Vertrouwen Bijbeltekst: Week 2

Laat mij in de morgen Uw liefde horen, in U stel ik mijn vertrouwen, wijs mij de weg die ik gaan moet, mijn ziel verlangt naar U. (Psalm 143:8)

Toevlucht in de nood
 

Dit is de tweede Bijbeltekst die ik uit mijn hoofd leer. Wat een tekst is dit eigenlijk. Ik besloot de hele Psalm te lezen. Wat vond ik herkenning. Zo vaak heb ik God gesmeekt, waarom ging ik met mijn diepste pijn naar Hem? Net als David omdat ik niemand over had waar ik van op aan kon. God is rechtvaardig. David was door de vijand vertrapt, er was strijd op leven en dood. Ook die periode heb ik gekend, doorstaan met God. Wat deed David in die periode? In deze Psalm vind ik dat Hij terug ging denken aan alles wat God in zijn leven had gedaan. En Hij strekt zich uit naar Hem. Mijn geleerde tekst komt na de diepste angst die David deelt. In vers 7 verteld hij God: Houdt U niet voor mij verborgen, ik word als wie afgedaald is in het graf.

Smeekgebed om liefde

En één tekst later vraagt David om Gods liefde te mogen horen. Ja dat was ook zo vaak mijn smeekbede. Juist in de periode dat het moeilijk was. Wat had ik liefde nodig, en nergens vond ik het op aarde. En wanneer ik het vond? Dan was ik het zo niet gewend ermee om te gaan. Daardoor kon het mijn hart niet bereiken. Of het viel in mijn liefdeloze en bodemloze hart. Wat deed die liefde pijn na mijn scheiding. Zelfs een knuffel, lieve woorden deden mij zeer van binnen. Want het liet zo duidelijk voelen wat ik miste. En nergens kon ik voldoende bijtanken. Totdat ik het God durfde vragen. Ziet U mijn gapende gat? Mijn liefdestank is leeg. En door de gaten erin kan die niet gevuld raken. Wilt U toch de bodem Zijn in de liefde. En Hij werd niet de bodem... Hij werd de fundering. Op Hem kon ik gaan opbouwen, niet alleen wat betreft liefde. Maar op zoveel andere manieren ook.

Stel je vertrouwen in Hem?

Daarna spreekt David uit dat hij zijn vertrouwen in God stelt. Het doet mij denken aan een lied van de basisschool: Stel mijn vertrouwen, in de Heer mijn God. Want in Zijn hand, ligt heel mijn levenslot. Het bijzondere is dat ik door mijn leven heen, juist door die moeilijke momenten, heb gezien dat ik God kan vertrouwen. Mijn gebed is dat de stralen van Gods liefde ook mijn gebieden die ik moeilijk los kan laten, wil beschijnen. Want met Zijn liefde lukt het mij om los te laten, in vertrouwen te leven. Er zijn dingen die ik zo graag los wil laten. Waar ik mee kan worstelen door dat ik het wil loslaten, maar ik ben er te vaak nog zo zelf mee bezig. Op de volgende gebieden loop ik hier tegen aan:

• Mezelf willen beschermen in mijn huwelijk. Veel oude reactiepatronen vanuit mijn eerdere relaties, maar ook een hechtingsprobleem maken dat het moeilijk is om het oude los te laten. Ook al is het voorbij. Het is een proces, maar ik mag het loslaten bij Hem. Dat wil ik sneller leren doen, want alleen wanneer ik dat doe ben ik echt veilig. Mijn reacties vanuit pijn zijn niet meer nodig. Ik had ze om te overleven, maar nu gaan ze het tegenovergestelde doen. Ze kunnen het onmogelijk maken om te leven. Deze wil ik in vertrouwen telkens bij God laten. Niet meer zelf mee worstelen, maar Hem laten helen.
• Contact met de exen waarvan ik kan zeggen dat het aan mij kant nu zoveel verbeterd is!Toch blijft het kwetsbaar. Aan de zijde van mijn man heb ik zelf het meeste last van het contact. Vooral omdat het niet onder mijn verantwoordelijkheid valt. Ik mag mijn man liefdevol advies geven. Maar het is iets waar ik niet tussen wil gaan zitten. Toch vind ik het moeilijk om het niet over te nemen. Zeker met hoe het afgelopen jaar ging was dit voor mij lastig. Gelukkig had ik op het juiste moment een berichtje van mijn vriendin: Laat het maar los, het ligt in Gods hand. Dat is soms nodig, dat ik dat weer lees. Ik wil ook dit los kunnen laten, mijn zorgen hierin kunnen neerleggen aan Zijn troon, en weten en vertrouwen: God ziet het en hoort mij. Hij weet wat wij nodig hebben. En vooral: Weten dat Hij de enige is die het onmogelijke kan. Want bij Hem zijn alle dingen mogelijk!

Gods weg gaan

In deze punten wil ik Gods weg volgen. Dat Hij mij de weg wijst. Niet meer zelf rennen, op mijn oude ingesleten wegen. Maar wat ga ik weer makkelijk dat pad op.

Mijn ziel heeft Hem nodig, het kan niet zonder Hem goed functioneren. Ik ben zo dankbaar dat Hij mij Zijn Geest gegeven heeft. En daarbij valt mij een krachtige Bijbeltekst te binnen. Die zo goed past bij wat ik hier, kwetsbaar, heb gedeeld. Ik wil die tekst ook met jullie delen, misschien worstelen jullie rondom vertrouwen wel weer met hele andere dingen in jullie leven. Maar weet dan in elke worsteling het volgende:

God heeft ons niet een geest van lafhartigheid gegeven, maar een geest van kracht, liefde en bezonnenheid. ( 2 Timotheüs 1: 7)

• Mijn tekst van vorige week, en wat die tekst mij vorige week leerde kun je vinden door de volgende klikbare link: Vertrouwen Bijbeltekst: Week 1.
• Ik heb ook een tabblad aangemaakt, een eigen pagina voor de Bijbelteksten van de week. Deze kun je vinden boven mijn blogs, of via de volgende klikbare link: pagina Bijbeltekst van de week