Schrijfgelukjes

"Wat is het doel van jouw blog?" Dit was één van de vragen bij de training: geloofwaardig bloggen. Deze vraag zette mij aan het denken! Mijn eerste blog poste ik hier op 12 februari 2015.  Je kan mijn eerste blog vinden door op de volgende link te klikken: Sprong in het diepe  Het was mijn bedoeling mensen mee te nemen op mijn reis. Mee te laten kijken in mijn leven. Een leven wat veel pijn, ellende en narigheid gekend heeft. Maar waar ik met God weer nieuw geluk mocht vinden. Vaak werd ik dan ook aangesproken: Hoe kan het dat jij nog zo'n gelukkige vrouw bent gebleven? Mijn blog begin Een opmerking die mij aanzette om te schrijven, over hoe het kon, dat ik zo blij ben gebleven. Levenservaringen deden mij echt wel veel, ze raakte ook mij heel diep. Mijn moeder die ik ziek zag worden, eerst psychisch en nu ook nog zo ernstig lichamelijk. Mijn huwelijk waar mijn ex en ik toch echt wel met andere gedachten aan begonnen dan hoe het er uiteindelijk uitzag. De scheidin...

Als ik geen God zou hebben waarvan ik alles verwachten kon, wat had mijn leven dan voor zin gehad? Hoe zou mijn leven er dan uit zien? Nu ik met God leef weet ik pas wat het betekend om hoop te hebben. In alle ellende van deze wereld, met alle gebrokenheid, heb ik een hoop, omdat ik wacht op Hem. Wacht en uitzie naar Zijn nieuwe wereld, als Hij terug komt en alles nieuw maakt. Wachten op deze manier geeft hoop. Net een lichtje dat blijft branden terwijl het steeds meer donker word. Hoe donkerder het is, hoe meer licht lijkt een lamp te geven. Dat is wel de grootste verandering in mijn leven. Niet meer hopeloos, maar vol hoop. Niet meer reddeloos, maar gered. Door Hem op wie mijn geloof rust!  Voordat ik stil gezet werd in mijn leven, en dat ik (door Gods liefde en Zijn kracht) de keuze maakte om Hem te gaan volgen, was mijn leven wel redelijk. Voor vele en voor mezelf had ik het idee, het verloopt wel normaal. Maar ik zag niet in hoe vaak God op Zijn troon heeft geleden o...

Juist die momenten wanneer er een strijd is in mijn hoofd, spreekt Hij tot mij! Afgelopen jaren is mij dat opgevallen, bij het luisteren naar Gods stem. Zijn stem die mij nu kracht geeft, mij bemoedigt maar ook de weg wijst door mijn leven. Dit was niet altijd zo in mijn leven. Ooit luisterde ik naar de stem van de wereld. Dat had veel sporen bij mij achtergelaten. Juist ook doordat ik in mijn leven zoveel meegemaakt heb van de gebrokenheid waarin wij leven op aarde. Ik kreeg te maken met ziekte van iemand waar ik van hield, met angst voor een naderend afscheid, met vaak afscheid moeten nemen en toch weer terug komen, ook maakte ik een scheiding mee. Dat gaf de stem van de wereld een veroordelende kracht. Totdat ik Zijn stem mocht ontdekken tussen alles door. Vaak spreekt Hij, terwijl er ook andere stemmen, vanuit de wereld, tot mij door willen dringen.  En juist dan spreekt Hij! Verschillende stemmen Er is die stem van Hem die spreekt tot mij, met een onvoorwaardeli...

Wat ben ik altijd weer dankbaar en blij met de dingen die ik kan lezen in de Bijbel. De voorbeelden, die ondanks zoveel jaren geleden gebeurd, ze blijven krachtig voor alle tijden. Vandaag las ik voor het eerst de zin: Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten. Nee dat zeg ik niet goed, ik had deze zin al wel duizenden keren gelezen, maar nog niet zoals vandaag. Een tekst, die elke Pasen weer langs kwam. Waar veel over gezegd werd. Maar waar ik bij bepaald word, vandaag. Jezus, Hij was verlaten door Zijn Vader. Diepe, duistere, eenzaamheid. Dat was er over. En Hij schreeuwde deze woorden uit! Eenzaamheid. Hoeveel mensen worden er door verscheurd?! Zoveel verwondde harten roepen en schreeuwen het uit. Sommige naar (hun) God. Om het met Hem te delen, of misschien om Hem ervoor aansprakelijk te stellen. Waarom? Het is de vraag, zonder antwoorden. Nu de dagen weer kouder en korter worden, zullen deze gevoelens bij veel mensen sterker worden. Ik merk dat ik zelf oo...

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Zo af en toe overvalt mij het weleens. Dan klinkt er aanklacht door mijn hoofd. En eigenlijk is de altijd aanwezige factor: Het gevoel van afnemen van mijn verkregen vrijheid. Heb jij dat weleens? Dan word je herinnerd aan je verleden. Alles wat je deed, wat je dacht, zei, het kan op een nare manier opeens in je gedachten komen. Jij, je verdiend het niet want weet je nog...... Zo kan dat klinken. Of als ze weten wat je toen dacht dan ben je niks meer waard voor hen. Zo eenzaam kan het je maken. Het kan ook continu herhalen dat je schuldig bent (geweest) aan iets. Zo kan het jouw vrijheid afnemen. Daal niet af in de duistere kelder die in je hoofd gelegd kan worden! Blijf telkens in het Licht, bij de waarheid. Al die aanklachten, ze bevatten allemaal leugens, hoe echt het ook kan klinken. Dat komt omdat het altijd je zwakke plek, je eigen angst/schaamte aan zal spreken. Gisteren was het er opeens weer. Afgelopen weken staan in het kader van voorbereidingen voor het...

Soms kan er wat onduidelijkheid om zijn. Want het is toch wel zo dat wanneer je je bekeerd dat je van alle schuld bevrijd word?! Dan ben je toch vrij! Toch kan het nodig zijn dat je bevrijd word van bepaalde gevoelens, verlangens, angsten of gewoontes. Je bent bevrijd, je bent ook gemaakt om vrij te zijn! Helemaal vrij! Maar heel ongemerkt kan je toch nog aan het oude leven gebonden blijven. We zijn in deze wereld gewend geworden om gebonden te zijn. Aan zoveel verschillende dingen. Probeer het maar eens, in deze wereld vrij leven, dan zal je merken dat het veel lastiger is als gedacht. Er word van alles van ons verwacht. Geld dat trekt, trots dat innerlijk roept, hoogmoed die voor de val ligt. Vele zijn op zoek naar bevestiging of goedkeuring, als je daarmee begint dan kan je snel vast gelegd worden in patronen. Vrijheid, al leven we in een vrij land en zijn we door God gekozen en betaald om vrij te zijn. Het is zoveel ingewikkelder dan we denken. Zo kan je de indruk ...

Ik kom uit een kerk waarin veel tradities waren. Dat was mooi, en de gemeente heeft ervoor gezorgd dat ik veel Bijbelkennis mocht opdoen. Maar toch miste ik altijd iets. Op zondag zat eigenlijk de kerk gevuld met mensen die vonden dat ze naar de kerk hoorden te gaan. Een goede gewoonte overigens hoor, echt waar. Maar ze zaten er vooral omdat ze vonden dat het hoorden, om ergens bij te horen. Om in het dorp ergens bij te horen. Maar er kwam bij mij een steeds groter vraagteken te staan. Een vraagteken op de volgende vraag: Willen ze alleen bij een groep hier op aarde horen? Of willen ze horen de Enige Algemene Christelijke Kerk? Er miste iets, en ik kon er niet vinden wat ik zocht. Steeds ging het om het uiterlijke. En niet te vergeten om alles zoals het hoorde. Continu was er de vinger, je moet en je hoort. De regels? Ach op zich zijn ze niet zo erg. Maar voor mij werd het een probleem. Want ging meer om de regels dan om de inhoud. Het werd voor mij gevoel (!) gebr...