Doorgaan naar hoofdcontent

Van veroordeelde tot Zijn geliefde kind



Eerder schreef ik al op deze blog dat ik op mijn 12de klaar was met het geloof van mijn ouders.
Toch is het nog een hele weg geweest voor ik in mocht zien wie God voor mij wilde zijn.
Ik ben opgegroeid in een klein dorpje waar wij kerkte in de  Oud-Gereformeerde Gemeente in Nederland. 
Een gemeente die erg behoudend is en waar regels waren waar je, als je lid wilde zijn van deze gemeente, aan moest voldoen.
En als kinderen moest je ook aan al die verwachtingen en wetten voldoen.
Nou vond ik dat toen op zich niet eens zo erg, op de basisschool viel nog niet echt op hoe 'bijzonder' sommige regels waren. 
Pas rond een jaar of 12 zag ik hoe 'bijzonder' dit was, op de middelbare school, verder van huis en eigen dorp, werd wel duidelijk dat er veel meer was dan wat ik altijd geleerd had.
We vielen op in de wereld, dat niet alleen we vielen als kinderen op in de gelovige wereld.
Ik nieuwsgierig als ik was, ging op onderzoek uit, nee niet zozeer door dingen te proberen, maar door te kijken, te lezen en te praten met anderen waar bepaalde dingen vandaan kwamen.


angst

Jarenlang heb ik een worsteling gehad die ik telkens verloor, de Waarheid kon er niet door omdat ik de waarheid had gehangen aan bepaalde meningen van mensen, aan religie.
Mijn worsteling met wat ik 'geleerd' heb en mijn verlangen een relatie op te bouwen met God.
Die twee konden niet samen, de manier waarop het Woord van God uitgelegd werd en de manier van omgaan met elkaar in de gemeente waar ik opgroeide maakte het voor mij onmogelijk om met God te kunnen leven.
Ik kon er niet vrij van komen omdat ik vooral continu leefde vanuit een enorm diepe angst.
Een grote angst voor God.
Ik wist heel goed wie ik was, als geen ander besefte ik hoe slecht en mis het met mij was, niet alleen doordat ik besefte dat ik fouten maakte maar ook door de jarenlange geestelijke mishandeling die ik ervaren had, zat dit besef er heel diep in.
Dat lag alleen dichter bij de waarheid dan mijn beeld over hoe God mij zag en wie Hij was.
Als ik bedacht hoe God naar mij keek, dan brak het zweet mij uit, nachtmerries heb ik gehad waarbij ik vanaf mijn voeten verbrandde, voor mij was er alleen nog maar één plek, de hel.
Wat een angst.
En daar liep ik alleen mee, want Hij die mij hierbij helpen kon durfde ik niet aan te spreken, durfde ik niet om hulp te vragen.

ommekeer

Eindelijk op mijn 26ste, na een urenlang gesprek met een vriendin, buiten in de tuin, kon de Waarheid tot mij doordringen.
Vanaf toen is mijn leven zo veranderd, ben ik enorm veranderd en sta ik zo anders in het leven, in de wereld!
Geen angst meer maar een open staand hart dat verlangt naar meer van God, dichter bij God en een enorme dankbaarheid voor dat wat God voor mij heeft gedaan en nog steeds doet.
Er begon een ontdekkingsreis naar wie  God is voor mij!
Niet meer geleid en gestuurd door mensen, maar ik mocht Hem leren kennen door Hem zelf.
Door Jezus die duidelijk aan de wereld heeft laten zien wie Hij was.
En als je Jezus kent dan ken je de Vader.
Een leven geleid door de Heilige Geest, die op mooie en krachtige manier werkt in en door mij.
Naast dat er een reis begon om God te leren kennen, begon er ook een ander proces, Hem volgen.
Wat vraagt God nu van mij?
Waarom en voor wie doe ik wat ik doe?

met God overwinnen

Alles wat ik geleerd had, hoe het allemaal hoorde, het zat zo vast in mijn hoofd maar geloof bevind zich als eerste in je hart en via je hart, de motor van je lichaam zal het zich gaan verspreiden naar je hoofd en je tong.
Eindelijk durfde ik tot God te komen, met dat donkere en vieze hart van mij, durfde ik het aan Hem te geven die er de Maker van is en kon ik mijn verlangen uitspreken richting Hem, wilt U het reinigen, vullen en voor altijd vast houden?
Met God in mijn hart kon ik uiteindelijk de aangeleerde angsten overwinnen.
Als ik op zondag lekker buiten liep te wandelen voelde ik mij zo slecht, wat doe je hier buiten Petrina?
Allemaal aanklacht zat er in mijn hoofd.
Ik bad tot God en vroeg of Hij mij wilde laten weten wat ik daarmee moest doen.
Uiteindelijk voelde ik, blijven wandelen tot je deze leugen niet meer hoort, want dat is het, een leugen.
Geniet van dat wat Ik gemaakt heb en leef.
Wat was het lastig om die gedachten kwijt te raken, wat heb ik lang gewandeld, maar het is gelukt.
Het voelde als bevrijding.
Zo ging het eigenlijk met zoveel als je bedenkt hoe het er aan toe ging, er waren heel veel uiterlijke regels om aan te houden, daarnaast was er ook een bepaalde manier van het Woord verklaren waar ik veel moeite mee had.
Ook daarin heb ik het moeilijk gehad, hoe bedoeld God het?
De aangeleerde dingen uit de kerkelijke gemeente loslaten en met God op zoek gaan naar de waarheid.
Ook dat was wel zwaar en een hele weg.
Ik kwam er achter hoe diep bepaalde gedachten patronen kunnen zitten.
Telkens opnieuw kwam ik bij de vraag uit, hoe kom je bij die mening Petrina, heb je dat maar aangenomen of is dat van God.


zoekt en je zult vinden


Dat gesprek 2 jaar geleden wat echt uren geduurd heeft, is zo goed geweest!
Het liet mij zien vanuit de Bijbel dat God naar deze wereld kwam om te redden en niet om te veroordelen, nee ook het doel met mij was niet mij te veroordelen, maar om mij te redden.
Jezus heeft alles doorstaan uit liefde van Zijn schepping.
Ja dat deed Hem pijn, en God voelt wel degelijk pijn en verdriet, want ik ben er van overtuigd dat Hij de enige van alle goden is die gevoel heeft.
Maar dat gevoel komt niet uit woede en toorn, zolang jij leeft komt dat vanuit een liefde en vanuit een verlangend hart om jou te mogen begroeten als Zijn geliefde kind!
Als jij zoekt naar een weg om God in je leven te mogen ervaren en inziet dat je het bloed van Zijn Zoon Jezus nodig hebt om je vieze hart schoon te maken, wees niet bang, Hij zal geen moment toornig zijn.
Hij zal jou een nieuw kleed schenken, een ring als teken en zegel van een oneindig verbond, een lam laten slachten en er zal feest zijn in de Hemel.
Dat wat je leert, waar je mee opgroeit is bepalend voor je beeld van God, voor je beeld van jezelf. Maar welk beeld je ook hebt, als je verlangt naar een beeld van waarheid en dat ook kenbaar maakt dan zal je waarheid ontdekken!


Reacties

  1. Dank je wel voor je getuigenis. God buigt zich zo diep naar ons toe, in Zijn liefde. Hij heeft je gevonden - zo bang als je was.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dankbaar voor wie Hij is, en ook mag zijn in mijn leven! Bijzonder om te ervaren.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij