Doorgaan naar hoofdcontent

Wanneer durf jij te delen?


Ik merk dat het zo makkelijk is om te bidden. Alsof daarmee mijn taak volbracht is. Ik heb gedaan wat ik kon. Nu is het aan God.

Besef van rijkdom


Zoveel mensen hebben het minder als dat ik het heb. Ook al toen ik nog alleenstaande moeder was. Het was hard werken voor mij als kostwinner van het gezin. Zelfs toen ik nog niet wist waar ik moest wonen, was ik rijker dan menig ander kostbare schepsel op deze aarde. In 2014 ging ik naar Bidden en Vasten. Ik zat er eigenlijk behoorlijk doorheen toen ik wegging.

Bidden en vasten het kan een hoop doen. Eigenlijk had ik vooral de hoop gelegd op veranderingen in mijn omgeving, in mijn leven.

  • Meer inkomen
  • Geen angst om mijn veiligheid
  • Minder druk/stress

Ik zag alleen maar allemaal frustratie, moeite en last. Terwijl ik het beter had dan de gemiddelde bewoner van de aarde. Wie moest er nu werkelijk veranderen?



Oproep tot gerechtigheid


Bidden en Vasten 10 dagen heeft mij wel enorm geholpen! Niet zoals ik verwacht had. Het enige waardoor het veranderde?

  • Gods rust in mijn hart
  • Vertrouwen in mijn toekomst
Mijn innerlijk werd vernieuwd en mijn blik op het leven veranderde. Er was op donderdag een avond dat er voor Compassion tijd werd ingedeeld. Er werd een video getoond waarop te zien was hoeveel verschil je kan maken als sponsor. Want bidden voor gerechtigheid is goed, maar als we een kans hebben om mee te werken om gerechtigheid te creëeren en we laten dit na? Hoeveel is het gebed van ons dan waard? Willen we dan niet vooral dat God het doet? Wat kan ik wel?

Ik zat erbij met al mijn zorgen qua financiën. Heel eerlijk? Van tevoren wist ik al dat ze zouden gaan vragen om sponsors voor kinderen in arme landen. Maar nee, dat kon ik niet! Ik wist al niet hoe ik moest rondkomen, hoe kon ik dan ooit sponsor worden? Zo had ik een krachtig besluit in mezelf genomen. Eerst moet ik genoeg hebben, dan komen anderen. Na de video gingen ze inderdaad rond met informatie, en kindjes die je kon sponsoren. Wanneer je mee wilde doen, dan mocht je je hand op steken. Nou mijn hand bleef natuurlijk naar beneden.

God zorgt


Maar door alle gebeden was er echt iets veranderd in mij. Mijn hand ging wel omhoog! De toetsenist van Insalvation kwam naar mij toe en gaf mij een mapje. Daarin zat een foto en informatie. Het kindje wat ik ontving om te sponsoren keek mij aan. Een meisje, precies tussen mijn zoon en dochter. Er was een rust in mij. Ik hoefde niet zelf voor mijn kindjes te zorgen. Wat ik mocht leren was: Alle kindjes zijn van dezelfde Vader. God had mij mijn eigen kinderen toevertrouwd, nu vertrouwde Hij mij ook dit meisje toe. Hij zou er altijd zijn voor mij en voor al deze kindjes. Het hoeft niet door eigen kracht!


Hoeveel heb ik gebeden voor een eerlijke wereld. Waarin iedereen gelijke kansen heeft. Hier zijn winkels met zoveel keuzes, in andere werelddelen moeten ze kilometers lopen, in de brandende zon voor alleen water. Hoeveel heb ik eigenlijk al ontvangen? Wanneer kan ik delen? Zoveel rijker ging ik weg. Door nieuwe inzichten, doordat ik iets voor gerechtigheid kon gaan doen. Doe wat je kan!

Compassion gelooft dat ieder kind belangrijk is. Maar vooral ook, dat armoede te bestrijden is. Ze willen armoede bestrijden en mensen bevrijden daarvan in Jezus naam. Verander het leven van een kind, daarmee verander je zijn/haar toekomst. Maar ook de toekomst van een familie. Wat voor mij namelijk normaal is, dat is voor zoveel mensen in de wereld een luxe en rijkdom! Door kinderen te sponsoren krijgen ze toegang tot:

  • Onderwijs
  • Medicatie
  • Waterput in het dorp
  • Kleding
  • Bijbel en Bijbelsonderwijs

God zegende mij met zoveel aan eerste levensbehoefte. Elke dag voldoende te eten, werk, kindjes, gezondheidszorg die goed ontwikkeld is, hulp in mijn omgeving.

Durven delen


Wanneer
ik deel van wat Hij geeft, kan Hij dwars door mij ook tot zegen zijn voor een ander.

Dat doet mij denken aan iemand die een paardebloem uitblaast.
 Al die kleine pluisjes kunnen ergens anders iets moois gaan brengen. De wind brengt het op de juiste plek. Wie weet wat voor moois eruit kan bloeien! Het is niet de vraag, kan ik delen? Nee het gaat veel meer om, durf ik iets te delen?


Neem eens een kijkje op de website van compassion om te kijken wat je kan doen tegen armoede:
 Compassion

Reacties

  1. Kernachtig verwoord Petrina! Wij sponsoren ook verschillende kindjes en het laat je steeds opnieuw beseffen dat je via Compassion een verschil kunt maken tussen dood en leven. Wat jij deelt, vermenigvult God! Blessings!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vind het zo mooi! Ook voor de kindjes, ik merk dat het ons allemaal bewust maakt van wat wij hebben mogen ontvangen. Hoe dankbaar we mogen zijn dat we hier geboren zijn.

      Om de paar maanden maken we een leuke gevulde envelop, met knutsels, brieven, stickers of kleurboekje. Waardevol om op die manier een kindje te bemoedigen in een heel ander land!

      Jullie ook veel zegen Anneminke!

      Verwijderen
  2. Mijn wijze moeder zei altijd: 'wie veel weggeeft, krijgt veel terug'. Dat had volgens haar te maken met de zegen die er op geven/delen ligt. Ondanks mijn lage inkomen heb ik dan ook een aantal vaste goede doelen. En net als mijn moeder krijg ik veel terug. Zo zocht ik een dressoir voor in mijn nieuwe huis en vond ik bij de kringloop een prachtige kast voor weinig geld. Ook geven vriendinnen mij vaak kleding die een miskoop was voor hun maar die mij weer goed past.

    Nog bedankt voor je openhartige reactie onder mijn blog. Ik heb er iets op teruggeschreven. Liefs, Anne

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Heerlijk is dat om te ervaren he Anne. Dat je zoveel waardevolle dingen terug krijgt. Volgens mij zag ik je dressoir op facebook?! Gaaf.

      Met liefde gedeeld, je blog beschreef precies hoe ik dat had ervaren. Dank je voor je reactie!

      Verwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Een lichtpuntje

Wat is het mooi om voor anderen een lichtpuntje te kunnen zijn. Dat zit ook niet in grote dingen, soms zijn het juist de dingen die vanzelfsprekend horen te zijn. Veel mensen leven in een wereld, met heel veel mensen om hen heen. Toch ervaren ze eenzaamheid. Daarnaast de vele mensen met pijn, verdriet en ellende. Er is genoeg waar we een lichtje mogen zijn. Wat het mooie ervan is? Als je ergens straalt met jouw liefde en warmte, dan kaatst de warmte weer terug naar jou.

Gezinsavond: Johannes is zijn naam (derde advent)

Vandaag hebben we het even heel anders gedaan. Ik heb geen foto's van tijdens het knutselen, want toen waren de kindjes van mijn vriend hier ook. Zijn dochter heeft samen met mijn dochter het werkje gedaan. Terwijl de jongens aan het spelen waren met hem. Zijn zoon houd niet zo van de knutselwerkjes, dus zo hadden ze allemaal wat te doen. We hebben gelezen weer uit Lukas 1 Dat Zacharias en Elisabet een zoon hadden gekregen. Op de achtste dag werd hij besneden en alle mensen wilde hem Zacharias noemen. Maar Elisabet zei: nee Johannes is zijn naam. Iedereen was verbaasd want niemand in de familie heet zo! Zacharias, die nog steeds niet kon praten, werd gevraagd hoe hij zijn zoon wilde noemen. Hij pakte zijn schrijftablet en schreef: Johannes is zijn naam! Gelijk kon hij weer praten. We hebben een werkje gemaakt wat hierbij hoort. Ik vroeg aan de meiden, wat krijg je met de post als er een kindjes geboren is? Een geboortekaartje! Nu hebben wij geboortekaartj...

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie...