Doorgaan naar hoofdcontent

Uit mijn Egypte geleid!

Ik ben de Heere, Uw God

Hij is onze Bevrijder, de Heilige, onze Redder. Hij heeft ons uit Egypte geleid! Het land wat een toevlucht lijkt, waar het lijkt alsof we beter kunnen overleven. Maar wat uiteindelijk Gods kinderen onderdrukt, en een verkeerde manier van leven aanleert. Zo verkeerd, dat het volk Israël er 40 jaar voor nodig heeft, in de woestijn, om dat af te leren. Een nieuw geslacht, wat niet is opgegroeid in Egypte, kan over de Jordaan. Ik ben ook onderweg, en ergens herken ik mij zo in de Israëlieten.


Uit mijn 'eigen' wereld geleid

Egypte een land waar de Israëlieten welkom waren, wat openstaat voor de Joden. Maar als ik de Bijbel lees, dan zie ik hoe dit land, Gods volk beïnvloed. Ze waren gewend aan een dak boven hun hoofd, de eetgewoontes, aan zegeningen die het land Egypte had gegeven. Dus toen het anders werd, op het moment dat God hen uit Egypte haalde, gingen ze mopperen. Dat ken ik eigenlijk wel heel goed. God heeft mij uit mijn Egypte gehaald, waar ik heel langzaam aan het sterven was. God was het die mij daaruit gered heeft! Waar ik God eigenlijk vooral gebruikte om Hem te manipuleren. Om mijn wil gedaan te krijgen en te leven zoals ik dat wilde. Daar werd ik van bevrijd, en ik zag hoe arm dat leven mij had gemaakt. Maar elke keer, als God een andere richting opgaat met mijn leven? Dan zit er iets in mijn hersenen dat toch denkt: In mijn Egypte had ik het beter. God laat mij straks misschien wel in de steek, ik zal nog 'sterven' aan mezelf. Want het voelt zo tegennatuurlijk om mijn wil onder Zijn wil te schikken. Ik mopper, raas en schreeuw. Maar niet omdat ik boos ben op God. Het is eigenlijk veel meer een angst. Omdat het nog zo nieuw is om met God te leven. Ik weet niet waar Hij mij brengen zal. Ik mag erop vertrouwen dat Hij mijn weg voorbereidt heeft. Dat overal waar ik kom via deze weg? God erbij is en een uitweg heeft. Telkens op een andere manier. Daarom is het voor mij zo belangrijk Zijn stem te verstaan. Boven alles van het leven, mezelf en de mensen om mij heen.

Ben jij van de wereld?


Hoe staat het met jouw? We leven in een wereld die ons wil verleiden. Het roept, kom maar ik kan je heel veel bieden! Het ziet er goed uit en lijkt veilig. Ach het is toch eigenlijk helemaal niet zo erg. Het is precies dezelfde stem als bij Eva. Denk jij echt dat het zo erg is? Hij zaait twijfel. Daarom is het opgeschreven in de Bijbel hoe wij in zonde gevallen zijn. Het is diezelfde Bijbel die ons zegt: We zijn niet meer van de wereld dat kan je lezen in Johannes 17:16. Maar kan de wereld aan ons merken, voelen en zien van Wie wij dan wel zijn? Wij mogen Jezus, God, reflecteren, dwars door ons leven en al onze keuzes heen. En de wereld heeft vele gebruiken die er op uit zijn dat jij je bestemming niet bereikt. Dat je gebroken bent nog voordat je op Zijn top bent. Als je machtig begint te worden zonder God? Dan veranderd alles en ben je opeens een slaaf van diezelfde wereld. Juist als je denkt dat alles goed lijkt te gaan. Het zit verborgen (net als bij Eva in een slang in iets wat heel normaal lijkt), je ziet het zomaar niet, totdat je er niet meer onderuit kan. Bijzonder is dat zelfs dan het soms nog lukt om iets anders de schuld te geven. Vaak de mensen om ons heen. Niet ons zelf, en niet de heerser van de wereld, nee andere mensen. Die gemaakt zijn door dezelfde God die ons gevormd heeft. Die niet veel verschillen met hoe en wie wij zelf eigenlijk zijn. Al die mensen strijden dezelfde strijd. Daar gaan we dan onze pijlen op richten met de volgende uitspraak: Wij staan toch in ons recht?! Het is oneerlijk. Ik wil recht!


Kies voor het leven


God wil onze God zijn! Hij wilt ons leiden op onze levensweg. Dwars door de woestijn. Hij schenkt ons onderweg alles zodat wij kunnen leven. Iedere dag overlaad Hij ons met Zijn zegeningen. Niet in ons zelf, niet in ons huis, maar wanneer wij naar buiten gaan. Wanneer wij bukken om te dienen. Niet wanneer wij op zien in de spiegel en op onze borst slaan. Maar als wij onder Zijn kruis belijden, Heere niet ik, maar U moet meer worden. Dan groeit God in ons. Hij spreekt tot ons op vele verschillende manieren net zoals Hij sprak tot Mozes. Telkens anders. Maar om ons heen spreekt de wereld, spreken situaties en omstandigheden, spreken mensen. Durven wij nog te luisteren naar Zijn stem? Als Hij zegt: Steek je staf uit over de Rode Zee, Ik zal een pad voor Mijn volk, Mijn kinderen maken, wat zouden wij dan doen? Als de situatie je laat zien dat je verloren gaat. Net zoals de verspieders in Israël de boodschap schreeuwden, op 2 na, wanneer we de strijd aan gaan? Dan zullen we sterven. Weet je wat wij gezien hebben? Wanneer de mensen roepen dat je hen de dood ingeleid hebt, en dat de oude wereld beter was. Wat zou je doen? Volg Hem, neem je kruis op en beweeg achter Hem aan. Want echt, wat bij de mens onmogelijk is, is mogelijk bij onze God! Dat is leven vanuit vertrouwen, in geloof op Hem. Dwars tegen onze menselijke natuur in. Alleen dan ben je werkelijk veilig en heb je gekozen voor het Leven! Er is namelijk meer dan je kan zien.

Wanneer je kijkt naar jezelf en de verspieders, hoor jij dan bij de 10 die hun ogen richtte op de omstandigheden? Of op die 2 die dat ook gezien hadden maar wisten dat hun God sterker was? Mijn persoonlijke ervaring is dat God mij van de dood heeft gered. In mijn leven ervoer ik heel sterk het volgende uit Johannes 10: 10-11

De dief komt alleen maar om te stelen, te slachten en verloren te laten gaan; Ik ben gekomen, opdat zij leven hebben en overvloed hebben. Ik ben de goede Herder; de goede herder geeft zijn leven voor de schapen.

Daardoor ben ik Hem zo dankbaar!

God de Vader, Zoon en Heilige Geest,

Dank U voor Uw liefde, en dat ik mocht ontstaan vanuit Uw liefde.



Door Uw almacht ben ik voor eeuwig door U bevrijd. 
U heeft mij uit Egypte van mis en verleiding weg geleid.

Wilt U met mij meegaan, als ik mij door de woestijn moet bewegen. 
Laat mij  alstublieft iedere dag op zoek gaan naar mijn portie manna, Uw zegen! 
Breng mijn ogen niet naar de gevaarlijke slangen op de grond,
maar richt mijn ogen op naar boven, naar het kruis waar ik genade vond. 
Help mij om Uw stem te volgen, ook als mijn hoofd iets anders zegt. 

Alleen door Uw stem te gehoorzamen win ik het gevecht.
Jezus U stierf voor mijn leven.
Om mij een leven in volheid te geven.
Help mij leven Heer.
Iedere dag een beetje meer.

Om Jezus wil, want niet mijn
Maar Uw wil mag er zijn!

Amen




Reacties

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7) Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig , het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las. Nieuw inzicht Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste