Doorgaan naar hoofdcontent

God voert de strijd voor mij!

Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. ( 2 Timotheus 4:7)

Afgelopen weken heb ik strijd ervaren. Hierover schreef ik al eerder, licht en luchtig, het maakte mij zo moe. Alsof het mij verlamde. Het was geen strijd tegen andere mensen. Heel eerlijk? Het was meer een innerlijke strijd tegen mezelf. Dat ik een strijd ervaar in mijn denken heb ik al vaker gedeeld op deze blog. Ook in de link die ik nu deel lees je hier iets over. Die strijd maakte dat er een soort mist in mijn hoofd aanwezig was. Hoe leuk het ook is in mijn leven, ik zat met dingen in mijn hoofd die het zwaar maakte om te genieten, om rust te ervaren. Totdat ik twee geleden de Bijbeltekst in 2 Timotheus las.

Nieuw inzicht


Ik strijd tegen mezelf. Het is niet alleen strijd in mijn denken, maar ook strijd om te mogen zijn. Heel vaak schoof ik mezelf opzij. Zo wrong ik mij voor alles en iedereen in bochten. Zonder iets te zeggen. Dit gaf moeite en gedoe bij mij. Maar ik voelde mij verplicht naar anderen toe. Voor andere mensen vond ik het altijd erger dan voor mezelf. Twee weken geleden las ik deze tekst. Opeens kwamen er zoveel dingen bij elkaar samen. Waarom strijd ik tegen mezelf? Of tegen mijn gedachten? Ik ken iemand die alles heeft overwonnen. Dit is niet de strijd die ik moet voeren.



Een inkijkje in hoe het was


Maanden en jarenlang ging het voortdurend in mijn hoofd: "Denk nou niet dat deze persoon je aardig vind, je weet toch...... iedereen word je zat." "Je bent alleen maar tot last Petrina." "Jij kan beter maar je mond houden." "Het word toch nooit iets met jou." "Begin er nu maar niet aan jij kan dit nooit dat weten wij toch!" Wat koste alles wat ik deed veel energie. Moet je eens bedenken hoeveel nieuwe dingen ik heb gestart ondanks deze gedachten. Hoe zwaar is het om iets te starten zonder innerlijke bemoediging, of liefdevolle woorden. En daarnaast ook nog eens mijn strijd tegen mezelf, dat als iemand iets vroeg wat ik niet kon ik het toch deed. Wat ik wilde, voelde of dacht daar ging ik gewoon overheen. Ergens komt dit allemaal voort uit hetzelfde gedeelte. Mijn zelfwaarde, ondanks dat die gegroeid is, is het kwetsbaar en niet vol vertrouwen of overtuiging. Maar al deze dingen, daar hoef ik niet meer voor te strijden. En het overwinnen? Dat is helemaal mijn taak niet. Het enige wat ik mag doen is: Vol overtuiging de dingen doen die God op mijn pad brengt.


Hij voert de strijd voor mij!


Alle andere zaken? Daar vraag ik voor of God die strijd op zich neemt. Het is niet mijn strijd. Gods strijd. Hij heeft mijn leven duur betaald. En ja ik heb wat moeten vechten om echt in leven te mogen blijven. God heeft gewonnen. En iedere ademhaling die ik doe, is dat de waarheid: God schenkt mij deze adem, omdat Hij wilt dat ik leef. Als Hij mij in leven kan houden, als Hij het zware gevecht om mijn leven gewonnen heeft..... Dan kan Hij, het Licht, ook winnen van het duister in mij. Zoals Jezus de duivelen het zwijgen oplegde. Zo mag ik dat ook doen. Zwijg. Zolang ik de strijd aan ga? Doe ik niet wat mijn roeping is en luister ik ongemerkt naar de dingen die door mijn hoofd gaan. Dat maakt mij 'zwakker', kwetsbaar en heel erg moe. Ergens zorgde dit ervoor dat mij heel veel pijn gedaan werd, wat ik zelf in stand hield. Tegelijk had het te vaak een verlammend effect. Het gaat niet meer om mijn aardse gevoel over mezelf. Ik ben een nieuwe schepping. Waardevol voor God, gemaakt met alles wat ik nodig heb om Zijn doel met mijn leven te volbrengen. Ik mag mijn strijd staken en overdragen aan de overwinnaar!


Ik deel in Zijn overwinning


Wat zo bijzonder is? Ik leef al meer dan een week zonder die mist in mij. Wat is dat een groot verschil. En al maanden beet ik weer op mijn lip, iets wat ik eerder al weleens deed. Om lichamelijk 'pijn' te voelen zodat ik mijn pijn dat in mijn hart zit kan overstemmen. Nu bijt ik ook al meer dan een week niet meer op mijn lip. Weten welke strijd er speelt en welke rol ik daarin inneem, het is zo belangrijk! Ik ben vrijgekocht en mag vrij zijn. Dicht met en bij God leven is echt de enige manier. Ik brak radicaal mijn strijd, vocht niet meer terug en gaf mij over. Nee niet aan degene waar ik mee streed. Maar aan God, aan Jezus die als geen ander weet wat aanklacht, pijn en onrecht inhoudt.


Reacties

  1. Herkenbaar hoor, maar God strijd voor je bij de Vader. Mooi dat je dat ook weet.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel Eveline. Het is een verademing om dit te mogen weten!

      Verwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Gezinsavond:Als de graan korrel niet sterft

Vandaag begonnen aan de voorbereiding naar Pasen met de kinderen. Eigenlijk wist ik niet zo goed waar te beginnen. Na wat rondlezen op het internet zag ik veel mooie dingen, voor nu gekozen voor Jezus die uitlegt dat een zaadje eerst moet sterven om vrucht te dragen. We lazen dit in Johannes 12:24 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u:  Als de tarwekorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft hij alleen, maar als hij sterft, draagt hij veel vrucht. De Heere Jezus legt hier uit, dat doodgaan niet een einde is. Als je een plantje wil laten groeien, dan moet je eerst iets zaaien. Dat wat je zaait zal eerst sterven, voordat er een plantje kan gaan groeien. Juist door dat sterven kan er iets nieuws komen. Iets goeds, iets moois. Jezus stierf Ze wisten hier direct dat Jezus gestorven was, dus Hij vertelde dit eigenlijk als voorbeeld over zichzelf. Dat klopt, want ik las even met hen het hele stukje. De Heere wilde Zijn volgelingen bekend maken dat Zijn tijd bijna gekomen ...

Mijn speciale meisje!

In 2014 deed ik mee aan de 10 dagen bidden en vasten. De eerste keer dat ik het meemaakte. Het was geweldig! Ik ging er heen gebukt onder veel zorgen. Financieel zat ik zwaar, vooral in mijn hoofd. Het viel mij heel hard om alles zelf te moeten doen. Daarbij zat ik niet lekker in mijn vel, er was zoveel wat ik verwerken moest. Helemaal naar werd het doordat ik ook medisch niet goed was toen ik weg ging. Ik had nierstenen. 10 Dagen daar genoten, met op de 3de dag hulp van het team omdat ik een koliek aanval kreeg. Maar daarnaast was er iets waardoor ik zichtbaar rijker naar huis ging. Heel veel dingen die gebeurd waren kon ik aan niemand laten zien. Op de 9de dag, ging Insalvation (de band die meespeelt bij deze 10 dagen) zoveel mogelijk kindjes van Compassion aan een sponsor helpen. Als je een kindje wilde sponsoren mocht je vinger in de lucht, en de bandleden gingen in vliegende vaart door de zaal om iedereen te voorzien. Ik ging weg met financiele zorg. En toch ging...

Davids strijd (Deel 4)

Houd dus moed daar stopte gisteren de blog mee. Nu gaan we daar verder. Blijf dichtbij God en gehoorzaam naar wat Hij van je vraagt. Dat is wat David deed. Overwinning  Wat verrassend, hoe David omging met zijn kudde, het had hem geleerd. En nu, nu voelt hij zich in staat om de strijd aan te gaan met een reus! Vol vertrouwen en vol moed gaat hij dat ook aan de koning uitleggen. Hoe wij omgaan met het ongeziene, met dat wat in onze ogen geen betekenis heeft. Het hoeden van de schapen, het eten geven aan de hongerige, het kleden van de naakten. Dat is wat bepalend is. Of dat we op durven te staan als iedereen wel kijkt, en als daar reuzen op het toneel verschenen zijn. Juist in de periode dat je het gevoel had niet mee te tellen, dan kan je God leren kennen. Hem ontmoeten en hem ervaren. Waardoor op het moment als het er toe doet, je weet, hoe je veilig bent in Zijn hand. Zodat je vol vertrouwen, nee niet alleen geloof, en niet alleen enthousiasme. Maar juist vo...