Doorgaan naar hoofdcontent

Overgave

Dat is het nieuwe onderwerp voor de bloghop.
Ik heb geleerd dat het alles heeft te maken met loslaten.

Heel lang bestond mijn leven, mijn geloofsleven, bestond uit krampachtig alles onder controle houden.
Zo vaak had ik hierdoor het gevoel dat ik faalde.
Maar erger nog ik voelde niets van God.
Wist niet wie Hij was.
Het was leegte en alleen gevuld door wat ik deed, of wat ik niet deed.
Ik was hard aan het werk maar voor wie?

Dit alles veranderde door een heel lang gesprek met mijn vriendin.
Dat bracht mij het besef.

Jezus heeft alles gedaan!


Ik mocht mijn leven echt in Zijn handen neerleggen.
De controle loslaten.
Mezelf overgeven in de handen van Hem!

Vanaf dat moment kwam ik er ook achter: overgave zit niet in onze natuur.
Het is door God als je dat kan.
Ook moet ik eerlijk bekennen dat ik hier nog altijd  tegenaanloop.

Mijn dag kan niet beter beginnen dan met overgave!
Wat Hij voor mij gedaan heeft is zo'n kostbaar geschenk!
Het heeft mijn leven totaal veranderd.
Nu kan ik mezelf overgeven.
De controle loslaten.
Nu is het alles van Hem!
Er hoeft niets van mij meer bij.
Ik die dood was van binnen, ik ben aangeraakt door Zijn liefde, Hij heeft mij weer levend gemaakt.
Er is niets aan dit geschenk verbonden.
Wat ik ook doe, wie ik ook wordt, Hij blijft er voor mij!

Ik kniel bij het kruis neer.
Geef mezelf over!
Aan U die voor mij stierf geef ik mezelf.
Daar aan Zijn voeten verander ik.
Mijn angsten mijn gedachten verdwijnen.
Daar bij het kruis zie ik hoeveel Hij mij lief heeft.
Alleen daar vind ik mijn kracht.


Met deze blog wil ik meedoen aan de bloghop van November over: overgave. Wil je ook mee doen? Schrijf een blog over het thema overgave en plaats deze als reactie op de bloghop openingsbericht: Bloghost









Reacties

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Rond de tafel

Rond het derde jaar van mijn zoon ging het lastiger aan tafel. Heel logisch, ik hoorde het namelijk ook bij andere ouders om mij heen. Het is een fase, het gaat wel weer voorbij. Iedereen had zo zijn of haar eigen oplossing hiervoor. Gewoon het bord weghalen na een bepaalde tijd.                                                   Niet dwingen het moet vanzelf komen. Alleen geven wat ze wel eten.                                                 Elke keer opnieuw hetzelfde geven ze eten het vanzelf wel. Ik heb ook van alles geprobeerd. Groente verbergen onder appelmoes, groente verbergen door het te pureren. Maar eigenlijk alles wat er anders uitzag als aardappels of vlees was moeilijk. Zelfs met de yoghurt doen ze er bij mij lang over. Z...