Doorgaan naar hoofdcontent

Stop het overleven en begin te leven

Deze zin las ik en vond ik bijzonder:

"Waarheid zelf doet geen pijn wel het herkennen van wat je verstopt."

Herkenbaar dit!
Erachter komen dat wat jij aangenomen had, om te kunnen overleven, gebaseerd was op leugens.
En dat horen doet zeer, niet omdat je dan de waarheid hoort, maar omdat je er achter komt dat je iets verdrongen hebt, verstoppen wilde en het een tijd later toch naar boven komt.
Dat gevoel waarom je het bewust of onbewust verstoppen wilde schreeuwt omhoog en doet pijn.
In onze strategieën om met pijn te kunnen omgaan zitten nog weleens van dit soort valkuilen. 
Het is goed voor dat moment, om moeilijke dingen te kunnen doorstaan. 
Maar wat kan het moeilijk zijn om los te laten als het niet meer nodig is. 
En dan kan opeens een overlevingsstrategie vernietigend gaan werken. 

Pijn en angst

Het is zo nodig om dan juist de waarheid te horen, te aanvaarden dat het pijn doet en op zoek te gaan waar die pijn vandaan komt. 
Op een leugen kan je niet verder, en op onbewuste leugens om te overleven net zo min. 
Het is onkruid in je hart en je zal merken dat het woekert, dat het je belemmerd. 
Ga op zoek naar de wortels en haal het maar weg.
Dat is een heel proces, dat weet ik heel goed. 
Maar wat voelt het bevrijdend als ik weer wat weg had gehaald. 

Ruimte en genezing

Ik voelde de ruimte die ik daardoor kreeg, het licht wat beter binnen kwam. 
En soms voelde ik mij lichter. 
Haal het onkruid maar weg en maak maar een hele bloemen zee aan waarheden! 
Pijn die je meemaakt, het doet wat met je. 
Bij de 1 wat heftiger als de ander. 
Maar zoveel mensen hebben maniertjes gevonden om met hun pijnen verder te kunnen leven. Manieren waarbij ze zichzelf tekort doen, het leven draait om de angst heen. 
Je kan er door en je kan dat aan, het is een leugen dat het makkelijker is om het maar niet te doen. Hoe langer je de pijn in jezelf niet de ruimte geeft hoe meer pijn het doet. 
Hoe harder het gaat roepen, het wil gezien worden, erkent worden en uiteindelijk zal dat het pijn gevoel verzachten. 

Lef en leven

Als je er naar durft te kijken, het durft te gaan verzorgen en geven wat het nodig heeft. 
Pijn is niet zinloos en moet je niet onderdrukken, vaak lukt dat ook maar voor een bepaalde periode, en merk je dat hoe langer je het vast gezet hebt hoe heftiger het is om er door te kunnen. 
Zodra je pijn onderdrukt, zit je in gevangenschap en kan je bijna niet verder groeien, er zullen vlakken zijn waarop je niet verder kan, omdat je dan eerst door de pijn heen moet, je loopt daar met een boogje om en blijft hangen, waar je verder mag gaan. 
Als je naar je pijn durft te kijken, de wond bloot durft te leggen, de viezigheid eruit kan halen (alle leugens die als een korst erover heen gegroeid zijn) dan kan er herstel gaan komen.

Je hoeft niet te overleven, je mag leven....



Pijn


Innerlijke
pijn zo
anders als lichamelijk
geen medicijn wat er
helpt

helpt
om het
te stillen maar
weet je kan ervan
herstellen

herstellen
en innerlijk
genezen de wonden
soms zo diep moeten
bloot

bloot
gelegd ze
mogen er zijn
om liefdevol verzorgt te
worden

worden
erkent dat
is waar jou
pijn het hardst om
roept

roept
net zolang
totdat je gehoor
eraan geeft dan komt
genezing

genezing
het is
er ook voor
jou met dat diepe
verdriet

verdriet
omarm het
en luister ernaar
vertel jezelf maar de
waarheid

waarheid
je bent
prachtig gemaakt en
mag er zijn zonder pijn

pijn
we zullen
het allemaal ervaren
het kan je gevangen
houden

houden
in angst
of onzekerheid loop
je eigen gevangenis maar
binnen

binnen
haal de
boeien maar weg
vrijheid is ook voor
jou

Reacties

  1. Inderdaad en Jezus wil je daarbij helpen. Je knapt niet stuk je knapt ervan op....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dankbaar dat we daarvan getuigen zijn. Hoe puinhoop het ook is, alles is overwonnen en het is heerlijk dat we hier mogen delen in die overwinning. Wat Hij deed voor mij/ons daar word ik stil van.....

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Rond de tafel

Rond het derde jaar van mijn zoon ging het lastiger aan tafel. Heel logisch, ik hoorde het namelijk ook bij andere ouders om mij heen. Het is een fase, het gaat wel weer voorbij. Iedereen had zo zijn of haar eigen oplossing hiervoor. Gewoon het bord weghalen na een bepaalde tijd.                                                   Niet dwingen het moet vanzelf komen. Alleen geven wat ze wel eten.                                                 Elke keer opnieuw hetzelfde geven ze eten het vanzelf wel. Ik heb ook van alles geprobeerd. Groente verbergen onder appelmoes, groente verbergen door het te pureren. Maar eigenlijk alles wat er anders uitzag als aardappels of vlees was moeilijk. Zelfs met de yoghurt doen ze er bij mij lang over. Z...