Doorgaan naar hoofdcontent

Weet jij dat Hij er is?

Altijd!!
Ja dat zeggen we vaak.
Toch merk ik dat we dit vaak zeggen als een bemoediging, bij mensen die het moeilijk hebben.
Het mogen weten dat je niet alleen sta als het zwaar is, dat is uiteraard heel belangrijk.
Maar word het dan niet wat eenzijdig?
Komt straks dan niet alleen nog maar deze zin naar boven als je moeite hebt?

Hij is erbij, altijd!

Ook als jij geniet, als je blij bent, als iets heel goed gelukt is.
Hij is erbij, bij alles wat jij doet.
Ben jij je daarvan bewust?

Hij is erbij als jij iets denkt, als je iets doet, als je iets zegt.
En hoe mooi word je leven als je bij al deze dingen dus ook beseft: Hij is erbij!
Hij kent mijn gedachten, Hij ziet mijn handelen, Hij hoort wat ik zeg..
Dat is niet een bemoediging.
Maar ook iets wat ervoor kan zorgen dat je vreugde, gedeeld kan worden.
Of het kan iets zijn waardoor je makkelijker de juiste keuze kan maken.

Heel vaak krijg ik de vraag: Mag je dit wel als je in Jezus gelooft?
Kan je dat wel zeggen als je echt Zijn kind bent?
En ik vind het zo fijn om mensen zelf uit te dagen.
Om hen zelf het antwoord te laten vinden op al die vragen.
Ik geef deze mensen dan ook geen antwoord, maar een opdracht.
Elke keer als je die vraag wilt stellen: Kan dit, mag dit, hoort dit.
Stel jezelf dan de volgende vraag:

Kan ik dit doen samen met Jezus?

Want Hij is altijd bij je, Hij weet wat jij denkt, Hij weet wat jij doet, en Hij hoort wat jij zegt!
Altijd, elke dag opnieuw.
Als je dit nu in je hoofd houd aankomende week.
Zou je daardoor dan anders denken, doen of spreken?

Reacties

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Rond de tafel

Rond het derde jaar van mijn zoon ging het lastiger aan tafel. Heel logisch, ik hoorde het namelijk ook bij andere ouders om mij heen. Het is een fase, het gaat wel weer voorbij. Iedereen had zo zijn of haar eigen oplossing hiervoor. Gewoon het bord weghalen na een bepaalde tijd.                                                   Niet dwingen het moet vanzelf komen. Alleen geven wat ze wel eten.                                                 Elke keer opnieuw hetzelfde geven ze eten het vanzelf wel. Ik heb ook van alles geprobeerd. Groente verbergen onder appelmoes, groente verbergen door het te pureren. Maar eigenlijk alles wat er anders uitzag als aardappels of vlees was moeilijk. Zelfs met de yoghurt doen ze er bij mij lang over. Z...