Doorgaan naar hoofdcontent

Levenslessen van Isaak

Op zijn veertigste is Isaak getrouwd, de weg naar zijn bruiloft ging wel heel bijzonder. Abraham, zijn vader, had zijn knecht op pad gestuurd voor een vrouw voor Isaak. Deze knecht bad tot God, Heere ik sta nu bij deze bron, straks komen de meisjes om water te putten. Het meisje dat ik vraag om water uit haar kruik om mij te drinken te geven en dat dan zal antwoorden: Ga uw gang en ik zal uw kamelen ook te drinken geven, laat dat het meisje zijn voor uw dienaar Isaak. Dan weet ik dat U ermee genegen bent. Dat het ook Uw keuze heeft dat dit meisje bij Isaak hoort als zijn vrouw. Zo kwam Rebekka in het leven van Isaak. Zo mooi hoe ik dan lees dat Isaak troost vond bij Rebekka na het sterven van zijn moeder.

Gebed als sleutel


Rebekka leek onvruchtbaar, hiervoor ging Isaak vurig bidden voor zijn vrouw. Wat mooi om te lezen dat hij bad voor zijn vrouw. Bidden voor de partner is een heel krachtig iets, het verbind je nog sterker aan elkaar. Het stuk wat ik las, het raakte iets, het is zoiets puurs. Hij bad vurig en de Heere verhoorde zijn gebed staat er. Rebekka werd zwanger, ze droeg een tweeling. En zoals ik lees kregen Isaak en Rebekka niet zomaar een tweeling. Tijdens de zwangerschap al merkte Rebekka op dat haar kinderen botsten met elkaar. Ze vroeg zich zelfs af:

Als het zo moet gaan, waarom leef ik dan nog?

Een hele heftige vraag! Het is een vraag die ik herken, alleen niet van een zwangerschap. Wat heb ik geworsteld met als dit mijn leven is, waarom leef ik nog? Het geeft een diepe pijn weer. Wonden waar je niet overheen kan kijken naar het leven wat er ook is. Rebekka angst waar ze niet meer overheen kon kijken, niet kon kijken naar het komende leven, ze werd er alleen nog maar bang van! Dan lees ik nog iets heel bijzonders. En ik wil jou als jij worstelt met de zin van je leven, de pijn in je leven en als je nu geen uitweg ziet dezelfde weg wijzen:

Rebekka ging bij de Heere te rade met haar gevoel!

Ze ging met God in gesprek, dat is gebed. Durf jij eerlijk te vertellen aan God hoe jij je voel? Rebekka deed het, ze ging met deze kwetsbare gevoelens naar God toe, Hij liet haar niet staan en maakte haar duidelijk wat er gaande was. Nu was dit niet zo zeer heel positief, toch kan het soms fijn zijn om het gewoon maar te weten. Een duidelijkheid en rust geeft dat. Wat deze gemoedstoestand van Rebekka met Isaak deed? Dat lezen we nergens. Het enige wat ik zie is dat de sleutel voor het leven van Isaak en Rebekka toch echt gebed is. 

Zo vader zo zoon


Isaak vluchtte door hongersnood zijn land uit. In dit stuk van het verhaal zie ik hoeveel hij lijkt op zijn vader. Je krijgt allemaal als kinderen dingen mee van je ouders. Vaak kopieer je onbewust ook hoe je om kan/moet gaan moet situaties. Isaak vluchtte naar het land van Abimelech, naar de Filistijnen. Hij deed daar net als zijn vader, alsof zijn vrouw zijn zus was. Totdat Abimelech in de gaten kreeg dat Rebekka zijn vrouw was. Toen werd er ingegrepen. Abimelech waarschuwde zijn hele volk! Een ieder die Isaak of Rebekka aan zou raken zou gedood worden. Isaak zaaide in het land en hij oogstte nog hetzelfde jaar honderdvoudig. Hij werd gezegend door God! Er staat zelfs dat hij schatrijk werd. Ook Abraham werd gezegend. Op hoge leeftijd werd hij nog schatrijk door het ontvangen van zijn zoon Isaak! 


Graven naar water


De Filistijnen zagen dit alles gebeuren, ze werden jaloers. Ze bedachten een plan om het Isaak moeilijk te maken. Alle putten die de knechten van Abraham gegraven hadden maakte ze onbruikbaar door ze vol te gooien met aarde. Er werd zand in het plan gestrooid in de hoop dat alles hierop stuk zou lopen. Als Isaak niets had gaan doen? Dan had de zegen ook snel gestopt. Zonder water kunnen we niet, ook Isaak niet. Maar Isaak groef de putten weer open en gaf ze dezelfde naam, als die Abraham gegeven had. Ook Isaaks knechten gingen graven in het dal, ze troffen helder water aan. Het stroomde. En dat is een zegen van God. Stromend water maakt schoon, is gezond en geeft leven. Maar put na put kwam er onenigheid. Isaak hield niet op en bleef doorgaan met zoeken, samen met zijn knechten. De eerste put waarover geen ruzie ontstond was Rechobot, de Heere heeft ruimte gegeven in dit land en nu kunnen we uitbreiden. Tijdens het graven naar water is bij Berseba de Heere aan Isaak verschenen. Ook hij kreeg een wonderlijke belofte van God. Hij zou vele nakomelingen krijgen maar ook de belofte dat God altijd aan zijn zijde zou staan. Dat hij niet hoefde te vrezen. Weer vonden ze water, bij Seba, daarom heet de stad tot nu toe Berseba. Isaak en Abraham waren op zoek, in beweging, naar stromend water. Wat doen wij om de zegen van stromend water levend te houden in ons? Dat we vruchtbaar zijn, dat we andere mensen leven geven omdat er in ons een bron ontsprongen is en levend gehouden is. Wanneer mensen er zand in proberen te gooien, er stenen in gooien. Blijf dan in beweging om de bron vrij te houden. De weg naar God open te houden en daarin te blijven geloven. 


Reacties

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Rond de tafel

Rond het derde jaar van mijn zoon ging het lastiger aan tafel. Heel logisch, ik hoorde het namelijk ook bij andere ouders om mij heen. Het is een fase, het gaat wel weer voorbij. Iedereen had zo zijn of haar eigen oplossing hiervoor. Gewoon het bord weghalen na een bepaalde tijd.                                                   Niet dwingen het moet vanzelf komen. Alleen geven wat ze wel eten.                                                 Elke keer opnieuw hetzelfde geven ze eten het vanzelf wel. Ik heb ook van alles geprobeerd. Groente verbergen onder appelmoes, groente verbergen door het te pureren. Maar eigenlijk alles wat er anders uitzag als aardappels of vlees was moeilijk. Zelfs met de yoghurt doen ze er bij mij lang over. Z...