Hij maakt mijn verdriet tot een lied

Ons verdriet word een lied!

Dwars door het lijden

Het is, zomaar één zin, uit een heel mooi lied. In één zin lukt het om Romeinen 8:28a, en wij weten dat voor hen die God liefhebben, alle dingen meewerken ten goede, te vertalen naar de praktijk van het leven met God. Hij maakt vrij! Zoals ook Johannes 8: 36, als dan de Zoon u vrijgemaakt heeft zult u werkelijk vrij zijn, ons zegt.

Alleen Jezus, alleen God geeft werkelijke vrijheid. Een vrijheid van alles waar je, voor dat je bij God hoorde, aan gebonden was. Wanneer Zijn Geest jouw stenen hart weg neemt. En daarvoor in de plaats een levend hart schenkt. Dan is er een omkeer in je leven zichtbaar en merkbaar.

God schenkt je een nieuw leven dat eeuwig is. In dat eeuwige leven zal je, zolang je leeft op aarde, nog steeds met lijden geconfronteerd worden. Maar wij, die Zijn kinderen en Zijn erfgenamen zijn, hebben iets. Daarmee kunnen wij in al het lijden dat ons overkomt. Juist in de zwakheid die wij daardoor in onszelf kunnen voelen. Zijn Licht laten schijnen in deze wereld. Juist wanneer wij niet kunnen, wanneer het lijden groot is, kan God werken.

De gebrokenheid van mijn leven

Zelf heb ik dit in mijn leven mogen ervaren. Mijn lijden voelde als veel te zwaar en teveel. Misschien vooral doordat er zoveel op elkaar stapelde. Ik heb op verschillende gebieden van mijn leven veel meegemaakt.

Zo groeide ik op als een KOPP kind (Kind van Ouders met Psychische Problemen). Trouwde ik op mijn achttiende, wat op mijn 26ste gebroken werd, en uitliep in een scheiding. Wat nare situaties opleverde. Voor mij, als ondertussen moeder van twee kindjes, die het opeens alleen moest gaan doen. Maar ook voor de kinderen die opeens papa en mama niet meer allebei om zich heen hadden.  Ook in de periode dat ik alleenstaande moeder was ging het lijden niet voorbij. Op zoveel manieren werd ik geraakt. Er was niets meer over van mij. Letterlijk en figuurlijk!

Verdrinken in het leven

Ik had geen fundament waarop ik kon bouwen, er was niets waarop ik kon staan, of wat mij steun gaf. Daardoor had ik niets om te groeien. Het voelde alsof ik in een hele diepe kuil lag. Mensen hadden gebruik van mij gemaakt. Ik had te lang moeten overleven in omgevingen die angstig waren. Daardoor was ik voortdurend in alertheid, jarenlang in stress en heb ik mezelf 'uit' gezet. Wanneer ik alles bleef voelen, zowel lichamelijk als geestelijk? Dan had ik het niet aangekund.

Ik was nog maar een kind toen deze situatie ontstond. Een situatie waar niemand schuld aan had! Ik had mezelf verstopt, figuurlijk gezien, voor de veiligheid. Ik deed wel van alles, maar ik voelde: Dat doe ik niet vanuit de 'echte' Petrina. Dit is de Petrina die ik verwacht word te zijn. Als het mis gaat? Dan raakt het niet 'echt' mij. (Iets wat overigens een leugen is zoals ik nu wel begrijp).

In deze positie waarin ik geestelijk was beland raakte ik ook nog eens fysiek alles kwijt wat ik had opgebouwd. Daardoor was er voor mij echt niets meer over. Dat ervaren, dat voelen? Het is niet te omschrijven hoe eng. Alsof ik verdronk! Maar wat bleek? Eén ding was er overgebleven. Eindelijk zag ik de Redding die mij alle dagen van mijn leven aangeboden was. Zo bijzonder.... Ik vond in die diepe leegte:

Gods stem, Zijn klop op mijn hart!

Daar vond ik leven

Toen ik s'avonds huilend op mijn bed viel, emotioneel helemaal op was en niet wist hoe ik verder zou moeten. Zuchtte mijn hart. Niet ik zelf, niet mijn wil. Ik was helemaal gebroken. Maar het was God die mij zag. Die op dat moment, als Enige Aanwezige, liet merken: Petrina ik ben niet weg. Dat was mijn eerste keer dat ik mijn ellende bracht bij Hem. Met een zucht, zonder woorden.

Maar Hij had het gehoord. Hij was erbij, in al die 17 jaren, dat ik moest zien te overleven. Al die jaren riep ik ook. Maar ik luisterde niet. Wist het zelf wel. Ging mijn eigen gang. Ondanks dat Hij mij op mijn 12de al zo duidelijk liet zien dat Hij er was. Toen pas, op mijn 26ste gaf ik mij over aan Hem. Hij veranderde mijn verdriet, in een lied. Die nacht dat ik gebroken huilend Zijn stem hoorde, en ik antwoordde met een zucht, het was de eerste ervaring voor mij met:

Leven, vrede, vrijheid en liefde!

Bouwen op de rots

 Ik bleef nog de eigenwijze Petrina trouwens hoor, en dat ben ik nog steeds wel. Maar Gods Geest gaf mij inzichten. Als ik weer alleen met bepaalde zorgen sjouwde, en ik eindelijk op het einde van mijn eigen kunnen en vermogen belandde, was Hij het die mij liet weten: Bouw je leven maar MET God! Zo leerde ik het leven met de Heilige Geest. Zo vaak sprak ik alleen met mensen over de problemen, de pijn of de andere gevoelens, waar ik tegen aan liep. Het was de Heilige Geest die mij leerde om het eerst met God te bespreken.

Alsof mijn ogen open gingen, voor al die momenten dat Hij aanwezig was in mijn ellende. Mijn verdriet, het werd een lied. Waar ik eerder geen grond onder mijn voeten had, is God mijn fundament geworden waarop ik mag bouwen. Maar.... het is aan mij of ik dat ook doe. Ik mag samen met God bouwen aan mijn leven. Alle stenen, alle weersomstandigheden en alles waar ik tegen aanloop, ik mag het samen met Hem delen. Ik heb vaste grond gevonden. Mijn hele leven is zo omgekeerd, doordat ik Zijn klop op mijn hart mocht horen. God maakte mij vrij, en doet dat ook herhaaldelijk! Juist door mijn verdriet, dwars door mijn lijden, kon ik Hem vinden. En nu gebruikt Hij alles wat ik heb meegemaakt, ten goede!


Heb jij verdriet? Worstel jij met jezelf of met het leven? Ik wil je laten weten dat er een God is die jou ziet. Hij wil van jouw verdriet een lied maken. Een lied van kracht en overwinning. Durf jij jouw problemen, zorgen, angsten en verdriet aan Hem te geven? Dan mag je wachten, met open handen, op het manna dat Hij jou daarvoor in de plaats schenkt. Deel gerust jouw ervaring hiermee onder deze blog of via de mail!

Opwekking 720 - God maakt vrij: