Doorgaan naar hoofdcontent

Kostbaar moment

Was het ander half jaar erg uitstappen uit mijn veilige bootje.
Nu is het al bijna zover, en gaan mijn vriend en ik trouwen.
Deze tijd samen is zo'n mooi proces geworden.
Waar het eerst eng was, spannend ook wel om weer van iemand te gaan houden.
En zeker ook om liefde in mijn leven toe te kunnen laten.
Iets wat ik niet goed aan kon in het begin.
Afgelopen jaren samen van alles doorstaan.
Wat voor mij een heel bijzonder moment was, van mijn vriend richting mij, is toch wel een gesprek.
Ja een heel gewoon gesprek, samen op de bank.
Maar wat er in gebeurde was zo bijzonder!

Mijn vriend vertelde, dat hij zag hoe ik in mijn leven bergen had beklommen.
Had overwonnen, maar dat de volgende er al weer aan kwam.
Hij zag hoe sterk ik was geworden hierdoor.
Dat ik het alleen kan!
Maar vooral: dat ik het ondanks onze relatie, ook alleen bleef doen.
Dat klopt.
Want echt het is zo lastig geweest voor mij om dingen los te laten.
Mensen die mij goed kennen weten hoe goed ik andere mensen kan vragen om iets voor mij te doen...
Mijn vriend eindigde toen met iets moois:
Ja Petrina, je kan alleen bergen beklimmen, maar mag ik alsjeblieft met je mee?
Zullen we vanaf nu samen gaan klimmen?
Zowel de bergen in zijn leven als die van mij.
Dat moment, daar brak mijn 'onafhankelijkheidsgevoel' richting hem.

Het was oefenen, en trainen hoor.
Van alleen klimmen, naar samen klimmen.
Het was vallen, maar toch samen opstaan en naar ons doel blijven kijken.
Ook het tempo op elkaar afstemmen, de route samen vinden, elkaar bemoedigen en steunen.
Maar ik merk dat we elkaar hierdoor telkens weer konden vinden in de communicatie.
Want ja ik kan alleen bergen beklimmen, maar hé, samen is toch echt fijner.
En vooral:

Samen met mijn lieve vriend ben ik een veel betere bergbeklimmer!

Afgelopen tijd zijn we een team geworden.
Wat ik in onze relatie ervaar maakt mij zo dankbaar en zo rijk.
We werden een team!
En onze leider, is de Heere in de Hemel.
Met z'n drieën zijn we klaar voor de reis, en weet ik, we komen op onze bestemming!

View from Zwoelferhorn Cross. St. Gilgen, Salzburg, Austria.:

Reacties

  1. Mooi:)! Heel veel geluk en liefde toegewenst samen! En Gods rijke zegen over jullie leven(s)!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat is erg mooi! Gods zegen voor jullie allebei! En wel genieten hè, samen. Van al die mooie vergezichten die er ook zijn (ondanks of juist dankzij de bergen).

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja samen genieten van de uitzichten, de grote en de kleine dingen. Het is zo waardevol om ze te kunnen delen. Om iemand te hebben die je blik ergens bij kan bepalen wat je zelf nog niet opgevallen was... Kostbaar!

      Dank je wel voor je wensen!

      Verwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Dankbaar in gebrokenheid

Hangt de hoogte van mijn vreugde af van de diepte van mijn dankbaarheid? (Ann Voskamp, Gebroken leven) Uiteindelijk dankte Jezus, brak Hij en deelt Hij zichzelf uit. De gebrokenheid raakte Jezus volledig en Hij zelf laat mij zien waarom de gebrokenheid er is, en welke weg ik ermee kan gaan. Een weg van dankbaarheid (Psalm 50:23). Gebrokenheid waarom? Ik denk dat het woord gebrokenheid altijd een deel van lijden met zich meeneemt. Gebroken, er is iets stuk gegaan, opengescheurd of opengebroken en dat kan veel pijn doen. Hoe kan je verder leven met gebrokenheid? Als je hart verscheurd werd, je toekomst of je droom uit elkaar gespat is? Dan denk ik aan Jezus die op aarde kwam. Weet je waarom Hij kwam? Hij kwam om gebroken te worden! Het bloed uit Zijn wonden red ons! Van nature wil ik lijden voorkomen, of zo snel mogelijk oplossen. Als ik erover nadenk dat Jezus juist hiervoor kwam en er niet voor weg vluchtte, dan word Zijn offer voor mijn leven, nog veel groter! Wij leven i

Gezin om de Bijbel: Waak en bid met mij

In onze gezinstijd om de Bijbel waren we alsnog bezig met gezin zijn, maar ook voor de tweede keer met het kijken naar het lijden van Jezus. Op het moment dat Jezus voelde wat er zou gaan gebeuren. Toen alle spannende dingen dichterbij kwamen nam Hij een hele belangrijke keuze. Een keuze die we mogen gebruiken als een voorbeeld. Een keuze Jezus ging met zijn discipelen naar de hof van Getshemane, daar ging Hij bidden. Petrus, Johannes en Jakobus nam Hij het verste met zich mee de hof in. Hij liet hen daar plaats nemen en zei: Mijn hart breekt van verdriet. Blijf maar hier en waak met mij. Daar ging Jezus om te bidden naar Zijn Vader. Dat was Zijn keuze toen het moeilijk en angstig werd. Wat doen wij? Als het moeilijk is, als we bang zijn? Schreeuwen? Anderen pijn doen? Verstoppen? Koppig zijn? Of opstandig reageren? We mogen ook bidden! Dat zorgt dat we anders naar ons probleem gaan kijken. Want wat gebeurd er als we over onze problemen praten, of in dit geval bidden? Dan

Levenslessen van Noach

Weer een nieuw deel in de serie levenslessen. Vandaag wil ik nadenken over wat wij kunnen leren van het leven van Noach. Dit Bijbelverhaal heeft mij altijd al aangesproken. Want wat is er veel in te vinden. In Genesis 6 beginnen we van Noach te lezen. Nadat God eerst spijt krijgt, spijt dat Hij mensen gemaakt had. En dan die zin: En Hij voelde zich diep gekwetst. Onze God heeft gevoel. De schepping, de aarde, de mensen we gaan Hem aan het hart. En Hij zag hoe alles stuk gemaakt werd en daarom wilde Hij de mensen en al het vee van de aarde weg vagen. Dan zou die ellende stoppen. Totdat Gods oog Noach ziet. Noach alleen vond genade bij de HEER. Les één is eigenlijk dan toch, als God nu rond kijkt, naar hoe wij de wereld stuk maken, vind jij dan genade in Zijn ogen? Hoe vind je genade? Noach was een rechtschapen man, de enige die in zijn tijd een voorbeeldig leven leidde. Maar het dat was niet het belangrijkste. Dit kleine stukje maakt verschil: Hij leefde in nauwe verbondenheid met