Doorgaan naar hoofdcontent

Liefde (door)geven

Wat doen wij voor onze medemens?
Is het niet onze opdracht: Heb je naaste lief als jezelf?!
Al vaker schreef ik over dit onderwerp.
Je kan ze terug lezen, het ging een keer over dat je dus ook jezelf lief mocht hebben.
Hierover kan je lezen doormiddel van de volgende klikbare link:

Heb je naaste lief

En een andere keer schreef ik een stuk dat ik mensen die ik leuk vind makkelijker lief kan hebben dan iemand die ik niet zo leuk vind.
Dit kan je lezen door de volgende klikbare link:

Goed zijn voor iedereen

Ook schreef ik een keer over dit onderwerp dat ik de opdracht zo groot vind.
Omdat ik ook fouten maak hierin, dit kun je lezen doormiddel van de volgende klikbare link:

Liefdesopdracht

Toch is er nog een deel wat eigenlijk niet heel duidelijk besproken is op mijn blog.
Ben ik nog steeds een groep mensen vergeten.
Misschien nog wel meerdere, maar vandaag werd mijn gedachten hierbij bepaald.
Wat doen wij met mensen die niet geloven?
Die ook leven in deze wereld, die ook verwond worden, die ook dingen meemaken.
Er is ellende op ellende te horen.
Dat doet ook veel met mensen die niet geloven.
En nu bedacht ik mij, door de vraag van de week op de pagina van christelijke webloggers, wat geef ik aan de mensen buiten het Lichaam van Jezus?
Welk beeld laat ik aan hen zien?
Ook deze mensen behoor ik lief te hebben.
Misschien kan ik juist aan hen de liefde van God uitdelen.
Ja want de mensen in Zijn lichaam, die ontvangen het sowieso ook van Hem.


.   - Explore the World with Travel Nerd Nici, one Country at a Time. http://TravelNerdNici.com:

Wat krijgen de mensen buiten de gemeente te zien?
En welke kerk ben ik als mens, buiten het stenen gebouw?
Ik denk dat er voor ons Christenen een mooie kans ligt.
Juist daar waar het nog donker is, kunnen wij met Zijn licht verschil maken.
De wereld hunkert naar liefde.
We kunnen een bron zijn in deze wereld.
Deel Zijn liefde uit!
Veroordeel niet te snel maar wees er voor elkaar, voor de ander.
Laten we niet als priesters en levieten als enkel doel hebben de kerk en God dienen.
Keurig binnen zijn regels proberen te blijven en het hart van Jezus missen.
Durven wij zoals de Barmhartige Samaritaan, elkaar dienen.
Elkaar verdragen, met allemaal onze eigenaardigheden.
Omzien naar elkaar ook al is iemand iets aan het doen in zijn/haar leven wat lijnrecht tegenover ons en onze principes staat?!
Wat maakt het uit wat iemand doet.
Of wie je bent..
We zijn allemaal hetzelfde uiteindelijk.
Schepselen gemaakt door Zijn liefdevolle en sterke Hand.
Waardevol voor Hem en maakt dat een ander voor ons ook niet waardevol?
Laten we geen kloven maken, mensen niet in hokjes duwen.
Maar laten we met elkaar verbonden blijven!
Ook als iemand anders leeft, denkt of handelt dan dat wij zelf denken dat hoort.
Laten we er staan als mensen ons nodig hebben.
Verdraag elkaar en toon liefde voor elkaar.
Want de ware liefde?
Die bedekt immers tal van dingen...


Ik bid om een hart dat bewogen word door de dingen die Hem een bewogen hart geven.
Dat mijn ogen geopend worden voor de tranen van de mensen
Mijn oren geopend worden voor Zijn liefdevolle stem
Die aan de mensen om mij heen zegt:
Ik hou van hen, mijn kind, kom bij Mij!



Liefde (door)geven daar word niemand slechter van!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie...

Laat je licht schijnen in het duister

Ik zie in hoe er voor de lieve vrede...om het duister heen wordt gedanst. En ook hoe ik zelf een lange periode nodig heb gehad om echt het licht door mij heen te laten schijnen. Daarover in deze blog meer. Alleen heel even eerst iets anders omdat het zolang geleden is dat ik heb geblogd. Afgelopen periode heb ik vaker het gevoel gekregen, een innerlijk verlangen, om weer lessen en inzichten die ik op doe met jou te delen. Hier op mijn blog. Mijn eigen speciale plekje om mijn hart met jou te delen. Een inkijkje te geven en te verbinden met jou. Mogelijk je ook te inspireren. Vandaag wil ik beginnen met iets wat ik de laatste weken zo op mijn hart heb. Persoonlijke zoektocht Eigenlijk nog helemaal niet zo helder wat ik ermee mag voor mezelf. In de blog wil ik het in ieder geval met jou delen. De worstelwoorden uit mijn hart. Mogelijk ontrafelt het schrijven het weer. Zo heeft deze blog, het delen van woorden met jou, mij vaker geholpen om te ontrafelen wat er lag. Voor mij voelt het heel...

Een bemoedigend beeld!

In 2014 was ik voor het eerst naar Bidden en Vasten, wat heb ik daar mooie dingen mogen ervaren. Nu was er ook een vrouw die vertelde aan mij dat ze een beeld had bij mij. Ze zag mij, zittend aan een tafel.  Met een grote bak kralen voor mij. Ik was druk bezig om de kralen te rijgen, maar het lukte maar niet. Het was een slagen en falen. Maar ze zag ook het uiteindelijke resultaat. De losse houten kralen met vele kleuren zoals ze omschreef, die na lange tijd van proberen, een mooie creatie werden. Kostbaar, uniek en het schitterde haar tegemoet. Ik vond dit super bijzonder, het was ook wel tekenend voor hoe het in mijn leven gaat. Het blijven volhouden van mij om te leren, te groeien, te verwerken wat er allemaal aan tegenslagen op mijn pad kwam. Al die kralen, al die losse stukken in mijn leven, hoe krijg ik het ooit één geheel? Het voelde in mijn leven zo vaak van, pfff nu heb ik eindelijk een paar kralen geregen, waarom moeten ze er nu weer afvallen. Dan...