Doorgaan naar hoofdcontent

Liefde (door)geven

Wat doen wij voor onze medemens?
Is het niet onze opdracht: Heb je naaste lief als jezelf?!
Al vaker schreef ik over dit onderwerp.
Je kan ze terug lezen, het ging een keer over dat je dus ook jezelf lief mocht hebben.
Hierover kan je lezen doormiddel van de volgende klikbare link:

Heb je naaste lief

En een andere keer schreef ik een stuk dat ik mensen die ik leuk vind makkelijker lief kan hebben dan iemand die ik niet zo leuk vind.
Dit kan je lezen door de volgende klikbare link:

Goed zijn voor iedereen

Ook schreef ik een keer over dit onderwerp dat ik de opdracht zo groot vind.
Omdat ik ook fouten maak hierin, dit kun je lezen doormiddel van de volgende klikbare link:

Liefdesopdracht

Toch is er nog een deel wat eigenlijk niet heel duidelijk besproken is op mijn blog.
Ben ik nog steeds een groep mensen vergeten.
Misschien nog wel meerdere, maar vandaag werd mijn gedachten hierbij bepaald.
Wat doen wij met mensen die niet geloven?
Die ook leven in deze wereld, die ook verwond worden, die ook dingen meemaken.
Er is ellende op ellende te horen.
Dat doet ook veel met mensen die niet geloven.
En nu bedacht ik mij, door de vraag van de week op de pagina van christelijke webloggers, wat geef ik aan de mensen buiten het Lichaam van Jezus?
Welk beeld laat ik aan hen zien?
Ook deze mensen behoor ik lief te hebben.
Misschien kan ik juist aan hen de liefde van God uitdelen.
Ja want de mensen in Zijn lichaam, die ontvangen het sowieso ook van Hem.


.   - Explore the World with Travel Nerd Nici, one Country at a Time. http://TravelNerdNici.com:

Wat krijgen de mensen buiten de gemeente te zien?
En welke kerk ben ik als mens, buiten het stenen gebouw?
Ik denk dat er voor ons Christenen een mooie kans ligt.
Juist daar waar het nog donker is, kunnen wij met Zijn licht verschil maken.
De wereld hunkert naar liefde.
We kunnen een bron zijn in deze wereld.
Deel Zijn liefde uit!
Veroordeel niet te snel maar wees er voor elkaar, voor de ander.
Laten we niet als priesters en levieten als enkel doel hebben de kerk en God dienen.
Keurig binnen zijn regels proberen te blijven en het hart van Jezus missen.
Durven wij zoals de Barmhartige Samaritaan, elkaar dienen.
Elkaar verdragen, met allemaal onze eigenaardigheden.
Omzien naar elkaar ook al is iemand iets aan het doen in zijn/haar leven wat lijnrecht tegenover ons en onze principes staat?!
Wat maakt het uit wat iemand doet.
Of wie je bent..
We zijn allemaal hetzelfde uiteindelijk.
Schepselen gemaakt door Zijn liefdevolle en sterke Hand.
Waardevol voor Hem en maakt dat een ander voor ons ook niet waardevol?
Laten we geen kloven maken, mensen niet in hokjes duwen.
Maar laten we met elkaar verbonden blijven!
Ook als iemand anders leeft, denkt of handelt dan dat wij zelf denken dat hoort.
Laten we er staan als mensen ons nodig hebben.
Verdraag elkaar en toon liefde voor elkaar.
Want de ware liefde?
Die bedekt immers tal van dingen...


Ik bid om een hart dat bewogen word door de dingen die Hem een bewogen hart geven.
Dat mijn ogen geopend worden voor de tranen van de mensen
Mijn oren geopend worden voor Zijn liefdevolle stem
Die aan de mensen om mij heen zegt:
Ik hou van hen, mijn kind, kom bij Mij!



Liefde (door)geven daar word niemand slechter van!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Levenslessen van Noach

Weer een nieuw deel in de serie levenslessen. Vandaag wil ik nadenken over wat wij kunnen leren van het leven van Noach. Dit Bijbelverhaal heeft mij altijd al aangesproken. Want wat is er veel in te vinden. In Genesis 6 beginnen we van Noach te lezen. Nadat God eerst spijt krijgt, spijt dat Hij mensen gemaakt had. En dan die zin: En Hij voelde zich diep gekwetst. Onze God heeft gevoel. De schepping, de aarde, de mensen we gaan Hem aan het hart. En Hij zag hoe alles stuk gemaakt werd en daarom wilde Hij de mensen en al het vee van de aarde weg vagen. Dan zou die ellende stoppen. Totdat Gods oog Noach ziet. Noach alleen vond genade bij de HEER. Les één is eigenlijk dan toch, als God nu rond kijkt, naar hoe wij de wereld stuk maken, vind jij dan genade in Zijn ogen? Hoe vind je genade? Noach was een rechtschapen man, de enige die in zijn tijd een voorbeeldig leven leidde. Maar het dat was niet het belangrijkste. Dit kleine stukje maakt verschil: Hij leefde in nauwe verbondenheid met ...

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...