Doorgaan naar hoofdcontent

Het kwam niet aanwaaien!

Vaak hoor ik reacties van mensen, die graag dingen anders zouden willen of die aan het werk willen met problemen waar ze tegen aan lopen bij zichzelf, zeggen:

Ik wacht tot God het doet!

Ergens een mooie gedachten, we willen het niet zonder God doen!
We weten dat als God het huis niet bouwt, alle moeite tevergeefs is.
Het is zo'n moeilijk iets dit.
Wat is nu je eigen wil en wat is nu de wil van God?
Praat erover met God, met andere mensen.
Dan zal je merken, dan zal je horen wat Gods wil is.


Mijn ervaring


Zelf had ik het vorig jaar erg moeilijk.
Er was zoveel gebeurd in mijn leven, altijd dacht ik dat ik gewoon blij verder moest leven.
Niet teveel bij stilstaan, het was toch voorbij!
Kijk naar wat je allemaal hebt.
Daarmee heb ik het gered tot oktober 2014.
Toen lukte het niet meer.
Ik bad naar God voor hulp hierbij.
En ik wist, Hij helpt mij.
Maar hoe wilt Hij dat het gaat?

Ik belde mijn werk op, en voelde mij daar gedragen en gesteund door mijn leidinggevende en collega's waar ik contact mee heb.
Wat was dit een moeilijke stap voor mij.
Ik vond dat ik gewoon moest werken, dat ik mij niet zo aan moest stellen, iedereen kan het!
Hoe kwam ik toch zover?
Door bevestiging van mensen om mij heen, dat ik het moest gaan bellen!
Dat ik ruimte om te verwerken nodig had.
Uiteindelijk kwam ik zover door God, omdat Hij een plan met mij heeft.

Daarna naar hulpverlening, via de huisarts had ik op bijzondere manier een verwijzing gekregen naar De Hoop.
Ook hierin had ik strijd.
Petrina waarom heb je hulp nodig?
Stel je niet aan, je moet gewoon blij verder leven, alles is voorbij!
Toch ging ik, zo graag wilde ik weer lekker en gelukkig in mijn vel zitten.
Ik wilde niet blijven waar ik zat!
God wilde mij niet laten zitten waar ik zat.

Hij wil mij helpen, maar dat kan Hij niet als ik stil blijft staan.
Dat kan Hij ook niet, als ik het zelf wil blijven oplossen.
Als ik de controle wil houden, dan kan Hij niet helpen.
Hij roept, Zijn stem is hoorbaar, daarnaast gebruikt Hij Zijn Woord om je de weg te wijzen, zo ook mensen om je heen.
Zelfs mensen die zeggen dat ze niet geloven, zoals mijn huisarts, hielpen in Zijn plan voor mij.

Begin juni kon ik het traject bij De Hoop afsluiten.
En hoe!!
Ik heb enorm veel geleerd, van mezelf, van God.
Wat voel ik mij nu krachtig en sterk.
De ruimte die ik voel en mezelf geef om te zijn wie ik ben, voelt zoveel beter.
Ja ik weet er is nog steeds groei mogelijk!
Maar ik heb zoveel mogen overwinnen.
Dat is echt geweldig.
Een geschenk van God
Ik durf dingen te doen die ik eerst niet durfde.
Om te beginnen al het schrijven, wat mij enorm geholpen heeft!
Wat mij liet zien, je mag er zijn.

Mensen die nu pas zien hoe zwaar ik het had.
Die nu ze zien hoe en wat ik nu uitstraal, pas begrijpen hoe moeilijk ik het heb gehad.
Ze hadden geen idee, want ik verzorgde mezelf altijd, zag er altijd prima uit.
Maar nu is het anders, ik verberg mezelf niet meer.

Dan zijn er mensen die zeggen, ja met alle bijzondere dingen die God in jou (!) leven doet is het ook niet zo moeilijk.
Ik beaam inderdaad dat God mij in deze super zware tijd voor mij, bijzonder heeft gezegend.
Toch wil ik ook zeggen, het is mij ook niet aan komen waaien.
Onderschat niet hoe zwaar ik het heb gehad.
Dat ik dingen moest doen, waarbij ik huilend aangaf, dit durf ik echt niet, wat je nu als opdracht geeft dat kan ik niet.
Ik heb geleerd, ik heb heel hard gewerkt, ik heb hele moeilijke dingen moeten verwerken, hoe moeilijk of eng ik dingen vond ik heb het telkens wel gedaan.
Omdat ik zo graag van bepaalde gevoelens en problemen af wilde.

Ik heb mogen leren, bid en werk!
Als je bid naar God om hulp, dan gaat Hij je helpen, maar hou Zijn oplossing niet staan omdat je denkt:

God gaat het voor mij doen!

Hij doet het door jou heen.
Als God alles voor jou oplost en recht zet, zonder dat jij mee werkt.
Wat is dan het nut van de ellende die je moet door staan?
Waarom zou je dan voor moeilijke keuzes komen?
Als God het voor je oplost, wat leer je dan?

Bid en werkt!
Bid en maak telkens de juiste keuze.
Ik heb mogen zien, mijn God is een geduldig God.
Zovaak heb ik Hem laten wachten, maar Hij wachtte.
Zovaak opnieuw dacht ik, ik moet het zelf oplossen, telkens als ik toch bij Hem uitkwam.
Was Hij daar.
Hij was er altijd!
Het hele proces door heeft Hij het gedaan met mij!
Net zolang als in beweging was met Hem.
Je hebt altijd de mogelijkheid om de juiste keuze te maken.
Telkens opnieuw.
Ik kan zeggen:

God heeft het gedaan!






Reacties

Populaire posts van deze blog

Levenslessen van Noach

Weer een nieuw deel in de serie levenslessen. Vandaag wil ik nadenken over wat wij kunnen leren van het leven van Noach. Dit Bijbelverhaal heeft mij altijd al aangesproken. Want wat is er veel in te vinden. In Genesis 6 beginnen we van Noach te lezen. Nadat God eerst spijt krijgt, spijt dat Hij mensen gemaakt had. En dan die zin: En Hij voelde zich diep gekwetst. Onze God heeft gevoel. De schepping, de aarde, de mensen we gaan Hem aan het hart. En Hij zag hoe alles stuk gemaakt werd en daarom wilde Hij de mensen en al het vee van de aarde weg vagen. Dan zou die ellende stoppen. Totdat Gods oog Noach ziet. Noach alleen vond genade bij de HEER. Les één is eigenlijk dan toch, als God nu rond kijkt, naar hoe wij de wereld stuk maken, vind jij dan genade in Zijn ogen? Hoe vind je genade? Noach was een rechtschapen man, de enige die in zijn tijd een voorbeeldig leven leidde. Maar het dat was niet het belangrijkste. Dit kleine stukje maakt verschil: Hij leefde in nauwe verbondenheid met ...

Een lichtpuntje

Wat is het mooi om voor anderen een lichtpuntje te kunnen zijn. Dat zit ook niet in grote dingen, soms zijn het juist de dingen die vanzelfsprekend horen te zijn. Veel mensen leven in een wereld, met heel veel mensen om hen heen. Toch ervaren ze eenzaamheid. Daarnaast de vele mensen met pijn, verdriet en ellende. Er is genoeg waar we een lichtje mogen zijn. Wat het mooie ervan is? Als je ergens straalt met jouw liefde en warmte, dan kaatst de warmte weer terug naar jou.

Laat je licht schijnen in het duister

Ik zie in hoe er voor de lieve vrede...om het duister heen wordt gedanst. En ook hoe ik zelf een lange periode nodig heb gehad om echt het licht door mij heen te laten schijnen. Daarover in deze blog meer. Alleen heel even eerst iets anders omdat het zolang geleden is dat ik heb geblogd. Afgelopen periode heb ik vaker het gevoel gekregen, een innerlijk verlangen, om weer lessen en inzichten die ik op doe met jou te delen. Hier op mijn blog. Mijn eigen speciale plekje om mijn hart met jou te delen. Een inkijkje te geven en te verbinden met jou. Mogelijk je ook te inspireren. Vandaag wil ik beginnen met iets wat ik de laatste weken zo op mijn hart heb. Persoonlijke zoektocht Eigenlijk nog helemaal niet zo helder wat ik ermee mag voor mezelf. In de blog wil ik het in ieder geval met jou delen. De worstelwoorden uit mijn hart. Mogelijk ontrafelt het schrijven het weer. Zo heeft deze blog, het delen van woorden met jou, mij vaker geholpen om te ontrafelen wat er lag. Voor mij voelt het heel...