Doorgaan naar hoofdcontent

Op zoek naar die ene zonnestraal

Afgelopen vrijdag kregen mijn kindjes meivakantie en vanaf toen is het weer gaan veranderen.
Ik genoot eigenlijk wel van vorige week, heerlijk hoe de zon al weer warmte had.
Al het groen kwam zo snel en mooi weer uit.
Zaterdag werd het alweer iets frisser, was het over het algemeen droog, maar toch al een paar heftige buien.
Zondag begon het met hagelen en soms zelfs sneeuw.
Het is koud en het lijkt wel weer herfst nu.
Ik merk dat het weer best wel invloed op mij heeft.

Veel meer eigenlijk als ik besefte.
Het was zo heerlijk wakker worden in een kamer die al licht was.
Met de vogels die fluiten buiten.
Ik stapte makkelijk en vol zin mijn bed uit.
Dingen buiten in de container gooien, of even uit de schuur halen, ik dacht er niet bij na.
Genoot van de plantjes buiten zetten en van de kindjes die buiten aan het spelen waren.
Lekker op de trampoline, met de voetbal spelen of stoepkrijten.
Zelfs zijn ze weer aan het skeeleren geslagen allebei.
Maar nu, brrr, ik verzamel oud karton wel.
Heb echt geen zin om zonder gegronde reden naar buiten te gaan.
Kan er van balen dat ik meerdere keren doornat regen.
Ik zag op mijn Pinterest pagina  een plaatje waardoor ik geraakt werd:

Who's afraid of a little rain?????:

Wat voor weer het ook is, hoe hard het ook regent.
Geniet!
Er is altijd wel iets te zien waar je blij van word.
Kijken naar de regen, of soms de hagel, dat is niet zo moeilijk.
Het is duidelijk aanwezig.
Maar de zegeningen daar moet je soms moeite voor doen.
Soms moet je hulpmiddelen gebruiken om ze te kunnen zien.
En wat ook kan is, je afschermen voor dat wat sterk aanwezig is en bewust op zoek gaan naar iets anders.
Dat kleine verborgen lichtpuntje!

Doe maar eigenwijs, klim maar op het bankje en kijk maar om je heen.
Er is meer dan er op het eerste gezicht te zien valt.
Ja wat voor weer het morgen ook is.
Of het nu donker is of licht.
Ik wil vol hoop uit bed stappen opzoek naar die ene zonnestraal die de dag brengt.
Ik wil wat voor weer het ook is, op zoek naar die zonnestraal die de dag kleur geeft!
Merk jij dat het weer invloed heeft?
Hoe uit zich dat bij jou?



Reacties

  1. Ik heb er weinig last van omdat ik net zo graag met een boek of blog in een hoekje kruip. Maar langer dan twee dagen moet het niet duren. Ik heb lucht nodig en licht of ik word depressief. Nu ja, niet echt heel erg depri, maar he begrijpt het wel.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oja heerlijk lekker op de bank hangen. Maar heel vaak heb ik daar helaas de tijd niet voor en moet ik naar buiten.

    Ik begrijp wel wat je bedoeld. Als de zon schijnt gaat alles gewoon wat makkelijker he!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Rain for not more than two or three days.
    Lovely picture there of the kid.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Rond de tafel

Rond het derde jaar van mijn zoon ging het lastiger aan tafel. Heel logisch, ik hoorde het namelijk ook bij andere ouders om mij heen. Het is een fase, het gaat wel weer voorbij. Iedereen had zo zijn of haar eigen oplossing hiervoor. Gewoon het bord weghalen na een bepaalde tijd.                                                   Niet dwingen het moet vanzelf komen. Alleen geven wat ze wel eten.                                                 Elke keer opnieuw hetzelfde geven ze eten het vanzelf wel. Ik heb ook van alles geprobeerd. Groente verbergen onder appelmoes, groente verbergen door het te pureren. Maar eigenlijk alles wat er anders uitzag als aardappels of vlees was moeilijk. Zelfs met de yoghurt doen ze er bij mij lang over. Z...