Schrijfgelukjes

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste...

Het was vandaag veel tekenen en weer gummen en toch weer opnieuw proberen. Gezichten en handen, het blijven voor mij lastige onderdelen. Toch horen ze erbij, en daarom zie ik het maar als oefenruimte. Uiteindelijk heb ik het zo kunnen maken dat ik er naar kan kijken. Dit is voor mij gelijk een les, het hoeft niet perfect, geen mens zal het worden. Het voelt nu goed, omdat ik weet, het mag een foutje bevatten. Het is goed ook al kan het altijd beter. Ik heb Sara getekend met Izak. Lang verwacht, zolang al beloofd. De tekst die Sara uitspreekt na de geboorte van haar zoon, het raakte mij bij het lezen: God maakt dat ik kan lachen Kinderloosheid, het raakt vele mensen, vele harten. Hoeveel mensen hebben er in een hart een wond door opgelopen. Een kwetsbare plek, een ruimte waar soms toch nog weer vocht uit komt. Tranen van het hart, al dan niet zichtbaar voor anderen. Na zolang van God zelf gehoord te hebben dat ze een zoon zal krijgen, heeft ze eindelijk niet meer alleen een verlange...

Op zijn veertigste is Isaak getrouwd, de weg naar zijn bruiloft ging wel heel bijzonder. Abraham, zijn vader, had zijn knecht op pad gestuurd voor een vrouw voor Isaak. Deze knecht bad tot God, Heere ik sta nu bij deze bron, straks komen de meisjes om water te putten. Het meisje dat ik vraag om water uit haar kruik om mij te drinken te geven en dat dan zal antwoorden: Ga uw gang en ik zal uw kamelen ook te drinken geven, laat dat het meisje zijn voor uw dienaar Isaak. Dan weet ik dat U ermee genegen bent. Dat het ook Uw keuze heeft dat dit meisje bij Isaak hoort als zijn vrouw. Zo kwam Rebekka in het leven van Isaak. Zo mooi hoe ik dan lees dat Isaak troost vond bij Rebekka na het sterven van zijn moeder. Gebed als sleutel Rebekka leek onvruchtbaar, hiervoor ging Isaak vurig bidden voor zijn vrouw. Wat mooi om te lezen dat hij bad voor zijn vrouw. Bidden voor de partner is een heel krachtig iets, het verbind je nog sterker aan elkaar. Het stuk wat ik las, het raakte iets, het is...

Vandaag wil ik schrijven over een onderwerp waar vooral de laatste jaren heel veel over gesproken word. Afgelopen tijd word ik er op verschillende manieren mee geconfronteerd. Doordat ik heb gelezen dat er in onze kerk over gesproken word, hoe gaan we met de moderne gedachten om? Maar ook doordat over mij werd rond verteld dat ik zou samenwonen. Mensen die mij kennen zullen denk ik wel begrijpen hoe ik hier in sta. Toch wil ik erover schrijven, en vertellen waarop ik mijn keuze gebaseerd heb. Samenwonen Dat is iets in mijn ogen wat alleen kan als je getrouwd bent. Als je elkaar beloofd heb dat je er zal zijn voor de ander. Samenwonen zonder getrouwd te zijn is niet iets wat ik zou doen. Omdat ik dit niet kan passen in mijn relatie met God. Dan moet ik denken aan het verhaal van de verloren zoon. Hij ging weg met alles waar hij recht op dacht te hebben. En daar ging hij op reis. Zijn vrije toekomst tegemoet! Dat leek geweldig, hij had vrienden, hij had het gezellig. Geen regels...

Wat een indrukwekkend verhaal blijf ik dit vinden. Met mij reis door de Bijbel ben ik aangekomen bij Sodom en Gomorra. In de levenslessen die ik schreef over Abraham liet ik van de week al lezen dat de Heer Abraham mee nam in Zijn plannen. Hij vertelde wat Hij van plan was. Dat bracht dat het hart van Abraham net zo bewogen was als dat van God. Abraham ging pleiten voor de rechtvaardigen in deze twee steden. Er staat nergens in Genesis 18 dat er rechtvaardigen over waren. God zou de steden sparen als er nog 10 rechtvaardig zouden zijn. De steden zijn vernietigd maar de Heere was een genadig God. Hij spaarde Lot en zijn familieleden. Het is een bekend verhaal voor mij. Toch wilde ik mij inzetten om het te lezen met vernieuwende blik. Vaak merk ik als ik een verhaal goed ken dat ik denk, oja dat weet ik al. Nu zette ik mezelf aan om te vinden wat God door dit stuk geschiedenis aan mij mee wilde geven. Wat kan ik er nu mee! De blik van de Heere Het was de blik van de Heere die over...

In deze blog veranderd Abram's ( wat betekend: de vader is barmhartig) naar Abraham ( wat betekend: vader van een menigte van volken). Bijzonder zo'n naam wisseling. In het verhaal van Abram/Abraham is het ook weer zo mooi hoe de nieuwe naam past, bij het nieuwe leven wat God beloofd. God sluit een verbond met Abraham, Hij kiest hem uit en verbind zich voor eeuwig aan Abraham. Als een bruidegom kiest Hij voor Abram, en door de eeuwige verbintenis veranderd God de naam van hem.  want Hij sluit niet alleen een verbond met Abraham zelf, maar ook met alle komende generaties. Wat een bijzondere God is dat. Hij kiest wat nog niet geboren is, wat nog niet bestaat en wat Hij beloofd dat doet Hij ook. Als bewijs dat jij bij het verbond hoort, en jouw hele volk, moet je een teken gebruiken. Een onderscheiding van alle andere volken. Verbond teken Een teken gaf God waarbij het zichtbaar maakte, dat als je bij Hem wilt horen er bloed moet vloeien. Voor het de reden waarom dit nodig ...

Vorig jaar schreef ik een blog over hoe Gods hand mij zere plek aanraakte. Ik eindigde die blog met een stukje en die wil ik hier neerzetten en daarop verder gaan. Hier het stuk wat ik bedoel: Heb jij een zere plek? Loop jij misschien gebukt onder lasten van het verleden, dingen die je ooit (mis) gedaan hebt? Misschien heb je gemerkt dat juist daar telkens weer pijn vanuit gaat, dat je jezelf er tegen wilt beschermen. Maar wat is dat lastig. De pijn kan je zomaar weer overvallen. Wanneer je denkt dat je overeind sta moet je weer bukken door een volgende aanval op de oude pijn in je binnenste. Weet dat er ook voor jouw zere plek, liefdevolle en zegenende handen zijn! Weet dat wanneer je nu gebukt gaat onder zorgen en lasten, Zijn handen verlossen. Hij is er ook voor jou!  Wil je verder lezen wat ik daar schreef? Dat kan via de volgende klikbare link:  Zijn hand raakt mij Wat merk je bij een kwetsbare plek? Wat ik zelf hierin opmerkte is dit: Wanneer ik, of anderen, e...

Ik vlucht naar de wc. Onderweg daar naartoe durf ik eigenlijk niet om mij heen te kijken. Wat ben ik blij als ik er ben, de deur achter mij op slot draai. Alleen! Wat een vreselijk moment. Ik kan het nu  niet meer tegenhouden. Alle maskers vallen af, en nog nooit in mijn leven heb ik zo hard gehuild.... Ik zag het in stukjes vallen Wat een totaal onverwachte boodschap. Dit had ik nooit aan zien komen. Had het idee dat we het erover eens waren zelfs, dat we dit de kindjes nooit aan zouden doen. Maar ik had mijn ogen nooit geopend, zag de dingen zoals ik ze wilde zien. Nog maar net had ik moeten horen: Nee ik wil niet met je verder, ik weet het niet meer.  Even keek ik naar hem, naar zijn gezicht, op zoek naar iets dat liet zien dat dit een 'slechte' grap was. Maar toen ik keek draaide alles in mijn buik. Ik ken hem en dit, dit is serieus! Het gevoel alsof de grond onder mijn voeten begon te deinen, ik zou het liefst opgeslokt worden, maar helaas dat gebeurde n...

Op dit moment werk ik zowel in mijn levenslessen, als met Bijbel journaling, over hetzelfde onderwerp. Moet zeggen dat dit heel bijzonder is. Voor het ene ga ik bewust op zoek naar lessen. Wat vind ik in het leven, de handel en de wandel van mensen uit de Bijbel. Dat maakt mij bewust van de schat die de Bijbel is, zo vol lessen, zo'n rijkdom! Levenslessen uit de Bijbel toepassen in je eigen leven, dat geeft kracht, geeft hoop en maakt stabiel. Wanneer ik opnieuw nu teksten lees, maar dan om op zoek te gaan naar een beeld dat de Geest mij erbij in geeft, zie ik weer hele andere dingen. Gisteren en vanmiddag kwam er tijdens het tekenen, het uitwerken van wat in mijn hoofd zat, een stil gebed omhoog. Ik las over het leven van Abram en Sara, afgelopen weken al vele malen. Ik werd erbij bepaald, dat ik niet anders ben. Soms voelt het weleens zo, dat wanneer ik dingen lees, het eerste wat dan in mij naar boven komt is eigenlijk gelijk: O dat doe ik niet. Maar God zette mij bewust stil bi...

Abram koos voor vrede en liet Lot als eerste kiezen. Lot koos voor het stuk van de Jordaanvallei. Zijn gebied ging tot aan de stad Sodom.Niet snel daarna was er een slag van aan de ene kant 5 koningen en aan de andere kant 4 koningen in de Siddimvallei. Lot werd weggevoerd met al zijn bezittingen, want hij woonde in Sodom. Een vluchteling die het overleefde kwam dit bij Abram melden. Toen Abram hoorde dat zijn neef Lot gevangen was genomen, bracht hij een ieder op de been, 318 mannen en achtervolgde Kedorlaomer en bondgenoten. s'Nachts viel Abram hen aan, versloeg hen en volgde hen tot een stad ten noorden van Damascus. Niet alleen zijn neef Lot, maar alles wat was buit gemaakt, heeft Abram bevrijd. Melchizedek, de koning van Salem, priester van God, de Allerhoogste zegende Abram. Alweer werd Abram gezegend! Abram wilde niets houden van wat hij had bevrijd. Niemand zou kunnen zeggen, ik heb ervoor gezorgd dat Abram rijk is geworden. Nee enkel Gods zegen is het! Als je iets gedaan h...

Dat is nu mijn nieuwe gezinsomschrijving. Heel eerlijk? Ik vind het wel een mooie, eervolle maar ook een waardevolle omschrijving. Want hoe bijzonder is ons gezin samengesteld! Samen gebracht Allemaal in ons gezin hebben we gebrokenheid al zo ervaren. Hoe groot of klein we waren, we hebben allemaal te maken gekregen met de pijn van gebrokenheid. Een pijn die de één makkelijker weet of kan verwoorden dan de ander. Gebrokenheid waarvan de pijn verzacht werd door het goede contact, of het echte losscheuren en vooral soms veel zonder moeten. Dat heeft ons allemaal geraakt en veel gedaan. Hoe goed we er ook mee om konden gaan. Onze werelden stonden toch te schudden, wat veranderde er ook heel veel! Toch was ook daarin God bij ons allemaal. Op Zijn tijd, maar ook wonderlijke wijze heeft Hij ons gezin bij elkaar weten te brengen. Zo mooi om te zien hoe fijn dat gegaan is en hoe we elkaar beter mochten leren kennen. Niet altijd was dat heel makkelijk. Misschien wel juist doordat we alle...

Vandaag gingen we naar alweer het derde gezinsmoment met ons gezin. We wilden, nu onze situatie zo veranderd is een serie maken van gezinsmomenten. Allemaal momenten die werken over gezin zijn/samen zijn. Op die manier is er voor iedereen ruimte ook om te praten, te luisteren ook naar anderen (want niet alleen praten is belangrijk maar ook luisteren!) . Vandaag was het thema, door mijn man en mij bedacht en ging over elkaar helpen. Een hand en een voet Al snel kwamen we uit bij een hand en voet. We vormen een lichaam, en iets wat de hand niet kan, dat kan een ander ledemaat wel. Maar je kan toch niet tegen iets van je lichaam zeggen: Ik help je niet?!  Dat betekent dat je ook jezelf het moeilijker maakt. Renske las ons voor uit 1 Korinthe 12! Alle Christenen behoren tot 1 lichaam. Er zijn verschillende ledematen en allemaal zijn ze anders, hebben ze een andere taak. Maar kan een oog zeggen, omdat ik niet kan ruiken hoor ik er niet bij? Hoort een oog daarom niet bij het licha...

Getrouwd zijn is een heel ander leven. Maar wat wist ik  ervan op mijn 18de? Ik had niet echt een beeld wat het inhield, wat erbij kwam kijken. Ik dacht, we leren elkaar verstaan en begrijpen, straks hebben we aan een half woord genoeg. Het zal vanzelf makkelijker worden. Maar hoe naïef was dat van mij. In September 2005 trouwde ik, we hadden het leuk samen. Maakten tijd voor elkaar, hadden rust. Waren lekker samen en hadden beiden ons werk. Al snel was ik zwanger van ons eerste kindje. Op de verjaardag van mijn vader, 24 september 2006 ben ik uitgerekend. Dat vergeet ik zo makkelijk niet meer. Voorbereiden op ouderschap Dan waren we niet meer alleen getrouwd maar ook op weg om papa en mama te worden. Het leven was niet meer vrijheid en blijheid en wie zien wel waar we uitkomen. We lazen in een dagboek wat er allemaal in mij gebeurde, elke week de ontwikkeling van onze baby bijhoudend. Een bijzondere maar ook spannende tijd. Dat er veel veranderde merkte we al gelijk. Door d...

Ondertussen verder gegaan met de SchrijfBijbel. Het is echt een proces om zo de Bijbel te lezen. Met hele andere ogen lees ik nu een hoofdstuk. Er vallen dingen op waar ik nooit zo bewust van was. Genesis 12 gaat over Abram, afgelopen week schreef ik daar ook al het eerste deel levenslessen over. Deze kan je terug vinden via de volgende klikbare link:  Levenslessen van Abram . Ook de blog die aan de beurt is wat betreft Bible Journaling, past hier bij. Genesis 12 zette mij stil bij de opdracht die Abram kreeg, maar die nog steeds ook voor ons geld. Trek uit je land, ga weg uit dit land, bij alles wat je kent. Ga naar het land dat ik je wijs, dat ik je beloofd. Onze opdracht is, laat de wereld los, ga op zoek naar dat wat van Mijn wereld is. Onder het tekenen en verven gaan dan mijn gedachten. Kan ik de wereld loslaten? Ook ik ben op weg naar Zijn beloofde land. Het is een training, een reis. Het begin gaat vooral om Hem leren kennen, Hem ontdekken, maar toch al gehoorzamen. Met val...