Doorgaan naar hoofdcontent

Zoekend naar het Licht (deel 3)

Het Licht wijst je de weg
Zowel Maria als Jozef hebben een boodschap gekregen van God. Ze kregen te horen wat het plan van de Hemel was met hun leven. Ze zouden ouders worden van Gods Zoon, Jezus. Vast heel anders als hun aardse plannen. Over bijvoorbeeld de aardse plannen van Jozef, kon je vorige week lezen, dat het heel erg afweek van wat God wilde dat Jozef deed. Het mooie wat ik zie is dat zowel Maria als Jozef gehoorzaamde aan het Hemelse plan voor hun leven. ( Deel 1 en  Deel 2 ).

Bevrijd uit mijn Egypte

Op het moment dat Gods Licht mijn leven raakte, voelde ik mij bevrijd! Het zorgde dat ik weg geleid werd uit Egypte. Mijn Egypte bestond uit hele diepe angsten. Voor mensen om mij heen, voor situaties, voor God en ook voor mezelf. Wat er in mijn Egypte ook bestond was slavernij. Een heel zwaar juk. Ik was de slaaf van prestatie en goedkeuring. Op het moment dat God mij uit Egypte bevrijdde was ik nog niet klaar voor mijn bestemming, mijn roeping of het beloofde land.

Begon de reis 

Nu ik bevrijd was van angsten en slavernij van prestatie en goedkeuring... begon het nog maar. Want de patronen waarmee ik met die angst en slavernij omging? Die zaten zo diep in mij. God beloofde met mij op reis te gaan. Dat Hij met mij was en dat ik veilig bij Hem thuis mocht komen.  Hij liet mij weten dat ik Hem mocht volgen. Zo was de bevrijding nog maar een begin van mijn leven met God.

Achter Hem aan

De wegen die God met mij is gegaan begreep ik zo vaak niet. In het begin ging ik naar God toe om Hem te laten weten: Ziet U nu... Dit komt er van terecht. Dit is exact hetzelfde als mijn oude leven. Dit doet mij pijn en ik zie geen weg. Wat nu dan God? Waarom heeft U mij hier gebracht om mij ook in de steek te laten? Mij te laten sterven voor het oog van anderen mensen zodat ze om mij kunnen lachen. Zo van: Kijk Petrina nu met haar geloof, met haar God... Ik begreep het zo vaak niet. Liep zo vaak ook weer mijn eigen weg. Toch kwam ik er telkens weer achter: Gods wegen kan ik niet doorgronden. Wanneer ik geen weg zag, geen uitkomst? Dan kwam er op een wonderlijke manier een weg waardoor ik veilig verder kon gaan. Liet Hij mij telkens weer weten dat Hij bij mij was en mij niet zou verlaten. En vooral zei Hij telkens:

Je doet het zo goed mijn lieve dochter!

Met vallen.....en opstaan!

Telkens wanneer ik dan terug kon kijken naar een situatie waarin ik mezelf klem voelde zitten, als ik er weer door geleid was, veranderde er diep in mij iets. Wanneer ik ondanks het niet zien van de weg, toch Gods weg volgde? Groeide er iets binnen in mij. Nu weet ik hoe ik dat 'iets' mag noemen. Het is vertrouwen!

Vertrouwen in Gods weg, in Zijn aanwezigheid bij mij voor eeuwig, in Zijn liefde en in Zijn almacht. 

Gods leiding

Dit zie ik terug in het verhaal van de geboorte van Gods geliefde Zoon op aarde. De ouders van Jezus? Ze volgen de Hemelse plannen op. Ze luisterde niet alleen naar de woorden die ze van de Engel hadden gehoord, ze volgden ook op wat ze hadden gehoord. Niet heel lang daarna moeten ze op reis. Ondanks alle moeite en bezwaren moesten ze op pad gaan. Het leek of de machthebber van de aarde dit had verplicht. Zo kan dat voor ons ook weleens voelen. Maar het was Gods hand die hier regeerde. Jozef en Maria moesten op weg gaan naar de bestemming waar Gods Zoon geboren moest worden.

Ook Jozef ging op weg, van Galilea uit de stad Nazareth naar Judea,  naar de stad van David, die  Bethlehem heet, omdat hij uit het  huis en het geslacht van David was, om ingeschreven te worden met Maria, zijn ondertrouwde vrouw, die zwanger was. Lukas 2:4-5

Al leek er in Bethlehem geen plaats voor Jozef en Maria, misschien wel vooral niet voor Jezus.... Alles leek vol te zitten. Hoe zouden Jozef en Maria dit hebben ervaren? Dat ze nergens een plaats konden vinden. Uiteindelijk kwamen zij precies daar waar God wilde dat Zijn Zoon geboren werd. Wij denken: Hoe moet dit nu ooit goed komen? Hoe kan God nu Zijn Zoon geboren laten worden in een plaats waar de dieren leven? Hoe kan God nu Zijn Zoon laten liggen in doeken gewonden in een kribbe?

Op weg naar Zijn bestemming


En waar het onze aardse gedachten soms te boven gaat. Is het Gods plan die steeds meer en meer in vervulling gaat.

God had een bestemming voor het volk Israël toen ze Egypte uit geleid werden. Weg van de slavernij, de angsten en de afgoden. En door Zijn hulp, redding en bescherming mocht, na vele omzwervingen door eigen handelen, het volk Israël het beloofde land in.

God had een bestemming voor de reis van Jozef en Maria, en door Zijn voorzienigheid kwamen ze precies op de plek waardoor de beloften vervuld konden worden die Hij door Zijn dienaren had laten spreken.

God heeft ook een bestemming voor jou, en voor mij. Wanneer wij Zijn Woord volgen dan kunnen wij op Zijn bestemming voor ons leven komen. Luister niet alleen naar de Woorden van God maar pas ze ook toe in je leven. Zo kan je jouw leven bouwen op de Rots. Waardoor je het Licht kan verspreiden dat Hij in jouw schijnt. Het Licht wil jou de weg wijzen. Mag Hij voorop? Durf jij in vertrouwen te volgen? Kom ga met ons en doe als wij. Met vallen en opstaan achter Hem aan! Het Licht wijst je de weg!

Wil jij op de bestemming komen die God voor jou heeft? Volg dan deze serie! Volgende week vindt je hier week 4.





Reacties

  1. Mooi stukje weer, Petrina, vooral het laatste gedeelte.
    Dank je wel.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bijzonder he hoe God dwars door onze onmogelijke wegen, toch tot Zijn bestemming komt.

      Verwijderen
  2. Knap hoe je het bekende Bijbelverhaal als een rode draad verweeft met waar jij doorheen bent gegaan. Ik ga ook achter Hem aan, met vallen en opstaan. En gelovend!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lieve Anne dank je wel voor dit mooie compliment over het verheven van mijn ervaring door dit Bijbelverhaal. Ja achter Hem aan, met vallen en opstaan: Gelovend. Wat een schitterende toevoeging.

      Verwijderen
  3. Bemoedigend, eerlijk en prachtig geschreven. Zo goed om je steeds weer af te vragen: is dit Gods weg voor mij? Steeds ook een uitdaging om echt op Hem te vertrouwen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Johanneke dat klopt, dat is een uitdaging. Eén van de vormen waarin we sterven aan ons zelf. Werkelijk Hem vertrouwen. Vanuit geloof en zeker weten dat Hij ons kent en weet wat goed voor ons is. Beter als dat wij dat zelf weten... Dank je wel voor je mooie reactie (weer!).

      Verwijderen
  4. Heel mooi geschreven Petrina! Dankjewel!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Hoe Zijn liefde mijn perspectief verandert...

 Hou geen lijst bij van wat jij, of een ander, verkeerd deed. Geen lijst vol kwade zaken... Een stukje uit een Bijbeltekst. Ik las het en het raakt mij diep. Vandaag liep ik er de hele dag mee in mijn hoofd. Ik ben het dan aan het overdenken, voor mezelf. Een beetje herkauwen van wat ik lees. Hierbij stel ik mezelf ook vragen: Wat zegt dit mij? Hoe ziet dit eruit in mijn leven? En vooral: Hoe kan ik hier zelf ook praktisch mee aan de slag in mijn leven? Want alleen het lezen is het luisteren. Dan is het als water dat stilstaat. Het is er wel. Alleen er gebeurd niet zoveel mee en zal het nut verliezen. Wanneer je luistert en doet dan komt er beweging in het water en blijft het water helder, reinigend en verfrissend.  Hoe deze tekst mij raakt Bij het herkauwen viel mij telkens het volgende binnen: Wat gaat het makkelijk bij mij. Het kwade zien en als ik het zie? Dan onthoud ik het ook. Niet continu actief in mijn gedachten. Wel als er weer iets gebeurd. Dan komt het erbij. Zo on...

Laat je licht schijnen in het duister

Ik zie in hoe er voor de lieve vrede...om het duister heen wordt gedanst. En ook hoe ik zelf een lange periode nodig heb gehad om echt het licht door mij heen te laten schijnen. Daarover in deze blog meer. Alleen heel even eerst iets anders omdat het zolang geleden is dat ik heb geblogd. Afgelopen periode heb ik vaker het gevoel gekregen, een innerlijk verlangen, om weer lessen en inzichten die ik op doe met jou te delen. Hier op mijn blog. Mijn eigen speciale plekje om mijn hart met jou te delen. Een inkijkje te geven en te verbinden met jou. Mogelijk je ook te inspireren. Vandaag wil ik beginnen met iets wat ik de laatste weken zo op mijn hart heb. Persoonlijke zoektocht Eigenlijk nog helemaal niet zo helder wat ik ermee mag voor mezelf. In de blog wil ik het in ieder geval met jou delen. De worstelwoorden uit mijn hart. Mogelijk ontrafelt het schrijven het weer. Zo heeft deze blog, het delen van woorden met jou, mij vaker geholpen om te ontrafelen wat er lag. Voor mij voelt het heel...