Doorgaan naar hoofdcontent

Een liefdevolle schuilplaats

Kunnen degene die zich voor altijd ongeliefd voelen het verdragen om liefde te ontvangen? 

Dat is een vraag die mij diep raakt. Het doet mij terug denken, het maakt voor mij duidelijk hoe mijn leven veranderd is. Want wat voelde ik mij ongeliefd vier jaar geleden. Wat streed ik een eenzame strijd, waarbij liefdeloosheid het uitputtend maakte. Want het is echt waar, geliefd voelen, dat geeft je kracht. Ik weet nu dat het een innerlijke bron is waardoor je meer kan dan je werkelijk dacht. Maar wat was mijn bron leeg.

(Bron: desenio.nl)

Mijn bodemloze hart


Het was niet zo dat vier jaar geleden mijn omgeving mij niet lief had. Mensen gaven mij een knuffel, spraken vriendelijke woorden. Maar dat alles viel niet in aarde, het groeide niet. In mijn hart was het koud, donker en eenzaam. De liefde die gegeven werd? Het liet mij in elkaar krimpen, zorgde dat ik ging huilen, letterlijk door mijn benen zakte en mij geen raad wist. Mijn hart was kapot en alle liefde viel er dwars door heen. Het deed zelfs zeer dat ik de liefde erdoor voelde gaan. Want ergens....wist ik dat ik het juist zo nodig had.

Geliefd kind


Totdat God in mijn leven kwam. Met veel geduld liet Hij mij weten hoe geliefd ik ben. Nu ik dit typ lopen er weer tranen over mijn wangen. Want wat bijzonder was en is dat. Met alles wie ik ben, wat ik heb gedaan houdt een God die mijn hele leven kan doorgronden, toch van mij. Noemde Hij mij Zijn geliefde dochter en vertelde Hij telkens weer: Wat doe je het goed lieverd. Ja op de puinhoop van mijn leven, midden in mijn chaos, ellende en donkere liefdeloosheid. Ik was geliefd en God wist daarmee door te dringen.  Hiermee werd mijn hart stukje voor stukje geheeld. Niet meer zo gaaf als wat het was, met de littekens en de barsten en scheuren. Want daardoor kon juist Zijn liefde binnenkomen.

Een schuilplaats 


In 2015 kwam daar mijn man in mijn leven. Ook hij had zoveel geduld. Hij hielp mij de muren die ik had opgebouwd, om mijn hart te beschermen tegen verwondingen, af te breken. Met hem kwam ik erachter dat die muren mij niet hielpen. Want liefde, het is geen risico. Dat was een nieuw inzicht! Wat wel een risico is: Liefde missen. Hij, en eigenlijk wij samen, hebben een bijzonder proces doorstaan. Dat maakt dat ik nu een eerlijk antwoord kan geven op de vraag die ik citeerde:

Ja! Iemand die zich voor altijd ongeliefd voelde, kan het verdragen om liefde te ontvangen. Want echte liefde? Die verdraagt alle dingen. De liefde van mij en mijn man maakte een veilige schuilplaats. Ik dacht destijds, dat die schuilplaats alleen voor mij was. Omdat ik die zo nodig had. Maar het was veel mooier. De liefde van mijn man en mij, het werd een schuilplaats voor ons allebei. Een veilige haven! Onze liefde zorgde dat mijn muren braken, maar tegelijk dat mijn man en ik iets nieuws konden opbouwen. Onze liefde is een schuilplaats en God Zelf is een muur om ons heen. Zodat onze liefde een dak kan zijn voor ons, onze kinderen en de mensen waar wij om geven.

Kan jij liefde nog verdragen?

Labels

Labels:

Reacties

  1. Ella20 juli 2017 om 12:16

    Wat een ontroerend verhaal. En een mooi einde. Zijn liefde is zo groot!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. www.annderverhaal.nl20 juli 2017 om 19:05

    Ik ben elke keer als ik jouw verhalen lees geraakt. Ik besef ook mijn gemis. Niet alleen letterlijk door de breuk met Ad. Maar ook dat ik eigenlijk zelden zo echt heb mogen voelen dat God van mij houdt. Ik heb een diep geloof maar het gevoel loopt er kilometers achteraan te sjokken...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Petrina Haak20 juli 2017 om 19:47

      Ah Anne, wat begrijp ik dit goed. Ons gevoel heeft zoveel te lijden gehad. Lastig soms he dat gevoel(sleven).

      Verwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Gezinsavond:Als de graan korrel niet sterft

Vandaag begonnen aan de voorbereiding naar Pasen met de kinderen. Eigenlijk wist ik niet zo goed waar te beginnen. Na wat rondlezen op het internet zag ik veel mooie dingen, voor nu gekozen voor Jezus die uitlegt dat een zaadje eerst moet sterven om vrucht te dragen. We lazen dit in Johannes 12:24 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u:  Als de tarwekorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft hij alleen, maar als hij sterft, draagt hij veel vrucht. De Heere Jezus legt hier uit, dat doodgaan niet een einde is. Als je een plantje wil laten groeien, dan moet je eerst iets zaaien. Dat wat je zaait zal eerst sterven, voordat er een plantje kan gaan groeien. Juist door dat sterven kan er iets nieuws komen. Iets goeds, iets moois. Jezus stierf Ze wisten hier direct dat Jezus gestorven was, dus Hij vertelde dit eigenlijk als voorbeeld over zichzelf. Dat klopt, want ik las even met hen het hele stukje. De Heere wilde Zijn volgelingen bekend maken dat Zijn tijd bijna gekomen ...
Een reactie posten
Meer lezen

Mijn speciale meisje!

In 2014 deed ik mee aan de 10 dagen bidden en vasten. De eerste keer dat ik het meemaakte. Het was geweldig! Ik ging er heen gebukt onder veel zorgen. Financieel zat ik zwaar, vooral in mijn hoofd. Het viel mij heel hard om alles zelf te moeten doen. Daarbij zat ik niet lekker in mijn vel, er was zoveel wat ik verwerken moest. Helemaal naar werd het doordat ik ook medisch niet goed was toen ik weg ging. Ik had nierstenen. 10 Dagen daar genoten, met op de 3de dag hulp van het team omdat ik een koliek aanval kreeg. Maar daarnaast was er iets waardoor ik zichtbaar rijker naar huis ging. Heel veel dingen die gebeurd waren kon ik aan niemand laten zien. Op de 9de dag, ging Insalvation (de band die meespeelt bij deze 10 dagen) zoveel mogelijk kindjes van Compassion aan een sponsor helpen. Als je een kindje wilde sponsoren mocht je vinger in de lucht, en de bandleden gingen in vliegende vaart door de zaal om iedereen te voorzien. Ik ging weg met financiele zorg. En toch ging...
Een reactie posten
Meer lezen

Davids strijd (Deel 4)

Houd dus moed daar stopte gisteren de blog mee. Nu gaan we daar verder. Blijf dichtbij God en gehoorzaam naar wat Hij van je vraagt. Dat is wat David deed. Overwinning  Wat verrassend, hoe David omging met zijn kudde, het had hem geleerd. En nu, nu voelt hij zich in staat om de strijd aan te gaan met een reus! Vol vertrouwen en vol moed gaat hij dat ook aan de koning uitleggen. Hoe wij omgaan met het ongeziene, met dat wat in onze ogen geen betekenis heeft. Het hoeden van de schapen, het eten geven aan de hongerige, het kleden van de naakten. Dat is wat bepalend is. Of dat we op durven te staan als iedereen wel kijkt, en als daar reuzen op het toneel verschenen zijn. Juist in de periode dat je het gevoel had niet mee te tellen, dan kan je God leren kennen. Hem ontmoeten en hem ervaren. Waardoor op het moment als het er toe doet, je weet, hoe je veilig bent in Zijn hand. Zodat je vol vertrouwen, nee niet alleen geloof, en niet alleen enthousiasme. Maar juist vo...
Een reactie posten
Meer lezen