Doorgaan naar hoofdcontent

Geopende vensters

Durf ik er eigenlijk op te vertrouwen dat God in mijn behoefte zal voorzien?

Een vraag die ik mezelf vaak gesteld heb. Daaraan vast hangt voor mij nog een belangrijke vraag: Worstel ik met God omdat God niet in mijn behoefte voorziet, of omdat ik uit het oog verloor wie God werkelijk is? Eigenlijk draait het vooral om mijn beeld van God. Want dat bepaald hoe ik bid, hoe ik leef en hoe ik denk. Hij is de spil waar alles in mijn leven omdraait. Ook als ik twijfel aan Hem, of wanneer ik Hem beperkt (als mens) voorstel.


Gesloten deuren


Ik heb gezien dat wanneer God deuren sloot voor mij, deuren die ik vanzelfsprekend en normaal vond, Hij altijd een venster open deed. Maar koppig als dat ik was (stiekem nog ben) bleef ik toch door die deur willen. Zo ging ik de strijd aan met de deuren, naar wegen die voor mij afgesloten waren. Telkens koos ik mijn eigen verkozen wegen, boven dat smalle weggetje dat uit het venster liep. Dit zorgde dat ik blauwe plekken op liep, verwond raakte op de weg. Nee niet (altijd) lichamelijk, maar wel wonden en kneuzingen in mijn hart.

Onder het kruis


Totdat de strijd mij klein genoeg maakte. Dat ik besefte wie ik was, maar vooral, ik weer besefte wie God is. Mijn ik, mijn wil moest gebroken worden. Want de keuzes die ik maak zijn gemaakt op beperkt, menselijk inzicht. Ik vond de deur die ik kon wijzer, verstandiger of normaler dan kruipen door Zijn venster raam. Ik was nog te groot, teveel met mezelf bezig om sowieso door het venster heen te kunnen. Knielend, vond ik open vensters, en lukte het mij om met Hem erdoor te gaan.

Voorbij mijn ik



Telkens wanneer ik dacht dat er niets meer over was van mezelf. Als ik geen andere weg meer zag dan door dat venster. Dacht ik dat alles voorbij was. Maar weet je wat ik zag, welke wereld er achter het kruis lag? Een smalle weg vol zegen. Voor iedere dag manna, buiten mijn tent. Buiten mijn ik. Als ik in beweging blijf en Hem blijf volgen. Hij was er al, en had alles aan die kant van het venster al voorbereid voor mijn komst. Hier was vrijheid veilig. Kon ik mijn schatten, mijn talenten gebruiken. Daar, op mijn kleinst, werd God het grootst!

Vraag je dus niet bezorgd af: Wat zullen we eten?

Of: Wat zullen we drinken?
Of waarmee zullen we ons kleden?
Dat zijn allemaal dingen die de heidenen najagen.
Jullie Hemelse Vader weet wel dat jullie dat alles nodig hebben.
Zoek liever eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid,

dan zullen al die andere dingen je erbij gegeven worden.
(Mattheüs 6:31-33)

Hoe zit het met jouw vertrouwen? Weet jij dat God er voor jou is, en dat Zijn zegeningen voor jou al klaar liggen? Je vind ze, op Zijn pad voor jou! 

Reacties

  1. Eveline (LookAroundTheCorner)2 oktober 2017 om 09:02

    Door ziekte zijn wij mijn man en ik stop gezet. Wij hebben beide geen baan. Geen baan geen inkomen. En nu??? Je moet voor je kinderen kunnen zorgen bla bla bla. Op een gegeven moment werd mijn ziek worden nog erger door stress. En daar hebben mijn kinderen nog minder aan. Wij besloten dat wij gingen vertrouwen op God, dat wij gingen staan op het feit dat God beloofd dat Hij voorziet. Ik kan je vertellen, vanaf die dag hebben wij nooit zonder iets ook maar gezeten. En als ik denk oh help het gaat hem niet worden deze maand. Dan uit onverwachte hoek komt er hulp. Vertrouw op God, ga staan op Zijn belofte en Hij ZAL voorzien. Jij moet alleen leren los laten. God voorziet op alle vlakken van je leven. Vertrouw daar op.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Petrina Haak2 oktober 2017 om 18:51

      Dat is loslaten van jezelf zeg Eveline.... Wat een weg, wat een venster hebben jullie waardoor jullie hebben gekropen. Mooi om te lezen dat Hij trouw is en Zijn belofte nakomt. Maar wat zien die er soms anders uit als dat wij dat zelf bedacht hebben. Ik bid jullie Gods zegen toe.

      Wat een voorbeeld is dit voor mij! Het is veilig, het is goed want God is veilig, en Hij is goed.

      Verwijderen
  2. www.annderverhaal.nl4 oktober 2017 om 19:40

    Wat een mooie beeldspraak gebruik je in dit verhaal Petrina. Het is waar: waar wij kleiner worden, wordt God groter en passen we door vensters die we eerder niet zagen. Daar wachten onverwachte zegeningen...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Petrina Haak5 oktober 2017 om 17:13

      Dank je wel voor je compliment Anne. Mooie en waardevolle reactie! Hoe moeilijk het ook is, want het gaat zo tegen onze wereldse natuur in.

      Verwijderen
  3. Aritha V. 5 oktober 2017 om 13:47

    Heel mooi! Dank je wel voor je openheid in je blogs. Daardoor krijgen ze een speciaal plekje voor mij! Hier nog een linkje voor jou: https://www.sela.nl/liederen/146/god-zal-voor-ons-zorgen.html

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Petrina Haak5 oktober 2017 om 17:16

      O Aritha, dit maakt mij helemaal stil. Het lied, maar ook je reactie! Dank je wel.

      Verwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Gezinsavond:Als de graan korrel niet sterft

Vandaag begonnen aan de voorbereiding naar Pasen met de kinderen. Eigenlijk wist ik niet zo goed waar te beginnen. Na wat rondlezen op het internet zag ik veel mooie dingen, voor nu gekozen voor Jezus die uitlegt dat een zaadje eerst moet sterven om vrucht te dragen. We lazen dit in Johannes 12:24 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u:  Als de tarwekorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft hij alleen, maar als hij sterft, draagt hij veel vrucht. De Heere Jezus legt hier uit, dat doodgaan niet een einde is. Als je een plantje wil laten groeien, dan moet je eerst iets zaaien. Dat wat je zaait zal eerst sterven, voordat er een plantje kan gaan groeien. Juist door dat sterven kan er iets nieuws komen. Iets goeds, iets moois. Jezus stierf Ze wisten hier direct dat Jezus gestorven was, dus Hij vertelde dit eigenlijk als voorbeeld over zichzelf. Dat klopt, want ik las even met hen het hele stukje. De Heere wilde Zijn volgelingen bekend maken dat Zijn tijd bijna gekomen ...
Een reactie posten
Meer lezen

Davids strijd (Deel 4)

Houd dus moed daar stopte gisteren de blog mee. Nu gaan we daar verder. Blijf dichtbij God en gehoorzaam naar wat Hij van je vraagt. Dat is wat David deed. Overwinning  Wat verrassend, hoe David omging met zijn kudde, het had hem geleerd. En nu, nu voelt hij zich in staat om de strijd aan te gaan met een reus! Vol vertrouwen en vol moed gaat hij dat ook aan de koning uitleggen. Hoe wij omgaan met het ongeziene, met dat wat in onze ogen geen betekenis heeft. Het hoeden van de schapen, het eten geven aan de hongerige, het kleden van de naakten. Dat is wat bepalend is. Of dat we op durven te staan als iedereen wel kijkt, en als daar reuzen op het toneel verschenen zijn. Juist in de periode dat je het gevoel had niet mee te tellen, dan kan je God leren kennen. Hem ontmoeten en hem ervaren. Waardoor op het moment als het er toe doet, je weet, hoe je veilig bent in Zijn hand. Zodat je vol vertrouwen, nee niet alleen geloof, en niet alleen enthousiasme. Maar juist vo...
Een reactie posten
Meer lezen

Getuig van Hem

Paulus en Silas verkondigen van Jezus en genazen mensen. Ook een vrouw, een slavin, die gevuld was met een kwade geest. Deze vrouw kon door deze kwade geest kon zij de toekomst voorspellen. Niet alles wat je kan, waar je goed in bent, is goed en komt uit de goede bron! De eigenaar van deze slavin, merkte wat er gebeurd was en ze grepen Paulus en Silas. Beide werden ze naar de markt gesleept. Naar de leiders van de stad. Zie je ze gaan. Soms voel je misschien ook alsof je meegesleurd word. Naar negatieve, nare dingen. Je voelt het aankomen, maar je kan niets. Daar stonden Paulus en Silas, voor de leiders. Ze werden beschuldigt dat ze een gevaar zijn voor de stad! Dit zijn Joden, en ze verkondigen dingen die verboden zijn bij de Romeinse wet. Al de negatieve dingen die gezegd werden was een voedingsbodem bij de mensen op de markt. Iedereen keerde zich tegen Paulus en Silas! Paulus en Silas werden gestraft, ze kregen stokslagen en werden daarna in de gevangenis gezet. ...
2 reacties
Meer lezen