Doorgaan naar hoofdcontent

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7)

Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig, het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las.

Nieuw inzicht


Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij mij. Maar ik voelde mij verplicht naar anderen toe. Voor andere mensen vond ik het altijd erger dan voor mezelf. Twee weken geleden las ik deze tekst. Opeens kwamen er zoveel dingen bij elkaar samen. Waarom strijd ik tegen mezelf? Of tegen mijn gedachten? Ik ken iemand die alles heeft overwonnen. Dit is niet de strijd die ik moet voeren.



Een inkijkje in hoe het was


Maanden en jarenlang ging het voortdurend in mijn hoofd: "Denk nou niet dat deze persoon je aardig vind, je weet toch...... iedereen word je zat." "Je bent alleen maar tot last Petrina." "Jij kan beter maar je mond houden." "Het word toch nooit iets met jou." "Begin er nu maar niet aan jij kan dit nooit dat weten wij toch!" Wat koste alles wat ik deed veel energie. Moet je eens bedenken hoeveel nieuwe dingen ik heb gestart ondanks deze gedachten. Hoe zwaar is het om iets te starten zonder innerlijke bemoediging, of liefdevolle woorden. En daarnaast ook nog eens mijn strijd tegen mezelf, dat als iemand iets vroeg wat ik niet kon ik het toch deed. Wat ik wilde, voelde of dacht daar ging ik gewoon overheen. Ergens komt dit allemaal voort uit hetzelfde gedeelte. Mijn zelfwaarde, ondanks dat die gegroeid is, is het kwetsbaar en niet vol vertrouwen of overtuiging. Maar al deze dingen, daar hoef ik niet meer voor te strijden. En het overwinnen? Dat is helemaal mijn taak niet. Het enige wat ik mag doen is: Vol overtuiging de dingen doen die God op mijn pad brengt.


Hij voert de strijd voor mij!


Alle andere zaken? Daar vraag ik voor of God die strijd op zich neemt. Het is niet mijn strijd. Gods strijd. Hij heeft mijn leven duur betaald. En ja ik heb wat moeten vechten om echt in leven te mogen blijven. God heeft gewonnen. En iedere ademhaling die ik doe, is dat de waarheid: God schenkt mij deze adem, omdat Hij wilt dat ik leef. Als Hij mij in leven kan houden, als Hij het zware gevecht om mijn leven gewonnen heeft..... Dan kan Hij, het Licht, ook winnen van het duister in mij. Zoals Jezus de duivelen het zwijgen oplegde. Zo mag ik dat ook doen. Zwijg. Zolang ik de strijd aan ga? Doe ik niet wat mijn roeping is en luister ik ongemerkt naar de dingen die door mijn hoofd gaan. Dat maakt mij 'zwakker', kwetsbaar en heel erg moe. Ergens zorgde dit ervoor dat mij heel veel pijn gedaan werd, wat ik zelf in stand hield. Tegelijk had het te vaak een verlammend effect. Het gaat niet meer om mijn aardse gevoel over mezelf. Ik ben een nieuwe schepping. Waardevol voor God, gemaakt met alles wat ik nodig heb om Zijn doel met mijn leven te volbrengen. Ik mag mijn strijd staken en overdragen aan de overwinnaar!


Ik deel in Zijn overwinning


Wat zo bijzonder is? Ik leef al meer dan een week zonder die mist in mij. Wat is dat een groot verschil. En al maanden beet ik weer op mijn lip, iets wat ik eerder al weleens deed. Om lichamelijk 'pijn' te voelen zodat ik mijn pijn dat in mijn hart zit kan overstemmen. Nu bijt ik ook al meer dan een week niet meer op mijn lip. Weten welke strijd er speelt en welke rol ik daarin inneem, het is zo belangrijk! Ik ben vrijgekocht en mag vrij zijn. Dicht met en bij God leven is echt de enige manier. Ik brak radicaal mijn strijd, vocht niet meer terug en gaf mij over. Nee niet aan degene waar ik mee streed. Maar aan God, aan Jezus die als geen ander weet wat aanklacht, pijn en onrecht inhoudt.


Reacties

  1. Herkenbaar hoor, maar God strijd voor je bij de Vader. Mooi dat je dat ook weet.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel Eveline. Het is een verademing om dit te mogen weten!

      Verwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste