Werk je voor? Of werk je samen?

Dat is een vraag die bij mij naar boven komt.

Heel lang was ik druk aan de slag met werken voor God!
Probeerde de dingen te doen waarvan ik wist dat Hij het fijn vond.
Ja heus daarna ging ik wel met Hem in gesprek, en ik vertelde Hem wat ik allemaal deed.
Ook toen merkte ik dat Hij van mij hield, Hij bemoedigde mij, steunde mij en gaf mij complimentjes of advies maar toch miste ik iets.
Ik had het gevoel dat Hij niet mee ging met wat ik deed.
Dat ik het alleen deed.
Daarbij voelde ik dat wat ik deed niets veranderde aan de houding van God naar mij.

Je kan je plekje in de Hemel niet verdienen door dingen te doen die God graag ziet!

Dit moest anders kunnen.
Waarom doe ik dit allemaal voor Hem?
Vroeg Hij hierom?

Nee!
Ik deed het zelf.
Het was mijn idee, mijn wil, mijn idee van goed doen.

Ik weet wel, God was er wel bij.
Want ik kwam erachter Hij is altijd bij mij!
Hij verlaat mij niet.
Maar in de dingen die ik deed was ik alleen bezig.

Uiteindelijk merkte ik hoe het anders kon.
Waarom ging alleen nadat ik iets gedaan had melden hoe het gegaan was?
God was er bij, ik kon Hem betrekken bij alles wat ik deed.

Nooit meer alleen piekeren: hoe los ik dit op!
Nooit meer alleen aan de slag om iets geregeld te krijgen.
Nooit meer alleen praten met mensen.

Samen!

Samenwerken, het kan echt.
God wil het met mij en ik weet Hij wil het ook met jou!

Hij is niet onze baas waar we voor arbeiden moeten, wij zijn medearbeiders van God (1 Korinthe 3:9)!
Je mag meewerken!
Niet alleen aan de slag maar samen.
God is altijd bij ons, Hij wil altijd met jou in contact zijn, overal bij betrokken worden.
Met Hem is elk moment heilig!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Meer lezen

Levenslessen van Noach

Weer een nieuw deel in de serie levenslessen. Vandaag wil ik nadenken over wat wij kunnen leren van het leven van Noach. Dit Bijbelverhaal heeft mij altijd al aangesproken. Want wat is er veel in te vinden. In Genesis 6 beginnen we van Noach te lezen. Nadat God eerst spijt krijgt, spijt dat Hij mensen gemaakt had. En dan die zin: En Hij voelde zich diep gekwetst. Onze God heeft gevoel. De schepping, de aarde, de mensen we gaan Hem aan het hart. En Hij zag hoe alles stuk gemaakt werd en daarom wilde Hij de mensen en al het vee van de aarde weg vagen. Dan zou die ellende stoppen. Totdat Gods oog Noach ziet. Noach alleen vond genade bij de HEER. Les één is eigenlijk dan toch, als God nu rond kijkt, naar hoe wij de wereld stuk maken, vind jij dan genade in Zijn ogen? Hoe vind je genade? Noach was een rechtschapen man, de enige die in zijn tijd een voorbeeldig leven leidde. Maar het dat was niet het belangrijkste. Dit kleine stukje maakt verschil: Hij leefde in nauwe verbondenheid met ...

Meer lezen

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Meer lezen

Schrijfgelukjes

Zoeken in deze blog