Doorgaan naar hoofdcontent

SchrijfBijbel Genesis 19

Wat een indrukwekkend verhaal blijf ik dit vinden. Met mij reis door de Bijbel ben ik aangekomen bij Sodom en Gomorra. In de levenslessen die ik schreef over Abraham liet ik van de week al lezen dat de Heer Abraham mee nam in Zijn plannen. Hij vertelde wat Hij van plan was. Dat bracht dat het hart van Abraham net zo bewogen was als dat van God. Abraham ging pleiten voor de rechtvaardigen in deze twee steden. Er staat nergens in Genesis 18 dat er rechtvaardigen over waren. God zou de steden sparen als er nog 10 rechtvaardig zouden zijn. De steden zijn vernietigd maar de Heere was een genadig God. Hij spaarde Lot en zijn familieleden. Het is een bekend verhaal voor mij. Toch wilde ik mij inzetten om het te lezen met vernieuwende blik. Vaak merk ik als ik een verhaal goed ken dat ik denk, oja dat weet ik al. Nu zette ik mezelf aan om te vinden wat God door dit stuk geschiedenis aan mij mee wilde geven. Wat kan ik er nu mee!

De blik van de Heere


Het was de blik van de Heere die over de stad ging. God zag wat er gebeurde, Hij ziet het ook nu. Hoe de aarde er aan toe is, wat de mensen elkaar aan doen, hoe wij in het leven staan maar vooral: Hoe weinig waarde levens hebben. We hebben het over waardig en voltooid, zijn bezig met dood en leven en hoe daarmee om te gaan. Heeft God ons al niet laten weten wat DE manier is van omgaan met leven? Heb God lief met alles wat in je is, en heb je naaste lief als jezelf. Als jij een waardevol gevoel wil over jezelf, geef het dan ook aan iemand anders. Wanneer iedereen zich hieraan houdt dan is het leven waard(evol)! Gods blik is op ons, maar met genade zo ervaardde ik het bij het lezen. Zijn hart was bewogen door het onrecht en de zonden. Naast het bloed wat door Kaïn van de grond op was gestegen, waren nu de zonden naar de Hemel opgeklommen. Dit kon niet meer, Hij zou de stad bezoeken en kijken of dat wat Hij hoort en ziet ook klopt. Of het gegrond is wat ik voel. Wat doe ik met mijn gevoelens? Sta ik open om te kijken wat de gronden ervan zijn? Klopt het eigenlijk wel. God deed het, ondanks wat Hij hoorde en zag, ging Hij zelf kijken! Dan komt het gesprek dat Abraham voert om de rechtvaardigen te redden. God had gedeeld met Abraham, nu gaf Hij Abraham ook de ruimte, er was een gesprek mogelijk! God is genadig, telkens weer beloofd Hij het aantal rechtvaardigen dat Abraham noemt te redden als Hij ze zou vinden. Genadig is Hij nu nog steeds. Waar staan wij? Hoe sta jij tegenover God? De zonden stapelen op, we zien vele dingen al niet eens meer omdat ze normaal zijn. Maar heb jij weleens dat gevoel van binnen, zo hoort het toch eigenlijk niet. Ik schreef op dat we niet achterom moeten kijken. Zoals de Heere ook waarschuwde tegen deze vluchtende familie. Hij gaf hen het leven, kijk niet om naar de dood. Schenk geen aandacht aan het duister! Vlucht ervan weg en kijk naar het Leven! Een nieuw leven, een nieuwe kans, ja ook ik krijg een nieuw leven. Wat doe ik daarmee? Kijk ik om naar de zonden, de dood en het duister? Het verlamd mij! Ik mag vooruit kijken, er is een hoopvolle toekomst en mijn God is genadig!

Dit is mijn uitwerking uiteindelijk geworden van de Bible Journaling rondom Sodom en Gomorra, het vuur en de zwavel die uit de Hemel neerdalen raakt de stad, maar kijk niet achterom. Kies voor het leven!


Reacties

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Levenslessen van Noach

Weer een nieuw deel in de serie levenslessen. Vandaag wil ik nadenken over wat wij kunnen leren van het leven van Noach. Dit Bijbelverhaal heeft mij altijd al aangesproken. Want wat is er veel in te vinden. In Genesis 6 beginnen we van Noach te lezen. Nadat God eerst spijt krijgt, spijt dat Hij mensen gemaakt had. En dan die zin: En Hij voelde zich diep gekwetst. Onze God heeft gevoel. De schepping, de aarde, de mensen we gaan Hem aan het hart. En Hij zag hoe alles stuk gemaakt werd en daarom wilde Hij de mensen en al het vee van de aarde weg vagen. Dan zou die ellende stoppen. Totdat Gods oog Noach ziet. Noach alleen vond genade bij de HEER. Les één is eigenlijk dan toch, als God nu rond kijkt, naar hoe wij de wereld stuk maken, vind jij dan genade in Zijn ogen? Hoe vind je genade? Noach was een rechtschapen man, de enige die in zijn tijd een voorbeeldig leven leidde. Maar het dat was niet het belangrijkste. Dit kleine stukje maakt verschil: Hij leefde in nauwe verbondenheid met ...

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...