Doorgaan naar hoofdcontent

Hoe ik God leerde kennen in mijn leven

Wij kiezen God niet,
God kiest ons
~Eindelijk Thuis - Henri Nouwen~

 Nog voordat mijn ouders mij zagen bij de geboorte, had God mij al gezien. En weet je wat nog mooier is? Toen had Hij mij al uitgekozen. Nog voordat ik bestond, hield Hij al van mij! Koos Hij dat ik er mocht zijn. Kreeg ik een plaats in Zijn plan. Hij is de eerste liefde, de enige die onvoorwaardelijk liefheeft.


Eigen werken

Lang leerde en dacht ik dat ik door goed te leven, door Zijn geboden zo goed mogelijk na te leven en zonde uit mijn leven te weren, het mogelijk zou zijn om in Gods oog te komen. Dat Zijn oog op je valt en Hij je dan uitkiest en dan, als dat dan eindelijk gebeurt, ja dan kan je wedergeboren worden. Ik deed jarenlang mijn best om zo Zijn liefde waard te zijn en te verdienen. Bidden, Bijbel lezen en de wereldse dingen weren en de rug toe keren. Maar ik faalde telkens weer. Was het niet links dan wel rechts. 

Wat kon ik doen om in Gods gratie te komen?
Waardoor zou God ooit naar mij omkijken?

Ik had geleerd om niet trots of hoogmoedig te zijn. We moesten nederig zijn. Dit verwarde ik lang met dat ik laag over mezelf moest denken. Hiermee verloochende ik mijn afkomst, mijn missie voor dit leven. God had mij niet gemaakt om als voetveeg of deurmat te leven. Waar iedereen overheen liep. Hoeveel verschil maakt dat nu werkelijk in het Koninkrijk van God? Nee God wil dat ik leef in dankbare afhankelijkheid van Hem. En dan heb ik zo'n rijke komaf, dan ben ik Zijn erfgenaam, Zijn geliefde dochter! Alleen zo kun je tot het doel komen waarvoor je gemaakt bent. Zonder trots, nederig, doordat je weet van je het leven ontvangen hebt. Niet door iets van mezelf, maar allemaal door Hem.

Er is er maar één die wil dat jij jezelf vernederd, verlaagd en verloochend. Dat is geen God. Het zal je ook geen leven in vrede en overvloed geven. Het houdt je gevangen, het maakt je kleiner dan je werkelijk bent en het allerbelangrijkste het geeft God geen eer of glorie. Daarvoor leven wij! Tot Zijn eer...

Gods zoekt ons

Ik leerde dat God een ijverig God is, een toornig God en een rechtvaardig God. Allemaal is dat ook zeker waar. Maar door dit eenzijdige onderwijs werd ik bang van deze God. En nu pas zie ik dat daardoor deze manier van onderwijs God tekort deed. Dat het Zijn naam niet groter maakte, maar kleiner. En zeker hoe dit afdeed aan de grootsheid van het onbeschrijfelijke offer dat God bracht.

Hij gaf Zijn eigen Zoon! 

Het was God zelf die mij zocht. En Hij zoekt ook jou. Iedere dag. Hoe ik dat weet? Door Zijn Woord, de Woorden van waarheid, opgeschreven in de Bijbel. In verschillende gelijkenissen die verhalend beschrijven wie God is, beeld Jezus uit hoe de Vader op zoek gaat. Naar het verloren schaap, naar de verloren munt, en naar de verloren zoon. De Vader zit niet boos en afkeurend thuis te wachten, vol wrok, boosheid en woede. Nee Hij zoekt. En diezelfde God die zocht en vond, die zoekt ook jou. 

Zijn verlangen om mij terug te vinden en mij zo terug te brengen naar mijn eerste liefde, was veel groter dan mijn verlangen ooit zal zijn. Het gaat het menselijke ver te boven. God zoekt, Hij klopt iedere dag opnieuw. 

Kies je voor Licht of duister?

God houdt Zich niet schuil en verstopt Zichzelf niet voor ons. Hij is altijd en overal aanwezig. Hij heeft Zich nooit van mij afgekeerd...

Ik verstopte mij. Ik dacht dat ik zocht, maar ik durfde niet in Zijn licht te staan zoals ik was. Waarom ik? Nee Gods oog kon nooit op mij vallen. Er was van alles mis met mij waardoor dit niet zou kunnen. Nog wel het meest omdat ik mezelf afkeurde. Zo keerde ik mij af van hoe ik ben geschapen. Verachtte ik hoe God mij had gemaakt. Haalde ik mezelf naar beneden terwijl God zo'n plan voor mijn leven heeft.

En God? Hij ruste niet voordat Hij mijn hart weer mocht raken. Hij zocht mij. Hij riep mij. Zoals Hij jou roept, en ook zoals Hij Adam riep in de hof:

Maar God de Heer riep de mens: 
Waar ben je?

En ik antwoordde zoals Adam, en misschien herken jij het ook wel:

Hij antwoordde: Ik hoorde U in de tuin en werd bang omdat ik naakt ben;
Daarom verborg ik me.

Vanaf het moment dat de mens zich van Gods pad afkeerde, voelde het van binnen hoe het ervoor stond. Alleen onze reactie hierop was niet ermee naar onze eerste Liefde gaan. Nee onze reactie is om het te verstoppen, te verschuilen en verborgen te houden. En wat dragen wij mee in ons zelf? Verborgen in de hoeken van ons hart. Waardoor we ons ook buiten Zijn vergeving, buiten Zijn liefde plaatsen. Zo verstoppen wij ons voor de Weg, de Waarheid en het Leven. En zo kiezen we voor de wereld die leeft in het duister. Het Licht is wel in de wereld gekomen, maar we geven de voorkeur aan het duister. Want in het duister is onzichtbaar wie en wat we werkelijk zijn. We verstoppen zo graag dat we zondaar zijn. En dat is de reden dat we niet gered kunnen worden.

Hoe groot is Hij?

Alles veranderde toen ik leerde dat God veel meer is dan enkel ijverig, toornig en rechtvaardig. Het zijn wel eigenschappen van Hem, maar alleen die 3 deden niet recht aan wie Hij werkelijk is. God is ook:
  • Genadig
  • Barmhartig
  • Goedertieren
  • Levend
  • Licht
  • Heilig
  • Almachtig
  • Alwetend
  • Eeuwig
  • Onveranderlijk
  • Ondoorgrondelijk
  • Soeverein
  • Volmaakt
  • Lankmoedig
  • Zorgzaam
En je denkt misschien nu, Petrina wat een lange lijst... Nou deze lijst kan nog veel verder worden aangevuld. God is niet een klein deel wat wij uit Zijn eigenschappen oppikken. Hij is zoveel meer als dat wij ooit kunnen beschrijven. En wanneer wij enkel maar leren kijken naar Hem vanuit een perspectief waar zo weinig van Hem zichtbaar wordt... Ik leerde dat per gratie sommige in Gods gunst vielen en Zijn oog op hen ruste. Hoe kunnen wij Hem dan leren kennen?

Niets meer van mezelf

Ik ging niet werkelijk op zoek naar God, ook al wilde ik Hem dienen. Weet je hoe dit ten diepste kwam? Omdat ik Hem al in een beeld gegoten had. Wat schrikken voor mezelf. Want ik had nog wel geleerd mij niet te buigen voor een ander god of beeld. En ja dat deed ik wel. Met de overtuiging dat ik boog voor Hem die de Almachtige God van Hemel en aarde was. Boog ik voor het afgodsbeeld dat zich had gevormd in mijn verbeelding. Het was opgebouwd uit lessen die niet gebaseerd waren op wie God was maar op wie de mens vond dat Hij was. Vol gegoten met overtuigingen van mensen. Met een mooi uiterlijk laagje eromheen. Maar toen ik ging pellen.... Bleef er niets goddelijks over. Toen de vuurproef kwam van God zelf, over hoe ik Hem had leren kennen?  Was er niets over dat de vuurproef kon doorstaan. 

Ik mag leren om God niet aan te passen zodat Hij binnen mijn kaders valt. Nee ik mag Hem leren kennen zodat ik meer en meer aan Hem gelijk zal worden. Ongeveer 6 jaar geleden is mijn ontdekkingsreis begonnen. Met vallen en opstaan. Met afdwalen en weer opnieuw gevonden worden. Van adembenemende doorkijkjes waardoor ik Hem weer een stukje mocht zien. Alles zodat ik kan groeien naar Zijn evenbeeld. Daarvoor ben ik gemaakt. Met wat ik in mijn jongere jaren deed? Daar hield ik mezelf mee zoals ik was, verborg ik mijn ware 'zijn' in het duister uit angst voor God. Nu is er eerbied en ontzag voor Hem die onbeschrijfelijk groot is. Wat maakt het mij ontzettend klein dat Hij op verschillende manieren mijn ogen opent voor een klein stukje van Zijn grootsheid. Hoe blind was ik, toen ik dacht dat ik het volledig wist. Ik hoop steeds meer te mogen zien, steeds meer in volheid te mogen ervaren wat leven is in Zijn plan. 

Een ommekeer in je leven

Ben je bereidt om alles van jezelf achter te laten? Omdat je weet dat wat de Vader voor je heeft, nog altijd beter is dan alles wat je om je heen verzameld hebt hier op aarde? Stap in Zijn licht, verberg je niet langer op je oude manier, wat die dan ook is voor jou. Was het God die aan jou vroeg om:
  • Jezelf te verachten, minachten en af te wijzen?
  • Veel en hard te werken?
  • Altijd maar voor anderen te zorgen en te dienen?
  • Anderen meer lief te hebben als jezelf?
  • Angstig en bang te zijn voor wie Hij is?
  • Anderen te kwetsen met jouw overtuigingen?
God heeft jou gemaakt, Hij koos dat jij mocht bestaan. Niet omdat Hij weet dat jij zonder Hem kan. Maar omdat Hij wil dat je merkt dat je niet zonder Hem kunt en zelf voor Hem kiest. Hij heeft allang gekozen. Al duizenden jaren geleden stierf Jezus aan een kruis en is voor jou de brug gelegd over de kloof die wij hebben gemaakt. Ben jij klaar voor Zijn omarming? Durf jij te luisteren naar Gods kloppen en je hart open te zetten? Zodat Hij naar binnen kan komen en een feestmaal houdt met jou?! Alles is gereed...



Reacties

  1. Wat heb je dit mooi verwoord, ik vind veel herkenning in jou reis.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bijzondere is dat ik ook zoveel herken in jouw reis! Dank je wel voor je compliment Daniëlle. Ik had eindelijk weer schrijf inspiratie en dit was wat eruit kwam.

      Verwijderen
  2. Heel mooi verwoord en zo waar.
    En weet je God heeft al die tijd al zo van gehouden .

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ervaringen van God in mijn leven

Als ik denk aan God ervaren? Dan voel ik mij rijk... Gouden tip Ik heb op heel veel momenten in mijn leven God mogen ervaren. Iedere keer weer raakte het mij en het heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. In mijn leven heb ik veel moeilijke dingen meegemaakt. Dat is waarom iemand mij ooit een geweldige tip gaf: Schrijf de ontmoetingen en ervaringen met God op! Want ja, moeilijkheden zullen blijven komen. Doordat ik zoveel mooie momenten met God mocht ervaren en opschrijven, had ik iets tastbaars voor als het tegen zat. Als ik dan mijn notitieboek erbij pakte waarin ik deze momenten had opgeschreven, dan lukte het mij om mijn focus te veranderen. Ik kon kijken naar God en Zijn werk in mijn leven. Daardoor zakte alle angst en alle zorgen. Want het liet mij zien: God is erbij in jouw leven. Altijd! God in de diepte van mijn leven Al jong mocht ik God voor het eerst ervaren. Op een dieptepunt in mijn geloofsleven. Ik was twaalf jaar, en had toen al zó'n drie

Geef je verleden over

Heel vaak hoor ik mensen praten met elkaar. Er word gesproken over het verleden. Zelf doe en deed ik dat ook heel veel. Maar telkens kom ik er achter dat als ik dat gedaan heb, dat ik iets voed. Mijn verleden werd er alleen maar groter door, de last voelde zwaarder, de wond was opengegaan door er over te praten. En daar was het dan gestopt... Op die manier praten, dat lost niets op! Het verleden werd gevoed, het werd zo groot, dat het mijn heden overschaduwde, mijn heden was niet sterk genoeg tegen het onkruid dat mijn verleden werd. Als ik niet uitkeek zou het onkruid uit mijn verleden, de groeiende bloem die gemaakt is om te bloeien op Zijn tijd, gaan verstikken. De weg van herstel Ik heb geleerd hoe ik mijn wonden goed kan verzorgen, iets kan doen om ze te laten genezen. Al moet ik zeggen, genezen was ook eng. Wat als de wond dicht was, er een mooi litteken gekomen was, wie zou ik dan zijn? Wie zou ik zijn zonder die pijn? Het hele proces om te herste

God zorgt voor mij!

Vertrouw op God Hij zorgt voor je! Dit staat op een kaartje dat ik al een paar weken geleden mocht ontvangen. Dit kaartje heb ik bij de foto van mijn moeder gezet. Als bemoediging, maar ook als reminder aan beloften die God gedaan heeft. Wat ik merkte is dat ik heel snel achter deze quote het volgende zeg: Als ik. Hier wat voorbeelden van wat ik bedoel: Als ik maar bid Als ik maar Bijbel lees Als ik Hem vraag Als ik Gisteren kreeg ik een inzicht dat ik met jullie wil delen. Ik las deze Bijbeltekst: Want ieder die zijn leven wil behouden, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest omwille van mij, zal het behouden. Mattheüs 16:25 Het gaat niet om mijn ik, het gaat niet om wat ik doe. Pasen 2018 leerde mij: Het gaat om wat God doet, om wat Jezus heeft gedaan! Mijn ik, of in deze situatie als ik.... Het maakt God alleen maar kleiner. Zolang ik denk, geloof of mezelf voorhou dat ik iets van God heb ontvangen door mijn ik, dan maak ik mijn ik te groot. Er is niets wat ik