Mijn twijfels en pijn gaan eigenlijk ten diepste om wie ik ben en wat ik uitstraal.
Soms schaam ik mij voor mezelf en mijn gedachten.
Nu weet ik dat U die gedachten kent, ook al die negatieve over mezelf, U weet het.
En ik wil daarmee naar U toe komen.
Leer mij Jezus, help mij en vooral genees en herstel mij hiervan.


Lieve dochter,

Wat ben ik blij dat je bij mij komt.
Ik zag het inderdaad, en zie het altijd.
Dapper dat je er eerlijk over bent naar mij toe want je weet ten diepste dat het niet nodig is.
Ik wil je vragen, hoe komt dit dan?
Want je weet dat Ik voor jou stierf!
Dat alleen al maakt jouw kostbaar en waardevol.
Daarnaast is het de beste keuze die jij gemaakt hebt, door mij aan te nemen in je leven, heb jij eeuwig leven.
Het maakt jou verre van dom, ja voor de wereld misschien.

Maar in Mijn ogen is dat wijs!
Hoe komt het toch dat je ondanks dit alles je toch zo voelt?

Ik weet het wel Jezus, hoe dit komt.
Telkens weer meet ik mezelf toch, zoals je in de wereld gemeten word.
Dan kijk ik naar wat ik doe, hoe ik er uit zie, wie ik ben.
En dan komt inderdaad de vraag, wie ben ik nou eigenlijk?
Daarnaast heb ik heel lang met leugens in mezelf rondgelopen.
Ik weet dat het leugens zijn, en ik heb ze bij U neer gelegd.
U heeft Uw waarheid erover gegeven in Uw woord.
En dat Woord dat leeft in mij, maar als ik moe ben of druk, dan komen de leugens toch weer langs.
De poort moet ik juist op die zwakke momenten gesloten houden.
En de deur naar de waarheid open zetten.
Maar dat vergeet ik nog zo vaak.
En dan voel ik mij zo slecht en naar en komt er niets meer uit mij.

Je weet wat je moet doen Mijn kind.
En je mag weten, Ik ben er altijd bij.
Kom maar telkens weer naar mij toe wanneer je hier tegen aan loopt.
Dan zal Ik je weer de kant op laten kijken waardoor je in je kracht komt.
Mijn kant, want Ik zal je kracht geven, telkens weer.
Blijf maar dichtbij Mij.
Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven.
Ook voor jou!


God Has a Plan. The listening part is especially important.:

Reacties

  1. Bemoedigend en op dit moment ook voor mij een goede les! Dankjewel.
    Groetjes Gerda

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Met liefde gedeeld. Gods zegen Gerda!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Rond de tafel

Rond het derde jaar van mijn zoon ging het lastiger aan tafel. Heel logisch, ik hoorde het namelijk ook bij andere ouders om mij heen. Het is een fase, het gaat wel weer voorbij. Iedereen had zo zijn of haar eigen oplossing hiervoor. Gewoon het bord weghalen na een bepaalde tijd.                                                   Niet dwingen het moet vanzelf komen. Alleen geven wat ze wel eten.                                                 Elke keer opnieuw hetzelfde geven ze eten het vanzelf wel. Ik heb ook van alles geprobeerd. Groente verbergen onder appelmoes, groente verbergen door het te pureren. Maar eigenlijk alles wat er anders uitzag als aardappels of vlees was moeilijk. Zelfs met de yoghurt doen ze er bij mij lang over. Z...