Schrijfgelukjes

Vandaag is het dan zover, dan mag ik de winnaar van Maart bekend maken. In het begin bleef het rustig met de binnen komende blogjes. Maar toen het eenmaal op gang kwam, leek het of ze allemaal tegelijk kwamen! Het thema van de bloghop van Maart was: Dienen Vanaf Kostbaar en geliefd kwam de eerste blog binnen: Onze harten gewassen Hierin beschrijft Lineke vanuit een heel bijzonder perspectief de maaltijd waarbij Jezus de voeten ging wassen. Het voelt alsof je er zelf bij bent, alsof Jezus ook jouw voeten vast pakt en ze wast. Vooral de  zin, "En vanuit geliefd en waardevol zijn, kan ik de ander dienen", sprak mij erg aan! De tweede blog die binnen kwam was van Chiel Voerman: Dienen en jezelf belangrijk blijven vinden Hierin beschrijft hij dat echt dienen samen gaat met weten wie je bent, weten wat je kan. Als je niet het idee hebt dat je van waarde bent dan kan je een ander niets geven wat van waarde is, dat proef ik in zijn stuk. In zijn blog sprak ...

Alleen soms vliegt het mij aan. Voor zoveel dingen sta ik alleen.... Mijn kindjes opvoeden? Dat doe ik alleen. Mijn huis bijhouden en schoon houden? Dat doe ik alleen. Mijn financiën regelen? Dat doe ik alleen. Zorgen voor voldoende inkomsten? Dat doe ik alleen. Keuzes maken. grote aanschaffen doen, zorgen voor de kindjes, zorgen rondom medische zaken, zorgen rondom school dat doe ik eigenlijk praktisch helemaal alleen. Gelukkig ben ik ondanks dat! Ik mag twee mooie kindjes over de wegen in dit leven loodsen. Zo klein als ze zijn, hebben ze al moeilijke paden gezien en flinke heuvels moeten beklimmen. Als een gids mag ik mee lopen, sturen, opvangen, stimuleren en remmen. Het is een zegen, echt zeker weten! Maar alleen, is het ook wel veel. Niet even over kunnen dragen, altijd alert zijn en ook altijd beschikbaar. Juist door de moeilijke wegen die de kindjes hebben afgelegd, was dat extra pittig. Waren er de vragen, de gevoelens, de angsten, de teleurstellingen. Al...

Bloei als bloemen in de richting van waar het licht schijnt Schijnt in jou een bloem straalt en kijk niet naar anderen Anderen ze bloeien op eigen wijze jij mag dat ook bloei

Juist in deze stilte kan je Zijn voetstappen horen. Hoor je Zijn stem? Die spreekt als jij stil bent! Misschien denk je wel het is al verloren... Zit je nu aan alle kanten klem?! Weet dat Hij dit gevoel kent! Sluit jezelf niet op in de kamers van je hart. Hij wil bij jou komen. Hoop brengen in het duister. Maak met Hem een nieuwe start. Dan gaat Zijn liefde stromen! Hoor je hoe Hij in stilte tegen je fluister?

Op deze dag wil ik eraan denken dat Hij het is die voor ons strijd. Hij die aan het kruis al voor mij streed, ver voordat ik geboren was. Die is het nog steeds die voor mij strijd. Als ik stil ben, Hem ruimte geef, en zelf de controle loslaat. De HEERE zal voor u strijden, en ú moet stil zijn. Wat kan het moeilijk zijn! Stil zijn. Eigenlijk zegt God hier, strijd niet zelf, laat Mij voor gaan. Hij die voor ons de klappen op wil vangen. Die op de gevaarlijke lijn wil gaan staan. Voor in de linie, niet ergens achteraan, als ik het zelf niet meer weet. Nog voordat ik iets gedaan heb aan mijn situatie, in de strijd, mag ik bij komen. En als Hij strijd moet ik stil zijn. Mijn manieren, mijn denken zijn te beperkt. Hij is het die weet wat het beste is. Alleen achter Hem kan ik veilig lopen! Maar wat is het moeilijk om je strijd te staken. Los te laten en mezelf over te geven aan Hem. Moeilijk, ondanks dat ik weet, het is zoveel beter! Zijn plannen voor mij, zijn zoveel g...

Vanavond is het er weer, The Passion. Toen Jezus stierf was er ook een schouwspel.. Hoe hadden wij daar naar gekeken? Hetzelfde als vanavond? Het is een prachtig stuk evangelisatie, zeker als ik bedenk dat steeds meer mensen niet weten wat nu Goede Vrijdag is, of Pasen. En dan zijn er mensen die weten wat er gebeurde, maar nog niet begrijpen waarom heet de dag waarop Jezus gekruisigd werd en stierf nu toch Goede Vrijdag?! Als je zelf in je hart al weleens Goede Vrijdag en Pasen meegemaakt hebt, dan is het makkelijker. Dan kijk je anders naar The Passion. Ik zie meer dan een mooi schouwspel. Voor mij is Zijn passie zichtbaar, een passie om ons mensen, allemaal, te willen redden. Het weten en voelen, dat Hij dit onderging voor mij... Wat een geschenk is er aan ons allemaal geschonken! Dat Hij aan dat kruis, ook mijn zonde droeg, ook mijn pijn voelde, mijn verdriet als een brok in Zijn keel zat. Ver voordat ik geboren was.... En dat geld ook voor jou, alles van jou heeft Hi...

Juist nu het in de wereld zo donker lijkt. En de nacht als een deken over ons valt. Mogen wij lichtjes zijn, in het duister. Met kerst zingen we vaak zo'n mooi lied. En vooral kleine kinderen kunnen dit lied zo mooi en vol overtuiging zingen. Jezus zegt van ons verwacht. Dat wij zijn als lichtjes brandend in de nacht. En Hij zegt dat ieder tot Zijn ere schijnt. Jij in jou klein hoekje, en ik in 't mijn. Zijn wij lichtjes op de plaats waar wij zijn? Brengen wij hoop en liefde in de levens van andere mensen? Zeker nu, nu de wereld zo bang en ook hard is. Praten wij mee met de wereld? Vanuit een angst, of vanuit een haat of boosheid? Of vanuit een liefde, waarvan de bron nooit zelf Liefde is? Jezus zegt ons ook, dat 't zo donker is, overal op aarde zonde en droevenis.  Laat ons dan in 't duister held're lichtjes zijn .  Gij in uw klein hoekje en ik in 't mijn . Laat je lichtje schijnen. Neem extra olie mee! Blijf waakzaam en l...

Ik zie steeds meer bange mensen. Hun hart gevuld met angst. Niet alleen voor aanslagen, moord, pijn en ellende. Maar ook een angst, veel dieper nog. Een angst voor God Hoe verdrietig is dat! Juist omdat deze mensen weten dat iedereen voor Hem zal moeten verschijnen. De dood, het jaagt deze mensen nog steeds schrik aan! Wat heb ik er zelf ook mee geworsteld, en wat zie ik andere er ook nog tegen strijden. Het leren dat God uit liefde voor mij, Zijn Zoon naar de aarde stuurde. Dat gaat wel, maar het toepassen, de angst loslaten uit mijn hart. Ruimte maken voor Zijn liefde.... Dat is een heel proces geweest, en ik merk dat ik nog in proces ben. De angst zit zo diep, de twijfel komt zo stil, zo snel omhoog. Wat nou als het wel zo is..... Dat de zaligheid niet voor mij is? Waarom zou ik door God uitverkozen zijn? Wie ben ik nou eigenlijk? Nee ik ben een worm, geen mens. Niet waard dat Hij naar mij omkijkt, mij wil zien. Dat klopt ook allemaal! Maar nu...

Dat is een sterk verlangen bij mij.... Een plek waar ik mij geborgen en veilig voel. Waar ik kracht op doe, waar ik tot rust kan komen. Niet omdat ik er niks doe, maar omdat het er veilig en warm en liefdevol is! Al een hele tijd weet ik mij omringd door liefde! Het is eigenlijk begonnen met de liefde die ik mocht ontvangen van God. Ik was alleen met mijn twee kindjes, voelde mij vaak eenzaam, en het is echt zwaar om de verantwoordelijkheid voor de kindjes alleen te dragen. Er gebeurde heftige dingen, die mij persoonlijk diep raakte. Angst was het centrale punt geworden in mijn leven. Totdat ik voor het eerst Zijn straaltjes van liefde voor mij, ging door krijgen. Dat ik ze mocht gaan voelen. Expres schrijf ik dat zo, want ik weet dat Zijn liefde voor mij er altijd al was! Maar het kon mij niet bereiken. Door de angst beschermde ik mezelf, en ik was daar zo goed in geworden dat er een heleboel mooie, waardevolle en liefdevolle dingen niet meer mijn hart konden bereiken. ...

Vandaag op Palmpasen stonden we stil bij het verhaal dat Jezus Jeruzalem binnen rijd op een ezel. Bijzonder dat de discipelen erop uit gestuurd werden, om een ezel op te halen. En dat Jezus zei: als de meester vraagt, wat doen jullie? Zeg dan dat de Heer het nodig heeft. En zo gebeurde het ook. Alles wat er gebeurd, is voorbereid, als je Gods weg volgt. Deze intocht, het was het begin van een lange, moeilijke en bange weg voor Jezus. Maar Hij volgde deze weg wel. En alles ging zoals Hij van de Vader gehoord had. Als je Hem volgt dan bereid Hij onze weg. Lopen we mee, als zijn volgelingen? Deze intocht, maar ook de weg erachter, de weg naar het kruis? Sterven wij straks ook? Met Jezus gestorven, maar ook weer opgestaan! Dat is ook de weg, die wij nu nog mogen gaan! Ik had hierover een werkje gevonden die er mooi bij aansloot. Niet wetend dat het best een werk was. Lekker gingen we aan de slag, met op de achtergrond, mooie nummers die hierbij paste. Denkend aan di...

Als mensen mij vragen wat ik doe in het leven, dan denk ik soms weleens, tja...wat zal ik ze zeggen. Ondertussen heb ik uiteraard al vaak een eerlijk antwoord gegeven. En dan zie ik die blikken, hoe hou je het vol?? Heel lang had ik dat gevoel ook... Toen ik mijn talenten niet gevonden had, mezelf nog niet goed genoeg kon, was ik hard aan het werk. Niet zo zeer om anderen te laten delen van de dingen die ik kan. Maar veel meer, omdat ik voelde dat het van mij verwacht werd. Ik had een slaafse houding, deed alles om anderen te plezieren maar vergat mezelf totaal. Vaak had ik ook geen ruimte, of tijd voor mezelf. Eigenlijk was ik gefocust op anderen en hun behoefte. Vooral ook omdat ik mijn eigen behoefte, mijn gevoel toch langzaam was kwijt geraakt. Eigenlijk was ik toen een Martha, ik deed van alles, en was druk bezig. Dat hoorde zo, dacht ik in mijn hoofd. Maar wat was het storend om dan te zien dat anderen de kantjes eraf liepen of helemaal niets deden. Ik moppe...

Weet je dat de lente komt? Voel je het ook, dat heerlijke gevoel nu de bloemen weer uit komen? Het kriebelen van het vroege lente zonnetje op je neus, een zonnetje dat je echt al probeert te verwarmen. Wetend dat we net uit de winter komen straalt de zon ons tegemoet. Maakt het lichter, warmer en gezelliger. De vogels, ik hoor ze weer fluiten, ze zijn druk bezig met de taak die God hen gegeven heeft Wat is het toch wonderlijk, na de doodse kille winter, begint nu alles tot leven te komen. Het brengt hoop, nieuwe verwachtingen, een gevoel van een nieuw seizoen een nieuwe toekomst. Ik kijk uit naar een toekomst. Nooit meer tranen nooit meer pijn! Is er al vrede in jou hart? En zie jij ook uit naar die toekomst? Weet dan, de lente komt, en alles word weer nieuw! Ooit komt die dag!

Druk zijn ze bezig in de tempel. Ze zingen, ze offeren en ze wassen. Tot een man hen komt verrassen! Ik zal jullie helpen om Jezus gevangen te nemen. Hoeveel geven jullie mij daarvoor? Dertig zilverlingen fluisteren ze in mijn oor. Vanaf nu bedenk ik wat ik ga ondernemen. Druk zijn ze bezig, alles lijkt heel normaal. Maar hoofden en harten zijn bezig met een ander verhaal. Eindelijk weet ik hoe en wanneer. Als Hij gaat bidden de discipelen slapen. Kom stuur mannen met een wapen. Ik geef Hem straks een kus voor de laatste keer. Hoe zal het verder gaan wij kunnen niet mee. Wij moeten leven naar de wet, heilig voor God! Dat Judas op ons pad kwam dat was het lot. Wij wassen, wij zingen en wij offeren vee. Eindelijk liep ik eens vooraan! Mannen met stokken en zwaarden achter mij aan. Nu heb ik eindelijk iets goeds gedaan. Iedereen zal vanaf nu mij ook zien staan! Jezus word zo bij de hogepriester gebracht. Wij spreken de mensen om ons hee...

Zo mooi om te mogen zaaien. Dat wat ik ontvang, mag ik doorgeven. Niet altijd word het ontvangen zoals ik dat graag had gewild. Maar ik weet dat er soms een tijd overheen gaat voordat je op ziet komen wat je ooit gezaaid hebt. In deze wereld merk ik dat mensen mij bijzonder vinden. Zelf vind ik wat ik doe heel normaal. Het is gewoon. Toch merk ik steeds meer als ik met mensen spreek, dat het niet normaal meer is. Al zou het dat wel moeten zijn. De wereld denkt aan zichzelf, denkt aan eigen gevoelens. Is op zoek naar een constante bevrediging van eigen verlangens. Waarbij ze eigenlijk slaaf geworden zijn van hun verlangens. Niet vrij zijn, zoals ze wel denken, maar juist gevangen. Het maakt hen namelijk killer, egoïstischer, en vaak ook harder. Eerst voor jezelf zorgen en als je het gelukkige gevoel niet meer krijg, dan ruil je het toch in. Dan is het niet goed genoeg meer. We zijn met deze manier van leven de liefde verloren. Nee de liefde voor ons zelf die blijft hi...

Herkenbaar woord? In de wereld moeten we zoveel. Soms had ik zelf strijd met dit woord. Was ik zo moe en zat van alles wat ik moet. Of in mijn hoofd soms nog erger eigenlijk, ik moet zoveel alleen! Druk Om mee te kunnen draaien, om ergens bij te horen, om op onze plek te komen. We zijn maar bezig met van alles omdat wij het gevoel hebben dat het moet! Je gaat naar school, je gaat naar je werk, je kleed je aan, je eet. Eigenlijk bij alles voel je dat gevoel, ik moet... De wereld loopt ermee over! Veel mensen lopen er echt door over. Hebben voor langere tijd teveel van zichzelf gevraagd. Ze zijn opgebrand en hebben teveel gegeven! Verandering Als je wel in de wereld leeft maar niet meer voor de wereld dan kan dit veranderen. Dan mag je leren dat je niets meer moet, want alles is al voldaan. Het gaat niet meer om de dingen die we op aarde bereiken of doen. De dingen die wij nog verlangen gaan dan veel verder, gaan voorbij aan de dingen van de wereld! Moeten word ver...

Vorige week liet ik in een blog al weten dat ik zo hard ben voor mezelf. Het komt voort uit het streven naar perfectie. Vandaag mocht ik ergens achter komen, voor het eerst weer gaan werken na het ziek zijn, en onderweg naar iemand toe schoot het zomaar door mijn hoofd. Dat heb ik weleens vaker! God zoekt niet naar perfecte mensen, maar naar die Hem nodig hebben. Mensen die weten dat wanneer ze bij Hem komen, en voor Hem durven buigen, perfect kunnen worden. Nee we zullen in de wereld fouten blijven maken. Maar dit is de enige manier waarop je perfect word naar Hem, waardoor je voor Hem kan verschijnen! God zoekt niet naar perfecte mensen, Hij kwam op aarde voor mensen die een Geneesheer nodig hebben. Voor mensen die juist dus telkens weer merken, ik kan het niet alleen! Omarm je kwetsbaarheid! Maar stop daar niet, ga met die kwetsbaarheid, met al je gebreken maar naar Hem. Ik mag leren, ik moet op momenten dat ik hard ben naar mezelf, niet mezelf straffen maar even st...

Vandaag las ik de kindjes voor uit de SamenleesBijbel. Die leest trouwens erg fijn en heeft leuke weetjes, opdrachtjes en liedjes bij bepaalde thema's. We lazen dat Jezus ging bidden op de Olijfberg. De discipelen nam Hij mee en vroeg Hij of ze wilde waken met Hem. Zelf ging Hij verder, alleen, naar Zijn Vader. Hij vroeg of de lijdensbeker voorbij kon gaan. Of er geen andere weg was.... Maar dan het bijzondere! Niet mijn wil maar Uw wil geschiedde! Toen Jezus met die moeite naar Zijn Vader ging, daalde er een engel af om Hem kracht te geven. Dat gebeurd er als je naar God gaat met moeite en/of verdriet. Jezus was niet klaar. Zo voelt dat voor ons ook wel eens, we weten ons gesterkt maar zijn nog niet klaar om verder te kunnen. Hoe mooi dat Jezus een echt mens was zoals ik mij wel eens voel, zo heeft Hij zich oom gevoeld. Jezus was erg bang voor het lijden dat Hem stond te wachten. Hij bleef bidden en Zijn volgelingen bleef Hij vragen om waakzaam te blijven. Maar te...

Vandaag een project, waar ik vorig jaar aan begonnen ben weer eens op gepakt. De blijheidsdeken met restjes. Ik ben er vorig jaar aan begonnen toen de CAL 2015 ( Chrochet Along) begon op een gezellige haakfacebookpagina. Het maken maakte mij blij, en haken is sowieso iets wat mij lekker laat ontspannen. Ik was al een heel eind, maar op een rot punt heb ik de deken weg gelegd en dacht, een andere keer ga ik verder. Maar dat duurde wat langer.... Want dan moest ik bij een rot stuk beginnen. Een dubbele rand met bolletjes, en nee ik had de draad niet mee, want ik gebruik verschillende kleuren, dit betekend om de ong 15 centimeter afhechten, aanhechten, afhechten en aanhechten. eigenlijk toch best veel werk. Al een tijdje dacht ik, kom ik ga verder! De deken heb ik al aan mijn dochter beloofd, een goed doel helpt mij om het door te zetten en af te maken. Vandaag de nare rand maar afgemaakt en zie daar, weer een stukje verder met mijn blijheidsdeken! Blij...

Nee materialistisch gezien volgens velen niet, en ook de dingen die ik meegemaakt heb in mijn leven hebben mij niet heel rijk gemaakt, ja uiteindelijk wel met moeilijke ervaringen maar niet met dingen die iedereen verlangd, en toch ben ik heel trots en voel ik mij heel rijk! Ondanks een financiele stroom die niet binnenkomt terwijl ik er recht op heb, weet ik mij te redden samen met de kindjes. Een alleenstaande moeder en geen schulden, geen geldproblemen. Het is niet doordat ik veel verdien, ook niet door de alimentatie die ik ontvang (iets wat al een hele tijd geleden is dat ik het ontving). Het komt doordat ik vanaf de scheiding niet door ben gaan leven zoals ik deed. Ik paste mijn uitgave patroon aan. Stopte zelf met sporten, heb abonnementen opgezegd, verkocht mijn VW Beetle heus een leuke auto maar echt duur in verzekering en brandstof kosten, ik moest sparen voor grote uitgaven. Heus niet altijd leuk, ik wil ook weleens iets heel graag, maar als het mij uiteindelijk geluk...

Jezus vroeg het ook meerdere malen aan Zijn leerlingen, waarom zo bevreesd? Waarom zijn jullie zo bang? Ik denk dat wij mensen, allemaal, onze eigen angsten hebben. Sommige hebben er zelf meerdere. Heel lang heb ik rondgelopen met onrealistische angsten. Een voorbeeld? Tegen mij zegt Jezus ook zo vaak, waarom zo bevreesd? Ja waarom eigenlijk. Toen mijn zoontje een paar maanden oud was bleef ik hele dagen met hem binnen, want als ik ergens heen ging en hij zou gaan huilen....dan dachten ze vast dat ik een slechte mama was. Ik sloot mezelf op, ging luisteren naar die angst. Gelukkig helemaal goed gekomen, maar alleen doordat ik door die angst  heen ging. Mijn hoofd wist best dat baby's huilen, en als bij iemand anders een baby huilt dan denk ik niet direct dat dit door de moeder komt. Maar bij mezelf? Ja dan komt het opeens door mij! Of op opwekking vorig jaar, zomaar opeens was het er weer. Mijn vriend ging op zondag al naar huis, voor zijn kindjes. Ik bleef tot he...

God laat ons bloeien In stormen die boven ons hoofd groeien Ja wij buigen dan wel maar breken niet Omdat U ons steunt, U die ons ziet God laat ons bloeien In stormen die boven ons hoofd groeien Dan mogen wij iets van U doorgeven Alleen met U kunnen wij stormen overleven! God laat ons bloeien In stormen die boven ons hoofd groeien De tekst voor het gedicht kwam bij mij naar boven toen ik dit plaatje zag. Een klaproos die groeit op donkere plaatsen, op plaatsen die geen levende grond te bieden hebben. In stormen buigt de klaproos mee, maar toch blijft de klaproos iets uitstralen. Een kracht gaat er vanuit. Het brengt iets moois op donkere, koude plaatsen. Dwars door de storm geeft het een teken van hoop. Ook wij kunnen stralen, dwars door de stormen van ons leven. Maak je geen zorgen wij gaan de bloemen en de vogels ver te boven! Hij zorgt voor ons. Ook in jou storm, als je denkt op dit moment dat het teveel is. Buig maar mee, weet dat H...

Vandaag is het dan biddag van 2016! Gebed is en blijft een bijzonder punt. Vorig jaar had ik een gesprek met 16+ ers omdat ik een huiskamergroep begeleidde rond het thema gebed. Het mooie wat ik aan deze groep vond is dat ze eerlijk en open uitkomen voor de dingen die volwassen mensen ook vaak hebben, maar die het uit sociaal wenselijk gedrag niet meer durven te uitten. Gebed? Er waren er die hele wonderlijke dingen meegemaakt hebben. Maar er kwam ook een interessant en heel vertrouwelijk gesprek op gang over het eigen gebedsleven, zelfs eigen geloofsleven. Gebed, waarom? Na een heel gesprek kwam er een vraag, waarom zou je bidden? Ja waarom inderdaad? Degene die de vraag stelde, gaf aan, uiteindelijk doe je het allemaal zelf... Zelf werken Heel lang was ik inderdaad in mijn leven zelf aan het werk, en wat had ik het druk, wat maakte ik mij druk. Meerdere malen heb ik het gevoel gehad alles verloren te hebben wat ik opgebouwd had. Zo teleurstellend! Dat deed mij e...

Na de scheiding ben ik twee jaar alleen geweest. Nou ja samen met de kindjes dan natuurlijk! Toen kwam mijn vriend op een bijzondere manier in mijn leven. In het begin was het echt iets tussen ons, iets van ons samen, waar we eerst van wilde weten waar gaat het heen. Wat een bijzondere periode was dat ook. Een periode met veel nieuwe dingen voor mij... Leren om liefde te ontvangen, het was voor mij een hele weg, een groei merkte ik daar in. Voor vele klinkt dit vreemd, al weet ik dat er mensen zijn die hebben gezien hoe ik op een simpele liefdevolle reactie reageerde. Een knuffel en ik zakte op de grond en ging zo hard huilen. Onder die reactie zat een diepe put van pijn. Mijn vriend begreep mij hierin, respecteerde het, maar belangrijker nog... Hij bleef wel liefde geven. Na een tijd gingen we verder. Onze relatie ging naar de volgende stap, een stap die echt spannend was en eigenlijk ook zo raar is... Dit doordat we allebei al kinderen hebben, spannend ...

Vandaag hebben we het gezinsmoment gedaan, omdat het even beter uit kwam en uiteraard deel ik onze ervaring en uitwerking met jullie. We hadden het over de maaltijd die jezus hield met Zijn leerlingen, waarbij Hij de voeten van de discipelen ging wassen. Al toen ik alles klaar ging zetten wist mijn zoon wat we gingen doen. Ik had een teiltje water neer gezet en een handdoek en washandje neergelegd. En hij raadde daardoor direct: oo mogen we elkaars voeten wassen. Maar er was nog iets wat hij niet wist. Ik las voor uit Johannes 13 Waar we kunnen lezen dat Hij juist toen liet zien hoe groot Zijn liefde is voor de mensen in de wereld die Hem volgen. Jezus legde Zijn mantel af en ging dienen als een knecht. Hij waste de voeten van de discipelen en droogde ze af met de doek die Hij omgeknoopt had. Petrus riep hard dat Jezus zijn voeten niet mocht wassen, maar toen Jezus uit legde waarom het noodzakelijk was dat dit wel gebeurde, vroeg Petrus of Hij helemaal gewassen m...

Van de week kwam ik er weer eens achter hoe rijk ik ben! Zelf was ik ziek, het begon met koorts, benauwd en overal pijn. Dinsdag kreeg ik overal uitslag, dus ben ik naar de huisarts geweest. Waarschijnlijk uitslag van de koorts, zou wel zakken. s'Avonds zat ik op de bank en begon de jeukende uitslag te branden, ik kreeg overal brandende plekken, voornamelijk op mijn rug, buik, hals, bovenbenen. Ik wist niet hoe ik de nacht hiermee door moest komen, koude doeken, aloë vera, niets hielp. De HAP gebeld en samen met mijn lieve vriend daarheen. Direct dubbele dosis medicatie en voor de rest van de week een recept mee voor nog meer medicatie. En dan denk je, waarom vind je jezelf daarmee rijk? Wat een ellende! Ja dat was het, maar in die ellende, bleef de zon schijnen! Een vriend te hebben die de kindjes naar school bracht, of eerder uit z'n werk kwam om hen op te halen, vriendinnen die de kindjes brachten en haalden, vriendinnen die eten maakte, belde of ik nog boodschap...

Vorige week schreef ik een blog over, of eigenlijk voor, mensen die geloven zonder naar de kerk te gaan, je kan de blog nog lezen via de klikbare link:  Geloven zonder kerk Vandaag wil ik aan een hele andere groep denken. Mensen die trouw naar de kerk gaan, die goed en oprecht willen leven. Ze zitten elke kerk dienst trouw in de kerk, vieren alle feesten, proberen te leven zoals God dat vraagt. De buitenkant is warm, maar in het lichaam zit een koud hart. Mee doen Ze gaan mee met bijvoorbeeld dat wat de familie vind, wat de omgeving vind, ze gaan mee omdat ze wel willen maar niet weten hoe. Of ze willen er wel bij horen, maar hebben zich nog enkel uiterlijk weten aan te passen. Ik ben begaan met deze mensen ze zullen zich namelijk pas echt verbonden weten als het harten werk is! Alleen dan voel je wat geloven echt is! Vaak omschrijven deze mensen hun geloof op een bijzondere manier. Als je vraagt: wat is geloven voor jou? Dan krijg je een verhaal wat ze do...