Doorgaan naar hoofdcontent

Eiland van pijn

Wat kunnen mensen elkaar een hoop leed aan doen.
Dat is een zin die ik wel vaker lees, en als reactie krijg op dat wat ik schrijf.
En, ja daar heb ik mij heel vaak over verbaasd in mijn leven.
Vooral omdat ik, als ik naar de situaties kijk, alleen maar verliezers zie.
Het leed dient geen enkel doel.
Het verwonden van andere mensen, omdat we zelf gewond zijn.
Of het pijn doen van andere mensen omdat we denken rechten te hebben en die laten gelden.
Zowel fysiek als geestelijk kan het gebeuren.
En dat is zoiets moeilijks.


It's like she had a soul that was much to big for her; it filled her to the brim till there was no more space, so it flowed out through her eyes. | Nick Lake:


Wat ik na al mijn verwondingen gemerkt heb?
Ik kan het zelf ook heel goed in stand houden.
Dat deed ik door soort mijn 'pijn' te koesteren.
Misschien klinkt dat gek, maar pijn was iets wat ik kon.
Wat gebeurd er, wat is er als ik dat loslaat?
Het was heel bizar en bijzonder om op te merken dat de enige die mij pijn deed, 2 jaar geleden, ik zelf was.
Ik bleef hangen in de dingen die in mijn leven gebeurd waren.
Reageerde vanuit die situaties, zag de wereld alsof die omstandigheden nog zo waren.
Weet je hoe bijzonder het was?
Ik merkte op:

Als pijn/mishandeling voorbij is, dan begint het pas....

Wanneer dat wat jou pijn doet, niet meer bij je kan, of jou niet meer raken kan, dan kan het nog steeds zoveel zeer doen.
Kijk eens naar je pijn en bedenk eens:

Doet iemand anders mij die pijn aan?
Of houd ik die pijn zelf vast.

Ik ben zo ontzettend dankbaar dat ik, wat ik mee gemaakt had, kon loslaten.
Van een afstand ernaar kon kijken.
Alles wat ik meegemaakt heb mocht ik neer gaan leggen bij God.
Hij, Hij was boos om alles wat mij is aangedaan.
En Hij is de enige die recht mag, maar ook kan spreken.
Ik heb veel mogen leren over het aspect van Gods liefde juist in die fase van diepe pijn.
De tekst die mij hierover raakte vond ik, vlakbij de tekst die boven mijn leven staat (=Romeinen 12-21)

Neem nooit wraak, vrienden!
Laat dat maar aan God over, want Hij heeft gezegd: Mij komt de wraak toe, Ik bepaal de straf voor alle zonden.
Maar u moet doen zoals in Spreuken staat: Als uw vijand honger heeft, geef hem te eten.
En als hij dorst heeft, geef hem te drinken.
Zo stapelt u gloeiende kolen op zijn hoofd.
Romeinen 12: 19-20

Heb jij pijn en verdriet?
Wees eens eerlijk naar jezelf, wie doet op dit moment jou het verdriet aan?

Als je ziet dat jij het nu zelf doet, is dat een begin.
Je bent niet gemaakt om altijd slachtoffer te blijven van wat gebeurd is.
Laat je leven niet langer beheersen door dingen die gebeurd zijn, maar zet de deuren naar je toekomst maar weer open.
Want je kan niet echt vrij leven, als je nog vast zit in pijnlijke situaties.
Ga het proces maar in, stap maar uit de comfortzone.
Want ja, hoe gek het klinkt, ook pijn kan een comfortzone worden.
Mijn eerste blog die ik geschreven heb hier, ging erover dat ik op het eiland van pijn dat ik had gemaakt, niet veilig was.
Dat het daar niet fijn leven was, maar vooral dat ik het daar ook nooit zou redden.
Je kan het lezen via de klikbare link: Sprong in het diepe
Wat ben ik nu ik terug kijk, dankbaar dat ik de reis aan heb gedurfd.
Weet je wat ik merkte?
Het was een zware toch, ups en downs, en nog steeds is mijn hart zacht en kwetsbaar op sommige plekken.
Maar het heeft zoveel waardevolle dingen gebracht.
En als jij nu op je eiland van pijn zit, weet dan, er is meer.
Er ligt zoveel waardevols op jou te wachten.
Het vraagt moed, lef en inzicht, als het lukt zal je merken dat je innerlijke kracht groter was dan je zelf had bedacht.

Reacties

  1. Goedemorgen Petrina, heel bijzonder hoor, en heel mooi geschreven.
    En wat een waarheid wat je schreef. Mijn levensloop heeft ook de nodige diepe dalen en afgronden gehad, met mijn twee kleine kinderen, door omstandigheden en door mensen.
    Maar juist op het moment dat je durf los te laten met de Heere Jezus, en je pijn aan Hem te geven, want zelf lukt dat niet, komt er rust in jezelf.

    Alleen met de Heer komt er een moment om te vergeven, alles wat jou en mij is aangedaan door mensen.
    En het verzacht, en het geneest.
    Dat herken ik ook in jou schrijven...Petrina.

    Mooi dat je anderen wijst op HEM, de Heere Jezus. Hij alleen kan die pijn en leed omzetten in wat veel kostbaarder is... wij zijn kostbaar in Zijn ogen. Zoveel meer als dat we soms zelf beseffen.

    Petrina nog een fijne dag gewenst, maar vooral Vaders liefde en nabijheid, door middel van Jezus onze Heer om je heen. En van mij, liefdevolle groeten, Esther.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wauw wat een mooie en lieve reactie.. Dank je wel! Het is zo heerlijk om hiervan te mogen delen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste