Doorgaan naar hoofdcontent

Ik en mijn uitdaging

Het blijft een uitdaging voor mij.
Zodra ik het ergens zie dan schrik ik en weet ik niet meer waar ik kijken moet!
Alles in de kramp en daardoor  mislukt het dus heel vaak.
Er zijn al prachtige creaties door ontstaan.
Ook is er al heel vaak smakelijk om gelachen.

Petrina en op de foto gaan.

Een geweldige combi, nee niet dat het zo goed gaat.
Maar het werkt enorm hilarisch.
Volgens mij ben ik een meester in gek, duf, verschrikt of verkrampt kijken.

Nooit zo'n heel groot probleem, zeker niet omdat ik sinds ik kinderen heb een goed excuus heb.
Dan maak ik toch lekker zelf foto's.
Probleem opgelost!

Totdat mijn vriend zei, en heb je nog een leuke foto van jezelf?
Uhm nee, ja hele oude, of met de kindjes erbij.
Daar moest verandering in komen.
Hij zou dat wel even oplossen en leuke foto's maken!
We hadden het al erg leuk samen, maar toen hebben we helemaal erg hard gelachen.

Helemaal grappig als ik terug denk aan bidden en vasten waar een vrouw aangaf: je moet fotomodel worden.
Zullen we maar niet doen die arme fotografen krijgen het zwaar te verduren met mij!
Bedankt voor het compliment dat ik mooi genoeg ben, maar dat ben ik alleen als je mij zo in het echt zie en niet op de foto.


Ik blijf wel foto's maken van anderen, bij voorkeur mijn leuke kindjes!
Vooruit speciaal voor de lezers van dit stukje toch een foto van mezelf.
Het heeft wat moeite gekost en dan heb je dit:




Reacties

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Levenslessen van Noach

Weer een nieuw deel in de serie levenslessen. Vandaag wil ik nadenken over wat wij kunnen leren van het leven van Noach. Dit Bijbelverhaal heeft mij altijd al aangesproken. Want wat is er veel in te vinden. In Genesis 6 beginnen we van Noach te lezen. Nadat God eerst spijt krijgt, spijt dat Hij mensen gemaakt had. En dan die zin: En Hij voelde zich diep gekwetst. Onze God heeft gevoel. De schepping, de aarde, de mensen we gaan Hem aan het hart. En Hij zag hoe alles stuk gemaakt werd en daarom wilde Hij de mensen en al het vee van de aarde weg vagen. Dan zou die ellende stoppen. Totdat Gods oog Noach ziet. Noach alleen vond genade bij de HEER. Les één is eigenlijk dan toch, als God nu rond kijkt, naar hoe wij de wereld stuk maken, vind jij dan genade in Zijn ogen? Hoe vind je genade? Noach was een rechtschapen man, de enige die in zijn tijd een voorbeeldig leven leidde. Maar het dat was niet het belangrijkste. Dit kleine stukje maakt verschil: Hij leefde in nauwe verbondenheid met ...

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...