Doorgaan naar hoofdcontent

Perspectief

Vanaf
welke positie
kijk je naar
de dingen in jou
leven

Leven
is te
vinden als je
van boven kijkt naar
problemen

problemen
en nare
dingen in je
leven wat wilt God
ermee

Ermee
vertellen of
schenken kan jij
kijk eens met hemels
perspectief


Maria de vrouw die Jezus op aarde mocht zetten, ze bewaarde de dingen in haar hart. Jezus leerde haar dat ze niet moest kijken naar wat zij van Hem wilde als moeder, maar te vragen wat de Vader in de Hemel wilde. Hij leerde haar, als jij bij mij komt, dan ben je mijn moeder, zij die bij Mij komen zijn mijn broers en zussen en moeder. Vraag mij niet bij jou omdat jij mijn moeder bent, kom naar mij. En lieve Maria ik doe de dingen niet omdat mensen het willen, maar alleen als Mijn Vader in de Hemel mij opdracht geeft. Ik volg geen mensen, maar God de Vader. Maria leerde door Jezus te kijken vanuit Gods perspectief, niet wat zij wilt is belangrijk, maar wat God wilt. Ze mocht zien dat er grote dingen gebeurde als je God volgt. En uiteindelijk lezen we dat Maria zat te wachten op de Trooster die gezonden zou worden, ze wachten 10 dagen, zij wist nog niet hoelang het ging duren, maar ze wachtte tot het de tijd van God was. Zij werd daar genoemd. Als we kijken in de Bijbel kunnen we veel leren van Maria, hoe zij omging met grote aardbevingen in haar leven. Verloofd en dan zwanger worden, een lange reis hoogzwanger van Nazareth naar Betlehem. En dan is ze net bevallen en moet ze verder reizen, in angst, want haar Zoon is in gevaar. God zorgde voor hen, Jozef kreeg een droom, maar ze werden niet beschermd, ze moesten wel gehoorzamen! Wel volgen! En dan kreeg ze een profetie van Simeon in de tempel, er zal een twee snijdend scherp zwaard door je ziel gaan. Er zullen dingen gebeuren die jou aardse leven pijn doen, die jou zullen laten kermen en zuchten, God bereidde haar er op voor. Maar het is niet een profetie die we willen horen, en wij weten wat de profetie inhield, zij wist het nog niet. Ze had een bewuste keuze gemaakt, toen de Engel haar kwam vertellen dat ze zwanger zou worden: mij geschiedde naar Uw woord.

Dat was een brug, naar kijken vanuit een Goddelijk perspectief, dat vraagt namelijk een loslaten wat je voelt en vind en een vertrouwen op God, Hij weet wat je nodig heeft. Een accepteren dat wij niet het beste weten wat er goed voor ons is, en alles in Gods handen te leggen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Rond de tafel

Rond het derde jaar van mijn zoon ging het lastiger aan tafel. Heel logisch, ik hoorde het namelijk ook bij andere ouders om mij heen. Het is een fase, het gaat wel weer voorbij. Iedereen had zo zijn of haar eigen oplossing hiervoor. Gewoon het bord weghalen na een bepaalde tijd.                                                   Niet dwingen het moet vanzelf komen. Alleen geven wat ze wel eten.                                                 Elke keer opnieuw hetzelfde geven ze eten het vanzelf wel. Ik heb ook van alles geprobeerd. Groente verbergen onder appelmoes, groente verbergen door het te pureren. Maar eigenlijk alles wat er anders uitzag als aardappels of vlees was moeilijk. Zelfs met de yoghurt doen ze er bij mij lang over. Z...