Doorgaan naar hoofdcontent

Dienend leven!

Marcus 10:43: Zo mag het bij u niet gaan. Wie van jullie de belangrijkste wil zijn, zal de ander moeten dienen.

Dat is iets heel anders als dat wij gewend zijn, om belangrijk te worden is het nodig dat je dienen kan. Dit woord roept een gevoel van minder worden, van kleiner maken op bij mij, als ik God werkelijk wil dienen, moet ik Hem leren volgen en niet mezelf, als ik God wil dienen moet ik God groter maken in mij of door mij en niet mezelf.

Dienen doe je zonder angst, maar enkel vanuit liefde, zoals God ons eerst lief heeft gehad.Dan denk ik aan de gelijkenis van de heer die op reis ging en zijn knechten/dienaren, de opdracht geeft voor zijn geld te gaan zorgen, iedereen krijgt een eigen deel. Twee knechten gaan direct aan de slag voor hun heer, ze verdubbelen het geld, maar uiteindelijk is dat niet belangrijk, wel hun houding ten opzichte van hun heer. Ze wisten wie hij was en wat hij wilde, ze gingen dat ook direct doen, zonder angst. En dan zien we de derde knecht, die bang was voor zijn heer, niet wist wat hij nou werkelijk wilde, hij heeft het beeld van de heer dat de heer nooit tevreden is en dat het nooit genoeg is. Hij was bang het geld te verliezen, hij was bang voor het oordeel van de heer. Daar lezen we bij de eerste twee knechten niets van, geen angst voor verliezen, geen angst voor falen, geen angst voor oordeel. Ze waren vrijmoedig en gingen aan de slag. Ze hadden verbinding met hun meester en wisten wat hij wilde.

Dienen doe je naar anderen om anderen op te bouwen. In Romeinen 14:13 vind ik de oproep om het andere gelovigen niet moeilijk te maken, een oproep om andere (mede)gelovigen niet te veroordelen. En dat we hun geloof niet in gevaar brengen. Het is een vorm van dienen. En daarbij is het denk ik handig te bedenken dat iedereen hier zijn eigen waarheid vormt bij wat God wilt, vind en vraagt. Het zou ook zomaar kunnen zijn dat God van iedereen de dingen op een iets andere manier verlangt, Hij kent zijn kinderen, Hij heeft ons niet voor niets uniek gemaakt. Ik denk dat we wel andere met liefdekoorden op Zijn weg mogen houden als we zien dat broeders en zusters af beginnen te dwalen, dat is ook een vorm van dienen. Maar belangrijk is daarbij in het oog te houden, dat we anderen niet aan mogen spreken vanuit ons zelf en wat wij vinden. Wat wij vinden is namelijk niet belangrijk genoeg. Het gaat er toch echt om, wat vind God ervan? Ga dus niet op zoek naar oordelen in jezelf, maar ga op zoek bij de ander naar de motivatie erachter. Bedenk daarbij ook dat je zelf iedere dag God nodig hebt om de juiste keuze te maken, en dat ons vlees zwak is, zo ook bij onze broeders en zusters. Oordeel elkaar niet, het gaat niet om wat je eet of drinkt, het gaat erom dat we goed zijn voor elkaar en in vrede met elkaar leven. Als je dit kan, dan kan je aan de wereld laten zien wat het brengt als je in God geloofd. Dan kan je het verschil laten zien.

Dien mensen met dat wat ze echt nodig hebben, probeer ze niet te plezieren door hen enkel te geven wat ze graag willen horen, doen of ontvangen. Het is belangrijker dat je doet wat God wilt dat je doet, ook als dat niet is wat iemand horen wil, misschien heeft de ander het juist nodig. Paulus schrijft hierover in Galaten 1:10 (Het boek) Probeer ik bij de mensen in de gunst te komen? Praat ik iedereen naar de mond? Nee ik probeer Gods wil te doen. Als ik de mensen naar de mond zou praten, zou ik geen dienaar van Christus meer zijn.  Echt dienen is de ander doorgeven wat God hen te zeggen heeft.

En een stukje verder in Galaten vinden we dat we niet de vrijheid niet gekregen hebben om anderen te misbruiken of onze eigen zin te doen. Het is onze opdracht om elkaar te dienen in een geest van liefde.

Wees bereid taken op je te nemen die niemand anders wil of kan doen. Wees bereid om anderen te dienen en begin bij Jezus, volg Hem, doe wat Hij wil dat je doet, en laat je beproeven door Hem hoe trouw je bent als dienaar, volhard in je taak, wees standvastig en trouw als dienaar.

Laten we uitkijken dat als wij een oordeel vormen tegenover een medegelovige, dat we daarbij niet een oordeel/kritiek hebben op iets van God. Laten we iemand die God wilt volgen met zijn hele hart en ziel, niet tegenwerken maar in liefde omringen.

Als je geloofd in God, dan zal je voelen dat je niet alles hoeft te zeggen, dat je alles mag onderzoeken maar dat niet alles nut heeft. Doen wat God vraagt is het allerbelangrijkste, en dat kent twee kanten.

Een kant waarbij je dus niet iemand veroordelen moet als iemand in geloof iets doet, vind, ontvangt maar daarnaast ook niet met iemand mee praten, niet vanuit jezelf iemand advies of raad geven, maar dat aan iemand doorgeven wat God je laat weten.

Dienen begint bij God!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Rond de tafel

Rond het derde jaar van mijn zoon ging het lastiger aan tafel. Heel logisch, ik hoorde het namelijk ook bij andere ouders om mij heen. Het is een fase, het gaat wel weer voorbij. Iedereen had zo zijn of haar eigen oplossing hiervoor. Gewoon het bord weghalen na een bepaalde tijd.                                                   Niet dwingen het moet vanzelf komen. Alleen geven wat ze wel eten.                                                 Elke keer opnieuw hetzelfde geven ze eten het vanzelf wel. Ik heb ook van alles geprobeerd. Groente verbergen onder appelmoes, groente verbergen door het te pureren. Maar eigenlijk alles wat er anders uitzag als aardappels of vlees was moeilijk. Zelfs met de yoghurt doen ze er bij mij lang over. Z...