Doorgaan naar hoofdcontent

Wat doet pijn met jou?

De dingen die ik heb meegemaakt zouden mijn huidige leven ernstig negatief kunnen beïnvloeden, of mij zelfs belemmeren. 


Lange tijd had ik last van iets wat vast herkenbaar is voor veel mensen: Ik wilde het beter doen dan de generaties voor mij, maar kwam erachter dat ik onbedoeld, zonder opzet, weer andere missers maakte. Waardoor mijn kinderen vast ook weer in hetzelfde patroon kunnen stappen en het weer anders willen doen als dat ik heb gedaan of misschien nog doe. Daarnaast zijn er in mijn leven heftige situaties voorgevallen, die diep hebben ingehakt in mijn persoonlijkheid, mijn veiligheid en mijn beeld over mezelf.


Keuze als ouder


Zaterdag had ik een praktijkdag van mijn studie. Daar hoorde ik hoe herkenbaar het is dat het draait om de keuze die je maakt. Het enige waar je als ouder(s) dit mee kan doorbreken is: Accepteren dat we als moeder, gedaan hebben wat we toen het beste vonden. We hebben keuzes gemaakt vanuit liefde, met goede bedoelingen. Maar we maken ook fouten. Ook onze kinderen kunnen weer zeggen dat ze iets heel anders hadden gewild. Vanuit hun perspectief en ervaring. Mogen ze dit eerlijk ervaren, of met jou delen? Of voel jij je hierdoor als ouder(s) falen? Dat is een keuze! Jij zelf bepaald welke keuze je maakt. Je kan jezelf als ouder hierdoor veroordelen, en daardoor jezelf en je relatie met je kinderen (langere tijd) belemmeren. Wat ook kan is de keuze maken om te accepteren dat je fouten maakt. Openstaan voor het verhaal van je kind. Het is voor kinderen fijn als je eerlijk over je eigen handelen kunt praten, zonder voorbij te gaan aan het gevoel van je kind. De keuze die je maakt als ouder zal heel bepalend zijn!

Keuze als persoon


Dat is ook zo met de gebeurtenissen in mijn leven. Zoals ik deze blog begon, het kan mij voor de rest van mijn leven gevangen houden. Door angst en onzekerheid had ik mezelf nieuwe uitdagingen kunnen blijven ontzeggen. Ik had mij kunnen blijven afzonderen van het samenleven, door (onbewuste) boodschappen die mij gegeven zijn. Mijn leven is heel lang erg negatief, onzeker en eenzaam geweest. Totdat ik bij een hulpverlener kwam die mij, ondanks mijn ernstige verhalen, keihard zei dat het mijn eigen keuze was. Een keuze? Ik had er helemaal niets over te zeggen gehad! Ik had geen enkele invloed op wat er was gebeurd. Het voelde als oneerlijk, te zwaar voor mij en nu verteld iemand dat het mijn keuze is. Ik reageerde geschokt. Al mijn pijn kwam naar buiten. Dat was het beste, want ik leerde dat ik pijn mocht uitten. Maar wanneer ik pijn niet uit dan zal het mijn handelen beïnvloeden.

Besef dat ik een keuze had


Hoe handel ik met pijn? Daar zat precies mijn keuze. Zowel in mijn eigen dagelijks leven heb ik daar een keuze in, als ook in mijn ouderschap. Doordat ik hiermee aan de slag ging voor mezelf, heeft de pijn mij niet gebroken of nog verder weg gebracht. Juist doordat ik met mijn pijn aan de slag ging. En leerde om te reflecteren op hoe ik dat uitte, kon ik groeien. Het maakte mij bewust van wat ik deed. In het begin was ik veel bezig met analyseren vanuit welke motieven ik iets deed of liet. Uiteindelijk werd dit een automatisch proces, waarbij ik nog maar een enkele keer het weer even bewust op moet pakken. Alleen daardoor kan ik nu zeggen dat alles wat ik meemaak mij heeft gemaakt tot wie ik nu ben. Zonder schaamte of angst voor waar ik nu sta.

Reacties

  1. Mooie studie-blog Petrina. Sommige mensen dragen de pijn uit het verleden als een mantel om zich heen. Enerzijds voel ik dan compassie, anderzijds ergert het me soms omdat ik denk: je hebt een keuze...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja ik mij voorstellen dat je irriteert omdat jij de keuze ziet, of zelf gemaakt hebt.

      Als mijn hulpverlener het niet durfde aan te geven hoe lang had ik dan gezwijmeld in zelfmedelijden en mij ondergedompeld in slachtoffer rollen. Mijn leven laten regeren door pijn? Als ik aan mijn verbolgen reactie terug denk kon dat nog wel lang op zich wachten...
      We beseffen de keuze denk ik niet (altijd).

      Verwijderen
  2. Goed om er over te schrijven. Wie weet dat iemand, ik bijvoorbeeld, het meeneemt en er over na denkt. Liefs.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste