Doorgaan naar hoofdcontent

Hoop!

Alles wordt te duur denkt de regering nog wel aan de burger?
De zorg wordt steeds minder hebben we daarom zo ons best gedaan om Nederland op te bouwen?

Zoveel uitspraken die ik hoor.
Wat verdrietig, dat we zo bezig zijn met onze tekorten.
Zoveel bezig zijn met wat wij, voor ons zelf, anders zouden willen, dat we vergeten te kijken naar de mensen die echt niets hebben.

Hele landen slaan op de vlucht!
Wat zien wij?
Een probleem....

Waar moeten we al die mensen laten?
Ik wil er niet nog meer voor gaan betalen, ik betaal al zoveel!

Waarom zijn we zo met ons zelf bezig?
Zijn we zo erg geworden dat we het leed van anderen niet meer zien?

Ooit moest ik mijn tas inpakken, midden in de nacht, wat was ik blij dat mijn opa meeging, dat ik wist dat ik ergens kon slapen, dat ik wist dat het daar goed en veilig was.
Maar daarnaast, wat was het moeilijk.
Je huis verlaten!
Je thuis, je eigen plekje!
Je kunt er niet blijven.

Dan deze mensen, die geen idee hebben waar ze gaan belanden.
Of ze er überhaupt levend aan komen.
En dan de ergste: of de mensen waar ze aan komen hun wel met liefde op willen vangen, of ze er wel welkom zijn!

Alles achter gelaten, zoveel doorstaan, een vreselijke tocht af moeten leggen in eenzaamheid, en dan ergens aankomen en in de kou staan.
Waarom?

Omdat de mensen in het land waar je aankomt, vinden dat ze het slecht hebben!
Durf je het te zeggen tegen een vluchteling?!
Tegen iemand die alles is kwijt geraakt om te overleven?

Ik geloof dat we gelukkiger worden als we delen van dat wat we wel hebben.
Natuurlijk is het voor ons allemaal ook wel moeilijk, maar het staat in geen verhouding met wat deze mensen moeten lijden!
Wat kunnen we leren van de vluchtelingen!
Ze verloren alles, misschien zelfs zichzelf, maar ze geven niet op.
Telkens vinden ze een nieuwe weg.
Ze houden hoop!

Hoop doet leven, hoop schenkt leven en hoop verloren is alles verloren.
Lieve mensen het word tijd dat wij weer hoop krijgen!
Hoop geeft uitzicht en hoop geeft een lichtje in het donker.
Sta op en zoek het licht!

Zoek eerst het koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid en al het andere ontvang je bovendien!

Als je het Licht vind, zal je zien en leren:

Wat ik ontvang telkens weer dat is niet van mezelf.
Ik ben namelijk nergens toe in staat.
Dat wat ik ontvang is niet van mij, ik heb geen eigendom.
Er is niets wat van mij is!
God heeft alles gemaakt, Hij brengt van alles op mijn pad.


Dan word delen makkelijker, omdat je weet dat je Vader voor je zorgt.
We zijn niet gemaakt om alles voor ons zelf te houden.
Een mens wordt gelukkig als hij/zij een ander gelukkig kan maken.
Het Licht vinden, hoop ontvangen en je toekomst weten, het veranderd je hele leven!
Als je zelf hoop hebt dan kun je andere hoop geven.
Een lichtje zijn in het leven van iemand die in het donker verkeerd.
Die nog geen lichtje ziet.
Je kan verschil maken als je hoop hebt.

Heb jij hoop nu in je leven?
Heb jij hoop als je straks zal sterven?

Laat het donker achter je, loop naar het Licht


Reacties

Populaire posts van deze blog

Dankbaar in gebrokenheid

Hangt de hoogte van mijn vreugde af van de diepte van mijn dankbaarheid? (Ann Voskamp, Gebroken leven) Uiteindelijk dankte Jezus, brak Hij en deelt Hij zichzelf uit. De gebrokenheid raakte Jezus volledig en Hij zelf laat mij zien waarom de gebrokenheid er is, en welke weg ik ermee kan gaan. Een weg van dankbaarheid (Psalm 50:23). Gebrokenheid waarom? Ik denk dat het woord gebrokenheid altijd een deel van lijden met zich meeneemt. Gebroken, er is iets stuk gegaan, opengescheurd of opengebroken en dat kan veel pijn doen. Hoe kan je verder leven met gebrokenheid? Als je hart verscheurd werd, je toekomst of je droom uit elkaar gespat is? Dan denk ik aan Jezus die op aarde kwam. Weet je waarom Hij kwam? Hij kwam om gebroken te worden! Het bloed uit Zijn wonden red ons! Van nature wil ik lijden voorkomen, of zo snel mogelijk oplossen. Als ik erover nadenk dat Jezus juist hiervoor kwam en er niet voor weg vluchtte, dan word Zijn offer voor mijn leven, nog veel groter! Wij leven i

Gezin om de Bijbel: Waak en bid met mij

In onze gezinstijd om de Bijbel waren we alsnog bezig met gezin zijn, maar ook voor de tweede keer met het kijken naar het lijden van Jezus. Op het moment dat Jezus voelde wat er zou gaan gebeuren. Toen alle spannende dingen dichterbij kwamen nam Hij een hele belangrijke keuze. Een keuze die we mogen gebruiken als een voorbeeld. Een keuze Jezus ging met zijn discipelen naar de hof van Getshemane, daar ging Hij bidden. Petrus, Johannes en Jakobus nam Hij het verste met zich mee de hof in. Hij liet hen daar plaats nemen en zei: Mijn hart breekt van verdriet. Blijf maar hier en waak met mij. Daar ging Jezus om te bidden naar Zijn Vader. Dat was Zijn keuze toen het moeilijk en angstig werd. Wat doen wij? Als het moeilijk is, als we bang zijn? Schreeuwen? Anderen pijn doen? Verstoppen? Koppig zijn? Of opstandig reageren? We mogen ook bidden! Dat zorgt dat we anders naar ons probleem gaan kijken. Want wat gebeurd er als we over onze problemen praten, of in dit geval bidden? Dan

Levenslessen van Noach

Weer een nieuw deel in de serie levenslessen. Vandaag wil ik nadenken over wat wij kunnen leren van het leven van Noach. Dit Bijbelverhaal heeft mij altijd al aangesproken. Want wat is er veel in te vinden. In Genesis 6 beginnen we van Noach te lezen. Nadat God eerst spijt krijgt, spijt dat Hij mensen gemaakt had. En dan die zin: En Hij voelde zich diep gekwetst. Onze God heeft gevoel. De schepping, de aarde, de mensen we gaan Hem aan het hart. En Hij zag hoe alles stuk gemaakt werd en daarom wilde Hij de mensen en al het vee van de aarde weg vagen. Dan zou die ellende stoppen. Totdat Gods oog Noach ziet. Noach alleen vond genade bij de HEER. Les één is eigenlijk dan toch, als God nu rond kijkt, naar hoe wij de wereld stuk maken, vind jij dan genade in Zijn ogen? Hoe vind je genade? Noach was een rechtschapen man, de enige die in zijn tijd een voorbeeldig leven leidde. Maar het dat was niet het belangrijkste. Dit kleine stukje maakt verschil: Hij leefde in nauwe verbondenheid met