Het is iets wat we in het geloof mee krijgen.
Dien de ander, sta voor anderen klaar en help waar je kan. Maar hoe doen wij dat eigenlijk?
Wat ik merk is dat we aan het dienen een hele eigen kleur zijn gaan geven. Dat maakt dat ik vele verschillende manieren zie. Er zijn mensen die dienen een ander en weten ondanks dat toch in hun rol, als persoon zichzelf te blijven. Ook zie ik dat er mensen zijn die in het dienen alles durven loslaten, gaan waar ze gebracht worden in vertrouwen. Maar wat ik toch ook veel tegenkom is het dienen waarbij iemand zichzelf helemaal verliest. Dienen zonder grenzen, want het hoort, en dan op een onderdanige manier. Het dienen dat eigenlijk voorbij gaat aan ons grote voorbeeld: Jezus! Hij diende wel, maar werd nooit een slaaf van iets of iemand. Nee altijd bleef Hij in verbinding met Zijn Vader. De Vader wees Hem waar Hij het Koninkrijk van God kon dienen.
Zijn we niet met het dienen te snel gericht op wat mensen nodig (denken te) hebben? Als ik kijk naar Jezus dan gaf Hij niet altijd wat er verwacht werd. Wanneer er niemand de voeten ging wassen van de discipelen, ging Hij de voeten wassen. Wie kent dit voorbeeld van dienen van Hem niet?! Maar waarom deed Hij dit? Omdat het moest gebeuren en er niemand anders was? Of ging dit veel dieper?
Ik geloof dat Hij tijdens al Zijn dienen ons iets heel kostbaars liet zien. Als eerste samenvatting van het gebod kwam dan ook: Heb God lief met alles wat in je is daaraan gelijk heb je naaste lief. Deze twee moeten we niet omdraaien. Maar hierin mogen wij Jezus volgen. Hij wilde in het grote voorbeeld van de voetenwassing laten zien:
Dien de ander, sta voor anderen klaar en help waar je kan. Maar hoe doen wij dat eigenlijk?
Vormen van dienen
Wat ik merk is dat we aan het dienen een hele eigen kleur zijn gaan geven. Dat maakt dat ik vele verschillende manieren zie. Er zijn mensen die dienen een ander en weten ondanks dat toch in hun rol, als persoon zichzelf te blijven. Ook zie ik dat er mensen zijn die in het dienen alles durven loslaten, gaan waar ze gebracht worden in vertrouwen. Maar wat ik toch ook veel tegenkom is het dienen waarbij iemand zichzelf helemaal verliest. Dienen zonder grenzen, want het hoort, en dan op een onderdanige manier. Het dienen dat eigenlijk voorbij gaat aan ons grote voorbeeld: Jezus! Hij diende wel, maar werd nooit een slaaf van iets of iemand. Nee altijd bleef Hij in verbinding met Zijn Vader. De Vader wees Hem waar Hij het Koninkrijk van God kon dienen.
De voetwassing
Zijn we niet met het dienen te snel gericht op wat mensen nodig (denken te) hebben? Als ik kijk naar Jezus dan gaf Hij niet altijd wat er verwacht werd. Wanneer er niemand de voeten ging wassen van de discipelen, ging Hij de voeten wassen. Wie kent dit voorbeeld van dienen van Hem niet?! Maar waarom deed Hij dit? Omdat het moest gebeuren en er niemand anders was? Of ging dit veel dieper?
Dienen in verbinding
Ik geloof dat Hij tijdens al Zijn dienen ons iets heel kostbaars liet zien. Als eerste samenvatting van het gebod kwam dan ook: Heb God lief met alles wat in je is daaraan gelijk heb je naaste lief. Deze twee moeten we niet omdraaien. Maar hierin mogen wij Jezus volgen. Hij wilde in het grote voorbeeld van de voetenwassing laten zien:
Als je de Vader dient, en doet waar Hij jou plaatst dan ben je vrij. Jezus heeft ons niet geroepen om slaaf te worden van Hem of van onze naaste. Wanneer we in verbinding met de Vader dienen zijn we kinderen van God, welk werk je ook uitvoert.
Leerzaam!
BeantwoordenVerwijderenMooi om te horen Ariëlla!
BeantwoordenVerwijderen