Tussen een oud en nieuw gezin!

Tussen oud en nieuw!

Dat is het nieuwe thema van de bloghop. Deze keer mocht Marc Volgers, van de blog Gloriaenkyrie.wordpress.com, het thema bedenken. Afgelopen weken was ik er voortdurend mee bezig. Wat kan ik hierover bijdragen? We leven tussen het oude en het nieuwe. Zoals Marc zelf omschreef, zijn we nog geen volmaakte schepping. Is er nog steeds gebrokenheid en lijden. Maar een oude schepping zijn we ook niet meer. Dit zijn allemaal delen waar ik eigenlijk heel veel over zou kunnen schrijven. Toch kwam er maar niets.

Ik zocht het op de verkeerde plek. Het graven in mezelf, als schrijfster, kan soms wel mooie dingen opleveren. Maar veel vaker heb ik gemerkt, dat de onderwerpen die mij 'opeens' in lijken te vallen kracht bevatten. Vaak loop ik dan al een tijdje tegen  onderwerpen aan in mijn leven. Wanneer ik dit deel doe ik vaak nieuwe inzichten op, vind ik (h)erkenning of mag ik rust ervaren. Het onderwerp waar ik afgelopen periode aan werk, tegen aanloop en in groei wil ik met jullie als lezers delen. Het oude is voorbij, maar het nieuwe is nog niet volledig gekomen, mede doordat het oude altijd een onderdeel blijft.

Oude oorsprong gezin

Vanaf 2005 vorm ik een gezin. Daar lag het oorsprongsgezin van mij en mijn kindjes. Tot 2013 was dit gezin werkzaam als één team. Maar dat oude gezin, dat is er niet meer. Wat over is, dat was een gebroken gezin. Gescheurd, verdeeld over twee huizen. Samen met mijn kindjes vormde ik een incompleet oorsprongsgezin. Hoe dit gegaan is, wat wij hebben meegemaakt heeft een grote invloed gehad op onze levens. Wat er was, dat is voorbij. Er waren zoveel emoties, die zorgde voor bepaalde reacties. Ik heb echt een rouwperiode gehad. Pijn en verdriet, werden afgewisseld met woede. Het heeft heel veel gedaan met mij persoonlijk. Een diepe weg was voor mij vooral aanwezig door de aantasting van mijn zelfbeeld hierdoor. Het gevoel van gebruikt, en weggesmeten en niets waard te zijn het vulde eigenlijk mijn gehele hart, gedachten en handelen. Het oude was voorbij, het nieuwe dat ging komen? Ik had nog geen idee!

Nieuw samengesteld gezin

Nu heb ik een samengesteld gezin. Het nieuwe is gekomen! Het oorsprongsgezin is voorbij gegaan en
verbroken. Het incomplete gezin ook dat is voorbij. Twee incomplete gezinnen zijn bij elkaar gekomen. Hebben elkaar gevonden en zijn op zoek gegaan naar hoe ze als één gezin verder kunnen gaan. Ook hierin zit voor mij een grote oud en nieuw. Want het oude? Het gaat nooit echt voorbij voor ons allemaal. We hebben zoveel al meegemaakt. Zo nemen we allemaal onze patronen, ervaringen en gevoelens mee. Maar ook zullen biologische ouders, altijd (!) samen ouders blijven. Je kan geen ex- moeder of ex-vader worden.

Eigenlijk zijn er in ons gezin nu verschillende ouder teams. Samen met mijn man, vorm ik één team. In liefde met elkaar verbonden, dichtbij elkaar om er te kunnen zijn voor elkaar. Daarnaast vormen wij ook allebei een ander team. Een biologisch ouderteam. Met patronen van communicatie, met ervaringen die sporen hebben nagelaten, met manieren om elkaar te willen bereiken. Ik voel mij afgelopen maanden zitten tussen het oude en nieuwe.

Respectvol ouderschap

Ik zit tussen beide gezinnen, en als ik er van bovenaf op kijk zie ik vooral de volgende dilemma's: Welke positie bekleed ik als vrouw in het biologische ouderteam? En welke positie heb ik in het nieuwe, samengestelde ouderteam. En nog belangrijker hoe kan ik deze in combineren met respect voor beide teams?

In het biologische ouderteam is het afgelopen jaar veel veranderd en hierin is hard gewerkt. Na een jaar, zie ik hoe groot de invloed van de communicatie is. Ik zie de uitwerking daarvan bij onze twee kindjes. Er is nu respect en ruimte voor elkaar, en we doen echt ons best om respectvolle ouders te zijn, ook al zijn we een ouderteam dat niet meer bij elkaar woont.

In ons samengestelde ouderteam is het ook werken geweest. Waar ik vooral tegenaan liep voor mezelf was dat er, ondanks drie jaar aan werken aan oude pijn, toch nog weer nieuwe pijn naar boven kwam. Juist doordat er nu weer een relatie is, gebaseerd op liefde en respect. Door eerdere ervaringen vond ik dat niet meer eng, of spannend. Ik had geleerd van het oude en daardoor kon ik vele lessen meenemen om hieraan te werken. Samen met mijn man, positieve en respectvolle patronen maken. Elkaar ruimte geven, pijn en ervaringen vanuit het verscheurde oorsprongsgezin met elkaar durven delen en daarmee samen leren leven. Het lastigste stukje voor mij is: vertrouwen. Liefde vraagt vertrouwen, overgave. Daarin ben ik wel door mijn leven heen erg beschadigd. Daarom is vertrouwen het woord dat ik mee wil nemen naar het nieuwe jaar. Want het oude is voorbij, het nieuwe en volmaakte zal er komen. Maar tussen het oude en het nieuwe, zal God mij dragen. Ik ben veilig, zolang ik in Zijn liefde blijf.

Het nieuwe jaar in

Het aankomende jaar wil ik elke week een Bijbeltekst uit mijn hoofd leren, die mij helpen, die inzicht geven of die een krachtige boodschap van vertrouwen weerspiegelen. Ik zal elke week dan ook de Bijbeltekst delen op mijn blog. Donderdag 28 December heb ik een begin gemaakt en heb ik twee teksten uit mijn hoofd geleerd. Om deze als tekens onderweg te blijven gebruiken heb ik beide uitgewerkt doormiddel van Bijbel Journaling.

Met deze blog wil ik meedoen aan de bloghop van December/Januari. Voor deze bloghop is het thema: Tussen oud en nieuw. Dit is bedacht door de vorige bloghop winnaar: Marc Volgers op zijn blog: gloriaenkyrie.wordpress.com