Doorgaan naar hoofdcontent

Ik en mijn uitdaging

Het blijft een uitdaging voor mij.
Zodra ik het ergens zie dan schrik ik en weet ik niet meer waar ik kijken moet!
Alles in de kramp en daardoor  mislukt het dus heel vaak.
Er zijn al prachtige creaties door ontstaan.
Ook is er al heel vaak smakelijk om gelachen.

Petrina en op de foto gaan.

Een geweldige combi, nee niet dat het zo goed gaat.
Maar het werkt enorm hilarisch.
Volgens mij ben ik een meester in gek, duf, verschrikt of verkrampt kijken.

Nooit zo'n heel groot probleem, zeker niet omdat ik sinds ik kinderen heb een goed excuus heb.
Dan maak ik toch lekker zelf foto's.
Probleem opgelost!

Totdat mijn vriend zei, en heb je nog een leuke foto van jezelf?
Uhm nee, ja hele oude, of met de kindjes erbij.
Daar moest verandering in komen.
Hij zou dat wel even oplossen en leuke foto's maken!
We hadden het al erg leuk samen, maar toen hebben we helemaal erg hard gelachen.

Helemaal grappig als ik terug denk aan bidden en vasten waar een vrouw aangaf: je moet fotomodel worden.
Zullen we maar niet doen die arme fotografen krijgen het zwaar te verduren met mij!
Bedankt voor het compliment dat ik mooi genoeg ben, maar dat ben ik alleen als je mij zo in het echt zie en niet op de foto.


Ik blijf wel foto's maken van anderen, bij voorkeur mijn leuke kindjes!
Vooruit speciaal voor de lezers van dit stukje toch een foto van mezelf.
Het heeft wat moeite gekost en dan heb je dit:




Reacties

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie...

Laat je licht schijnen in het duister

Ik zie in hoe er voor de lieve vrede...om het duister heen wordt gedanst. En ook hoe ik zelf een lange periode nodig heb gehad om echt het licht door mij heen te laten schijnen. Daarover in deze blog meer. Alleen heel even eerst iets anders omdat het zolang geleden is dat ik heb geblogd. Afgelopen periode heb ik vaker het gevoel gekregen, een innerlijk verlangen, om weer lessen en inzichten die ik op doe met jou te delen. Hier op mijn blog. Mijn eigen speciale plekje om mijn hart met jou te delen. Een inkijkje te geven en te verbinden met jou. Mogelijk je ook te inspireren. Vandaag wil ik beginnen met iets wat ik de laatste weken zo op mijn hart heb. Persoonlijke zoektocht Eigenlijk nog helemaal niet zo helder wat ik ermee mag voor mezelf. In de blog wil ik het in ieder geval met jou delen. De worstelwoorden uit mijn hart. Mogelijk ontrafelt het schrijven het weer. Zo heeft deze blog, het delen van woorden met jou, mij vaker geholpen om te ontrafelen wat er lag. Voor mij voelt het heel...

Een bemoedigend beeld!

In 2014 was ik voor het eerst naar Bidden en Vasten, wat heb ik daar mooie dingen mogen ervaren. Nu was er ook een vrouw die vertelde aan mij dat ze een beeld had bij mij. Ze zag mij, zittend aan een tafel.  Met een grote bak kralen voor mij. Ik was druk bezig om de kralen te rijgen, maar het lukte maar niet. Het was een slagen en falen. Maar ze zag ook het uiteindelijke resultaat. De losse houten kralen met vele kleuren zoals ze omschreef, die na lange tijd van proberen, een mooie creatie werden. Kostbaar, uniek en het schitterde haar tegemoet. Ik vond dit super bijzonder, het was ook wel tekenend voor hoe het in mijn leven gaat. Het blijven volhouden van mij om te leren, te groeien, te verwerken wat er allemaal aan tegenslagen op mijn pad kwam. Al die kralen, al die losse stukken in mijn leven, hoe krijg ik het ooit één geheel? Het voelde in mijn leven zo vaak van, pfff nu heb ik eindelijk een paar kralen geregen, waarom moeten ze er nu weer afvallen. Dan...