Doorgaan naar hoofdcontent

Met open armen

Afgelopen week vulde ik op de facebook van christelijke webloggers een 10 vragenlijst in.
Daar was de vraag, welk liedje raakt jou?
Voor mij zijn dat veel verschillende liedjes.
Die allemaal passen, mij raken door een andere periode in mijn leven.
Met de band van onze kerk, hebben we een nummer geoefend, en 2 keer al voor de dienst mogen uitvoeren, die mij echt heel diep heeft geraakt.
Omdat het voor mij zo waar is!
Het is het volgende lied:



Ja ik heb een gemeente waar ik mag delen!
Waar ik mag komen voor voeding maar waar ik ook weer anderen mag voeden.
Ik heb er mijn plek, mijn familie gevonden.
Waar ik mij rustig en veilig voel.
Ik mag er zijn!
Met al het verdriet en de pijn die ik meebracht.
Nu met alle vreugde en dankbaarheid.
Het is zo'n zegen om zo'n plek te hebben!
Een plek waar ik mocht focussen op een nieuwe toekomst.
Waardoor ik met mijn verleden kon leven en verder kon met een hoopvol gevoel.
Ik werd met open armen ontvangen.
En voelde mij welkom in Zijn huis.
Een herberg onderweg.
Op reis naar mijn eindelijke Thuis!

Heb jij dat ook bij liedjes?
Dat je het gevoel hebt dat jou verhaal verwoord is?

Reacties

  1. Aritha V. 9 april 2016 om 20:06

    Ik heb dat met ook, bij sommige liederen. Als ik dan moe ben van de dag en ik lig 's-avonds in bed en luister via mijn oortjes ... ja dan kan het me echt wel eens ontroeren. Bijvoorbeeld deze: https://www.youtube.com/watch?v=F285o7pPMjo&index=106&list=PL2G-OYs7YxBQzvlCxpvMwO1I5zra-cDIp&nohtml5=False

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Petrina Haak10 april 2016 om 11:41

    Wauw dit is ook een heel mooi lied zeg!! Dank je wel voor het delen. Dat gevoel maakt liedjes extra waardevol he, als ze je hart geraakt hebben!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...
9 reacties
Meer lezen

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...
16 reacties
Meer lezen

Rond de tafel

Rond het derde jaar van mijn zoon ging het lastiger aan tafel. Heel logisch, ik hoorde het namelijk ook bij andere ouders om mij heen. Het is een fase, het gaat wel weer voorbij. Iedereen had zo zijn of haar eigen oplossing hiervoor. Gewoon het bord weghalen na een bepaalde tijd.                                                   Niet dwingen het moet vanzelf komen. Alleen geven wat ze wel eten.                                                 Elke keer opnieuw hetzelfde geven ze eten het vanzelf wel. Ik heb ook van alles geprobeerd. Groente verbergen onder appelmoes, groente verbergen door het te pureren. Maar eigenlijk alles wat er anders uitzag als aardappels of vlees was moeilijk. Zelfs met de yoghurt doen ze er bij mij lang over. Z...
4 reacties
Meer lezen