Doorgaan naar hoofdcontent

Het gebed van Jezus (deel 7)

Vergeef mijn schuld zoals ik ook anderen vergeef..

Als God dat doet, hoe zou ik, hoe zou jij dan vergeven worden?
Zouden wij dan een belemmering zijn voor Zijn genade?
Zouden wij dan ons leven, ons eeuwige leven in gevaar brengen?

God weet hoe belangrijk het is om te vergeven.
Waar zouden we zijn met een God die net zoveel moeite heeft om ons te vergeven zoals wij het als moeilijk ervaren om anderen te vergeven.

Op deze manier over vergeving nadenken heeft mij geholpen.
Ik heb heel vaak met van alles in mijn hoofd gelopen:

Waarom zou ik vergeven ik heb toch niets fout gedaan.....

Laat ze zelf maar de eerste stap zetten ik bedank ervoor!

Ze verdienen mijn vergeving niet.

Herkenbaar?
Ik geloof dat iedereen wel momenten heeft of kent waarop hij/zij dit denkt.

Toch wil ik zeggen, dit zijn leugens!!
Het is allemaal bedoeld om jou persoonlijk, jou zelf te belemmeren.
Ga alsjeblieft niet vergeven, en je zal van alles horen waarom JIJ niet degene bent die dat moet gaan doen.
Want als je gaat vergeven dan maak je jou hart zacht.
Als je gaat vergeven dan zorg je ervoor dat God jou kan vergeven!
Het mooiste is nog als je gaat vergeven dan kunnen innerlijke wonden gaan herstellen.

Nee er word hard gewerkt dat jij dat toch niet gaat doen.
Stel je voor zeg, dan kunnen de nare dingen in je leven niet meer tegen je gebruikt worden, of ingezet worden om zelfmedelijden te ervaren, of ingezet worden om anderen om je heen pijn te doen.
Er is strijd om jou leven!

En je kan voor het leven kiezen, door bewust de juiste keuzes te nemen.
Kies jij voor leven?
Voor eeuwig leven!

Kies voor God.
Telkens opnieuw, elke dag, elk uur, elke minuut en elke seconde mag je opnieuw kiezen!
Vergeef zoals jij zelf vergeven wilt worden!


Reacties

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie...

Laat je licht schijnen in het duister

Ik zie in hoe er voor de lieve vrede...om het duister heen wordt gedanst. En ook hoe ik zelf een lange periode nodig heb gehad om echt het licht door mij heen te laten schijnen. Daarover in deze blog meer. Alleen heel even eerst iets anders omdat het zolang geleden is dat ik heb geblogd. Afgelopen periode heb ik vaker het gevoel gekregen, een innerlijk verlangen, om weer lessen en inzichten die ik op doe met jou te delen. Hier op mijn blog. Mijn eigen speciale plekje om mijn hart met jou te delen. Een inkijkje te geven en te verbinden met jou. Mogelijk je ook te inspireren. Vandaag wil ik beginnen met iets wat ik de laatste weken zo op mijn hart heb. Persoonlijke zoektocht Eigenlijk nog helemaal niet zo helder wat ik ermee mag voor mezelf. In de blog wil ik het in ieder geval met jou delen. De worstelwoorden uit mijn hart. Mogelijk ontrafelt het schrijven het weer. Zo heeft deze blog, het delen van woorden met jou, mij vaker geholpen om te ontrafelen wat er lag. Voor mij voelt het heel...

Een bemoedigend beeld!

In 2014 was ik voor het eerst naar Bidden en Vasten, wat heb ik daar mooie dingen mogen ervaren. Nu was er ook een vrouw die vertelde aan mij dat ze een beeld had bij mij. Ze zag mij, zittend aan een tafel.  Met een grote bak kralen voor mij. Ik was druk bezig om de kralen te rijgen, maar het lukte maar niet. Het was een slagen en falen. Maar ze zag ook het uiteindelijke resultaat. De losse houten kralen met vele kleuren zoals ze omschreef, die na lange tijd van proberen, een mooie creatie werden. Kostbaar, uniek en het schitterde haar tegemoet. Ik vond dit super bijzonder, het was ook wel tekenend voor hoe het in mijn leven gaat. Het blijven volhouden van mij om te leren, te groeien, te verwerken wat er allemaal aan tegenslagen op mijn pad kwam. Al die kralen, al die losse stukken in mijn leven, hoe krijg ik het ooit één geheel? Het voelde in mijn leven zo vaak van, pfff nu heb ik eindelijk een paar kralen geregen, waarom moeten ze er nu weer afvallen. Dan...