Doorgaan naar hoofdcontent

Durf jij te kiezen als Maria?

Het verhaal van Maria aan de voeten van Jezus en de hard werkende Martha is voor mij altijd zo'n bijzonder verhaal.
Er zitten zoveel lagen in.

Martha die met haar harde eenzame werken kattig reageert en haar zus terecht wil laten wijzen door Jezus. En Jezus die daar niet in mee gaat en haar wijst op dat wat zij niet kiest.
Is het werken van Martha fout?

Welnee!
Het is niet erg te werken en om ijverig te zijn.
Grote vragen zijn wel:

Voor wie werk je?
Hoeveel tijd heb je vrij voor God?


Daarnaast is er nog iets bijzonders mij opgevallen:
Waar zit Maria?
Hoorde ze in die cultuur wel daar?
Was dat wel de plek voor een vrouw?

Ze zat aan de voeten van Jezus.
In het vertrek waar Jezus  was.
Ze koos bewust voor Hem ondanks alle regels, ondanks alle normale gebruiken!
Er was maar één ding dat ze wilde, Zijn woorden horen.

Martha was veel meer in de geaccepteerde rol van vrouw, ze deed wat ze geleerd had.
Was het niet zo dat Maria eigenlijk een grens over ging, in die cultuur?

(dan denk ik even hoe er tegenwoordig gereageerd word als iemand buiten de gemaakte geloofskaders stapt)

Zittend aan de voeten van Jezus.
Gaf Maria aan ik wil van U leren.
U bent mijn rabbi, mijn Leermeester.
Daar koos zij voor, en dat was uitstappen in geloof.

Ze bleef niet in de achterkamers, was dat het waar Martha zich misschien wel zorgen over maakte?
Zouden wij dat ook niet doen?
Stel je voor wat de mensen ervan zouden zeggen.
Hoe vaak hebben wij niet het idee dat we mensen moeten beschermen, of zelfs leren hoe het hoort?
Te vaak gaan wij op onze geloof strepen staan alsof het van God zelf is.

Wat als Maria had geluisterd naar haar zus, dan had ze het beste gemist!
Belemmeren wij andere mensen in hun relatie met God?
Dan denk ik hierbij ook aan discussies die er in kerken kunnen zijn over geloofsuitingen, opvattingen.
Gaat het niet te vaak om wat wij willen?
Wat wil God?

Jezus gaf aan dat Maria, die tegen de culturen en gebruiken inging, de beste keuze heeft gemaakt!


Grootste les:

Het gaat niet om wat mensen vinden maar om wat God vind.
Volg Hem!
Dan heb je niets te vrezen.
Durf jij Hem te volgen, ook als dat tegen de huidige cultuur ingaat?


Je mag weten als Hij voor je is kan er niemand tegen je Zijn!
Als jij het goede deel kiest dan zal niemand het je af kunnen nemen.
Wat anderen ook ervan vinden of denken.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Rond de tafel

Rond het derde jaar van mijn zoon ging het lastiger aan tafel. Heel logisch, ik hoorde het namelijk ook bij andere ouders om mij heen. Het is een fase, het gaat wel weer voorbij. Iedereen had zo zijn of haar eigen oplossing hiervoor. Gewoon het bord weghalen na een bepaalde tijd.                                                   Niet dwingen het moet vanzelf komen. Alleen geven wat ze wel eten.                                                 Elke keer opnieuw hetzelfde geven ze eten het vanzelf wel. Ik heb ook van alles geprobeerd. Groente verbergen onder appelmoes, groente verbergen door het te pureren. Maar eigenlijk alles wat er anders uitzag als aardappels of vlees was moeilijk. Zelfs met de yoghurt doen ze er bij mij lang over. Z...