Doorgaan naar hoofdcontent

Levenslessen van Jakob (2)

Jakob hoort een gesprek. Zomaar vangt hij iets op, wat ook heel belangrijk is! Het moest zo zijn. Heb jij dat ook weleens? Er gebeurd iets wat je precies nodig had, of je hoort iets wat je goed kan gebruiken. Jakob hoorde de zonen van Laban zeggen: Jakob heeft onze vader alles wat hij bezat afhandig gemaakt. Al de rijkdom die Jakob heeft, die heeft hij gekregen over de rug van onze vader. Ondertussen had Jakob al langer gemerkt dat Laban niet meer zo vriendelijk was. Er was iets veranderd, maar echt de vinger er op krijgen wat er nu was, dat lukte niet. Totdat Jakob de zonen van Laban zo hoorde, zijn zwagers, die zo over hem spraken. 


De opdracht


Net als zijn voorvaderen, en als hij eerder had ervaren, kreeg Jakob een boodschap van God. Ga op reis! Keer terug naar het land van je voorouders, ga terug naar je familie. Abraham moest zijn familie verlaten, en gaan naar het land dat God hem wijzen zou. Dat land zou voor zijn nageslacht zijn. Jakob moest terug naar het land van Abraham, zijn grootvader! Ook een opdracht, als je bedenkt hoe hij daar weg ging. Hij was gevlucht, bang voor zijn leven, bang door wat hij had gedaan. En nu was daar Gods stem. Vlucht niet langer, ga terug naar het punt waar je vandaan kwam. Een reis, met zijn hele gezin. Zijn vrouwen die hun familie achter moesten gaan laten door deze opdracht. Daar kan je zomaar vele beren op de weg zien. Maar God stopte hier dan ook niet bij. Hij gaf Jakob, weer Zijn belofte: Ik zal je terzijde staan. Wat is dat heerlijk om te weten! Met God aan onze zijde, kunnen we alles aan. Jakob ging op reis!



Haastige spoed


Direct roept Jakob zijn vrouwen Lea en Rachel bij zich. Hij verteld wat er gebeurd is, en wat God hem had opgedragen. Hij moest terug naar zijn vaderland. Rachel en Lea zeiden beide: Wat hebben we hier te zoeken? Er valt van onze vader niets meer te erven. Hij heeft ons als vreemden behandeld, hij verkocht ons en maakte ons geld op. Ze zeiden na alle negatieve woorden ook iets moois: Aarzel dus niet om te doen wat God je heeft opgedragen. Wat een mooi antwoord om aan je man te geven. Volg God, ik sta achter je. Treuzel niet, en ga voor Hem! Durven wij als vrouwen zo achter onze mannen te staan? Het gaat dan om vertrouwen en een zeker respect. Je gelooft dan in je man, en je geeft je over aan hem, en aan God. Jakob maakte alles gereed! Laban was de schapen gaan scheren. En Rachel? Die maakte misbruik, van deze ruimte. Ze kon er niet mee omgaan, wilde toch iets meenemen van haar oude leven. Ze nam de godenbeeldjes van haar vader mee. Jakob bedroog Laban door er zo maar stiekem tussen uit te knijpen. Het voelde veiliger, maar het was niet eerlijk, niet moedig. Weer ging Jakob vluchten, met alles wat hij bezat. Drie dagen was Jakob onderweg, toen Laban eindelijk het bericht ontving dat Jakob vertrokken was. Laban zette de achtervolging in! Onderweg liet God merken dat hij Jakob terzijde stond. Laban kreeg een droom waarin God hem waarschuwde. Denk erom dat je Jakob geen strobreed in de weg legt! Niet lang hierna haalde Laban Jakob al in. Haastige spoed, een haastig gemaakte keuze, het kan fout gaan. Niet alleen in het reizen was Jakob gehaast, maar ook in hoe hij spreekt!

Stille getuige


Jakob, je mag dan hals over kop vertrokken zijn omdat je verteerd werd door heimwee. Maar, waarom heb je mijn goden gestolen? Hier was het, de te snel gesproken woorden van Jakob: Ik was bang dat u mij zou beroven van uw dochters. Maar (!) degene bij wie u uw goden aantreft, mag niet in leven blijven. Onderzoek ons maar, kijk maar of er iets is dat van u is en neem dat dan terug. Jakob wist niet wat hij uitsprak. Hij had geen idee van wat Rachel gedaan had.  Maar God wel! Door een list van Rachel werden de beeldjes niet gevonden. Ze verteld haar vader dat hij niet boos moet zijn. Ze staat niet op van haar kameel, want ze is ongesteld. Stiekem zat ze boven op de afgoden van haar vader, terwijl ze onrein was. Na een eerlijk relaas tussen Jakob en Laban, sluiten ze een overeenkomst. Ze plaatsen een gedenksteen en legden er nog vele stenen omheen. Bij deze steenhoop gebruikte ze de maaltijd. De plaats waar dit gebeurde was Mispa, want laat de Heere er op toe zien, op jou en mij, wanneer we niet bij elkaar in de buurt zijn. God is getuige van dat wat wij doen. Hij kijkt mee hoe wij werkelijk leven. Niet alleen bij wat we doen, maar ook wat er van binnen gebeurd. Voor wie we kiezen, wie we volgen, wie wij vertrouwen. We mogen leren dat Hij aan onze zijde is. Dat hij Zijn weg voorbereid. Zoals Hij ook in een droom verscheen aan Laban, om het leven van Jakob te beschermen. Wij mogen weten, we hoeven het niet allemaal zelf op te lossen! Jakob laat mij ook een deel van mezelf zien. De creatieve wijze waarop hij zijn opdrachten vervuld. Maar het is een eigen manier van werken. Sommige dingen is vooral het volgen van zichzelf. Niet zoals God het hem gevraagd had. Maar we mogen oefenen en trainen. Tot wij het beloofde land in gaan! 

Reacties

  1. Geweldig om te weten. Ik vind het lied ook zo mooi.

    En ik vrees een gevaren meer,
    met mijn God steeds aan mijn zij.
    Voor wie zou ik nog vrezen?
    Hij is toch bij mij? Hij is toch bij mij?

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste