Afgelopen dagen was het een beetje stil hier op mijn blog. Maar gelukkig kan ik zeggen dat dit een mooie reden heeft. Maandag is het begonnen, en sindsdien had ik niet de ruimte in mezelf meer om te schrijven! We zaten lekker te eten, mijn vriend at gezellig mee. Na het eten vroeg hij of de kindjes nog even wilde blijven zitten. Hij had iets heel belangrijks te doen... Daar ging hij: Op zijn knieën voor mij! Waar de kindjes bij waren heeft hij gevraagd of ik zijn vrouw wilde worden. Dwars door de tranen, nu gelukkig van blijdschap, was er een duidelijk hoorbaar antwoord. Ja ik wil! Ik wil het heel graag. Mijn leven is zoveel rijker geworden sinds ik hem heb mogen leren kennen. Alle lange tijd waren we op zoek naar onze weg. Hoe en wanneer komt ons moment? Dat was best ook weleens een lastige weg. En ook hierbij ging het zo anders als dat wij eerst hadden bedacht. Gods wegen gaan zo bijzonder. Want eigenlijk kwam daar zomaar vanuit het niets de oplossing! Alle...