Zie je het voor je?
Een meisje is heerlijk aan het schaatsen.
Weer ging ze omhoog boven het wak, ze keek niet alleen om zich heen.
Ze probeerde met die laatste kracht op het ijs terug te klimmen.
Dit was een heel zwaar proces.
Heel vaak viel ze terug in het koude water.
Soms verloor ze de hoop dat het ooit zal gaan lukken
Wat is dat heerlijk, ze geniet, het gevoel doordat het ijs onder haar schaatsen door glijd, de natuur aan haar voorbij schuift.
Niet bewust van de gevaren die dreigen.
Niet bewust van de gevaren die dreigen.
Ze schaats verder met haar blik naar een mooie horizon.
Tot dat moment, ze zakt weg, het is koud.
Verschrikkelijk koud, ze verstijfd.
Ze weet het, ze is in een wak geschaatst!
Tot dat moment, ze zakt weg, het is koud.
Verschrikkelijk koud, ze verstijfd.
Ze weet het, ze is in een wak geschaatst!
Geen mooie horizon te zien, zal ze die ooit weer terug zien?
Ze vond een manier om te overleven in dat koude water.
Jarenlang hield ze het daar vol.
Ze vond een manier om te overleven in dat koude water.
Jarenlang hield ze het daar vol.
Dat op zich was al een heel bijzonder iets.
Daar kwam het moment dat ze terug kon zwemmen naar het wak en boven kwam.
Ze durfde om zich heen te kijken.
Maar direct ging ze weer terug.
Nee niet meer zo diep als dat ze viel.
Daardoor ging het de keer erna makkelijker.
Maar direct ging ze weer terug.
Nee niet meer zo diep als dat ze viel.
Daardoor ging het de keer erna makkelijker.
Weer ging ze omhoog boven het wak, ze keek niet alleen om zich heen.
Ze probeerde met die laatste kracht op het ijs terug te klimmen.
Dit was een heel zwaar proces.
Heel vaak viel ze terug in het koude water.
Soms verloor ze de hoop dat het ooit zal gaan lukken
De tijd, de kou het had sporen nagelaten.
Het ijs was glad, het was nieuw en zo anders als dat ze gewend was.
Maar eindelijk zat ze daar.
Veilig zou je denken.
Maar toen kwamen daar mensen die haar zagen zitten.
Ze renden op haar toe.
Het ijs was glad, het was nieuw en zo anders als dat ze gewend was.
Maar eindelijk zat ze daar.
Veilig zou je denken.
Maar toen kwamen daar mensen die haar zagen zitten.
Ze renden op haar toe.
Wat schrok ze!
Niet van de mensen hoor, ze waren niet eng en ze vond ze niet raar.
Maar het verschil was zo groot.
Zolang had ze in de kou geleefd, en deze mensen waren warm gewend.
Zolang had ze in de min geleefd, en deze mensen brachten allemaal plus.
Het was teveel plus, en zij had teveel min in zich.
Dit meisje, dat was ik.
Wat hielp het meisje in dit beeld verhaal?
Mensen die niet schrokken van het feit dat dit meisje wilde vluchten.
Die gewoon plus bleven aan bieden, er telkens weer stonden.
Mensen die zichzelf iets minder plus konden maken, die naast mij konden staan en mij hielpen op weg naar de plus.
Wat is het lastig als je min bent en al die mensen die plus zijn ziet, het stoot af, geeft het gevoel van: dat is wel voor hen maar niet voor mij.
Liefde, en geluk nee dat is niet voor mij!
Warm hoort niet in mijn leven, daar hoort kou.
Met de kou kon ik toch omgaan, dus wat maakt het uit?
Als mensen mij een knuffel gaven dan viel ik om en ging zo hard huilen!
Maar het verschil was zo groot.
Zolang had ze in de kou geleefd, en deze mensen waren warm gewend.
Zolang had ze in de min geleefd, en deze mensen brachten allemaal plus.
Het was teveel plus, en zij had teveel min in zich.
Dit meisje, dat was ik.
Wat hielp het meisje in dit beeld verhaal?
Mensen die niet schrokken van het feit dat dit meisje wilde vluchten.
Die gewoon plus bleven aan bieden, er telkens weer stonden.
Mensen die zichzelf iets minder plus konden maken, die naast mij konden staan en mij hielpen op weg naar de plus.
Wat is het lastig als je min bent en al die mensen die plus zijn ziet, het stoot af, geeft het gevoel van: dat is wel voor hen maar niet voor mij.
Liefde, en geluk nee dat is niet voor mij!
Warm hoort niet in mijn leven, daar hoort kou.
Met de kou kon ik toch omgaan, dus wat maakt het uit?
Als mensen mij een knuffel gaven dan viel ik om en ging zo hard huilen!
Het was teveel voor mij.
Kon er niet mee omgaan.
Vandaag sprak ik met een vriendin over Paulus.
Hij was voor de Joden een Jood en voor de Grieken een Griek.
Dit doordat hij in twee culturen is opgegroeid.
Hij kon naast deze mensen staan, hun begrijpen maar tegelijk kon hij hen ook op de goede weg wijzen.
Laten zien dat het er ook voor hun is.
Hij maakte zichzelf niet hoger als de mensen waar hij mee sprak, of waar hij aan schreef.
Hij verlaagde zichzelf en vond zichzelf de minste van alle apostelen.
Samen wandelen met God.
Hij erkende dat hij zelf namelijk niet tot het goede in staat was, dat hij telkens weer God nodig had.
Op die manier ging hij naast de Joden en Grieken van die tijd staan.
Dat is de manier waardoor koud, veilig, warm kan worden!
Kon er niet mee omgaan.
Vandaag sprak ik met een vriendin over Paulus.
Hij was voor de Joden een Jood en voor de Grieken een Griek.
Dit doordat hij in twee culturen is opgegroeid.
Hij kon naast deze mensen staan, hun begrijpen maar tegelijk kon hij hen ook op de goede weg wijzen.
Laten zien dat het er ook voor hun is.
Hij maakte zichzelf niet hoger als de mensen waar hij mee sprak, of waar hij aan schreef.
Hij verlaagde zichzelf en vond zichzelf de minste van alle apostelen.
Samen wandelen met God.
Hij erkende dat hij zelf namelijk niet tot het goede in staat was, dat hij telkens weer God nodig had.
Op die manier ging hij naast de Joden en Grieken van die tijd staan.
Dat is de manier waardoor koud, veilig, warm kan worden!
Het is hartverwarmend als er dit soort mensen in je leven zijn!
Reacties
Een reactie posten
Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:
schrijfgelukjes@gmail.com