Doorgaan naar hoofdcontent

Scheuring met de hand op de Bijbel

Een verdrietige constatering!

Dat nog wel in kringen waar de Bijbel wel echt als leidraad word genomen. Maar heel vaak eenzijdig gebruikt word. Op zoveel verschillende manieren worden Gods Woorden gebruikt om kwetsende en pijnlijke dingen goed te praten, denk aan:


  • Mishandeling
  • Incest
  • Veroordeling
  • Buiten sluiten
  • Kerkscheuring


Verdrietige tijd voor de kerk


Dat laatste wil ik het over hebben, al is dat wat ik schrijf toepasbaar op alle situaties. Kerkscheuring. Er word nu weer van alles over geschreven. Dit door het besluit van de GKV om vrouwen toe te laten in het ambt. Alweer word er met de hand op de Bijbel veel te veel gezegd.  De eigen uitleg bij Gods Woord word naar elkaar toe gesmeten. Een strijd om het gelijk. Dat van mensen waarvan ik verwacht dat ze vele uren bijbelstudie achter de rug hebben. In mijn Bijbel vind ik heel makkelijk teksten om er achter te komen dat het gelijk zich nooit op aarde zal bevinden. ( Zie Bijbel gedeelte onderaan de blog).


Eenzijdig Bijbelteksten smijten


Het valt mij op hoe er zomaar her en der Bijbelteksten gebruikt, of zelfs misbruikt worden om het gelijk te behalen. Welke tekst past in deze situatie mooi bij mijn standpunt. Laten we het verband van de Bijbel niet uit het oog verliezen wanneer we dit doen. Belangrijk is toch echt dat hoe je de tekst dan gebruikt past bij wat Gods Woord ons leert. God gaf ons de wet, de tien geboden. Jezus zelf gaf ons een voorbeeld. De Farizeeën ook. Bedenk goed wie je volgt! Het maakt een levensgroot verschil. We zijn voor God, als alle gelovigen, toch echt nog steeds 1 kerk! Mag Hij het hoofd zijn?

Wat zegt de Bijbel?

Wat een mooie gedachten is bij het gebruik van Bijbelteksten is, of de manier waarop je ze inzet niet strijdig is met de twee zijden van de wet.

Heb God lief boven alles, met alles wat in je is. 

En het tweede daaraan gelijk is:

Heb je naaste lief als jezelf!

Volg Jezus, blijf jezelf oefenen om in Zijn voetsporen te treden! Onthou daarbij goed: Gooi pas met een steen als je zelf zonder zonde bent!

Mooi om hierbij te lezen is het volgende Bijbelgedeelte over de liefde:

1 Korinthiërs 13:1‭-‬10 
Als ik wel de talen van mensen en engelen zou spreken, maar geen liefde heb, klink ik als een dreunende gong of een schelle cimbaal.

Als ik Gods woord doorgeef, alle geheimen doorgrond, alles weet wat er te weten is en al het geloof heb, zodat ik bergen kan verzetten, maar geen liefde heb, ben ik niets.

Als ik mijn bezittingen stuk voor stuk uitdeel en mijn lichaam geef om te worden verbrand, maar geen liefde heb, dan heb ik er niets aan.

De liefde is geduldig, de liefde is vriendelijk, de liefde is niet jaloers. Zij doet niet gewichtig en is niet trots, zij kwetst niet, is niet egoïstisch en voelt zich nooit beledigd, zij neemt niemand iets kwalijk, zij is niet blij met onrecht, maar juist met de waarheid.

De liefde beschermt altijd, heeft altijd vertrouwen, verwacht het altijd van God en houdt stand. Aan de liefde komt nooit een einde. Het spreken namens God zal eens niet meer nodig zijn, het spreken in klanktalen zal ophouden, kennis zal dan niet meer worden gevraagd.

Want wat wij weten, is onvolledig, en wat wij namens God zeggen, is gebrekkig. Maar wanneer het blijvende en volmaakte komt, is dat het einde van het gebrekkige en onvolmaakte.

Reacties

  1. Het is lastig soms... hoeveel ruimte kunnen we elkaar laten? Ik denk vanuit het liefdegebod meer dan we vanuit ons eigen gelijk zouden kunnen... Ik schreef een tijdje geleden wat uitgebreider hierover, m.n. hoe de bijbel gebruikt wordt. Of zou moeten worden ;-) https://gloriaenkyrie.wordpress.com/2017/06/23/maar-de-bijbel-is-toch-duidelijk/

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel voor je waardevolle aanvulling in je blog. Eigenlijk gaan we ongemerkt toch wel makkelijk op Gods troon zitten. Laten we nog ruimte....? Eigenlijk al een confronterende vraag.

      Verwijderen
  2. Goed stukje! Dank je wel.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Mogen zijn zoals ik ben

'Kijk alsjeblieft vriendelijk als ik andere keuzes maak' - Els van Steijn - De fontein vind je plek - Deze quote uit dit boek heeft mij aan het denken gezet. Want ten diepste geeft dit voor mij een kern weer voor al die momenten dat ik niet authentiek, integer en oprecht kon reageren. Dit is heel verwarrend kom ik achter. Want hoe meer ik authentiek ging leven...hoe sterker dit aan mij ging trekken. Zeker nu ik afgelopen jaren in mijn leven ben opgestaan en stap voor stap mijn weg, met God, ben gaan wandelen. Verrassende woorden uit mijn pen Ik ben niet slechter of minder als ik een andere weg ga dan mensen waar ik van hou. Over deze zin wil ik verder schrijven, ik schreef dit, met iets andere woorden, in mijn schrijfoefening om alles uit mijn hoofd eens op te schrijven. Omdat mijn hoofd niet uit een bepaalde situatie kon, ik bleef dezelfde cirkels afleggen, en ik weet dat alles uitschrijven voor mij dan help. Tijdens deze oefening voelde ik bij deze zin, ja hier mag ...

Liefdevol op weg

Wat hadden mijn man en ik een mooie dag. Onze eigen speciale dag: 16-11-16! Een heerlijk liefdevol begin van ons huwelijksleven. De dag begon met wat regen, toen ik naar de kapper ging. Maar toen ik naar buiten liep was het alweer gestopt. Het bleef nog wel een tijdje grijs. Ik ging met mijn mooie haren snel naar huis voor de rest. Daar wachtte mijn schoonzusje, zij hielp mij met make up. En uiteindelijk hielp ze ook met mijn jurk aan trekken. Wat een bijzonder moment. Al toen ik de jurk uit de hoes haalde voelde ik. Wauw wat is het een mooie jurk. Gaaf om de reactie van de lieve mensen om mij heen te zien en te horen. Niet alleen de reacties op mij, maar ook op onze lieve en mooie kindjes. Deze dag zagen we er alle 7 zo mooi uit. We pasten bij elkaar. Het was een dag met elkaar. Mijn man en ik gingen trouwen, maar onze kinderen deden mee. Dat was zo bijzonder. En ook wel heel speciaal. Ze zijn groot genoeg om dit te kunnen onthouden. Hoe bijzonder, ze weten hoe...

Rond de tafel

Rond het derde jaar van mijn zoon ging het lastiger aan tafel. Heel logisch, ik hoorde het namelijk ook bij andere ouders om mij heen. Het is een fase, het gaat wel weer voorbij. Iedereen had zo zijn of haar eigen oplossing hiervoor. Gewoon het bord weghalen na een bepaalde tijd.                                                   Niet dwingen het moet vanzelf komen. Alleen geven wat ze wel eten.                                                 Elke keer opnieuw hetzelfde geven ze eten het vanzelf wel. Ik heb ook van alles geprobeerd. Groente verbergen onder appelmoes, groente verbergen door het te pureren. Maar eigenlijk alles wat er anders uitzag als aardappels of vlees was moeilijk. Zelfs met de yoghurt doen ze er bij mij lang over. Z...