Doorgaan naar hoofdcontent

Zoekend naar het Licht (deel 3)

Het Licht wijst je de weg
Zowel Maria als Jozef hebben een boodschap gekregen van God. Ze kregen te horen wat het plan van de Hemel was met hun leven. Ze zouden ouders worden van Gods Zoon, Jezus. Vast heel anders als hun aardse plannen. Over bijvoorbeeld de aardse plannen van Jozef, kon je vorige week lezen, dat het heel erg afweek van wat God wilde dat Jozef deed. Het mooie wat ik zie is dat zowel Maria als Jozef gehoorzaamde aan het Hemelse plan voor hun leven. ( Deel 1 en  Deel 2 ).

Bevrijd uit mijn Egypte

Op het moment dat Gods Licht mijn leven raakte, voelde ik mij bevrijd! Het zorgde dat ik weg geleid werd uit Egypte. Mijn Egypte bestond uit hele diepe angsten. Voor mensen om mij heen, voor situaties, voor God en ook voor mezelf. Wat er in mijn Egypte ook bestond was slavernij. Een heel zwaar juk. Ik was de slaaf van prestatie en goedkeuring. Op het moment dat God mij uit Egypte bevrijdde was ik nog niet klaar voor mijn bestemming, mijn roeping of het beloofde land.

Begon de reis 

Nu ik bevrijd was van angsten en slavernij van prestatie en goedkeuring... begon het nog maar. Want de patronen waarmee ik met die angst en slavernij omging? Die zaten zo diep in mij. God beloofde met mij op reis te gaan. Dat Hij met mij was en dat ik veilig bij Hem thuis mocht komen.  Hij liet mij weten dat ik Hem mocht volgen. Zo was de bevrijding nog maar een begin van mijn leven met God.

Achter Hem aan

De wegen die God met mij is gegaan begreep ik zo vaak niet. In het begin ging ik naar God toe om Hem te laten weten: Ziet U nu... Dit komt er van terecht. Dit is exact hetzelfde als mijn oude leven. Dit doet mij pijn en ik zie geen weg. Wat nu dan God? Waarom heeft U mij hier gebracht om mij ook in de steek te laten? Mij te laten sterven voor het oog van anderen mensen zodat ze om mij kunnen lachen. Zo van: Kijk Petrina nu met haar geloof, met haar God... Ik begreep het zo vaak niet. Liep zo vaak ook weer mijn eigen weg. Toch kwam ik er telkens weer achter: Gods wegen kan ik niet doorgronden. Wanneer ik geen weg zag, geen uitkomst? Dan kwam er op een wonderlijke manier een weg waardoor ik veilig verder kon gaan. Liet Hij mij telkens weer weten dat Hij bij mij was en mij niet zou verlaten. En vooral zei Hij telkens:

Je doet het zo goed mijn lieve dochter!

Met vallen.....en opstaan!

Telkens wanneer ik dan terug kon kijken naar een situatie waarin ik mezelf klem voelde zitten, als ik er weer door geleid was, veranderde er diep in mij iets. Wanneer ik ondanks het niet zien van de weg, toch Gods weg volgde? Groeide er iets binnen in mij. Nu weet ik hoe ik dat 'iets' mag noemen. Het is vertrouwen!

Vertrouwen in Gods weg, in Zijn aanwezigheid bij mij voor eeuwig, in Zijn liefde en in Zijn almacht. 

Gods leiding

Dit zie ik terug in het verhaal van de geboorte van Gods geliefde Zoon op aarde. De ouders van Jezus? Ze volgen de Hemelse plannen op. Ze luisterde niet alleen naar de woorden die ze van de Engel hadden gehoord, ze volgden ook op wat ze hadden gehoord. Niet heel lang daarna moeten ze op reis. Ondanks alle moeite en bezwaren moesten ze op pad gaan. Het leek of de machthebber van de aarde dit had verplicht. Zo kan dat voor ons ook weleens voelen. Maar het was Gods hand die hier regeerde. Jozef en Maria moesten op weg gaan naar de bestemming waar Gods Zoon geboren moest worden.

Ook Jozef ging op weg, van Galilea uit de stad Nazareth naar Judea,  naar de stad van David, die  Bethlehem heet, omdat hij uit het  huis en het geslacht van David was, om ingeschreven te worden met Maria, zijn ondertrouwde vrouw, die zwanger was. Lukas 2:4-5

Al leek er in Bethlehem geen plaats voor Jozef en Maria, misschien wel vooral niet voor Jezus.... Alles leek vol te zitten. Hoe zouden Jozef en Maria dit hebben ervaren? Dat ze nergens een plaats konden vinden. Uiteindelijk kwamen zij precies daar waar God wilde dat Zijn Zoon geboren werd. Wij denken: Hoe moet dit nu ooit goed komen? Hoe kan God nu Zijn Zoon geboren laten worden in een plaats waar de dieren leven? Hoe kan God nu Zijn Zoon laten liggen in doeken gewonden in een kribbe?

Op weg naar Zijn bestemming


En waar het onze aardse gedachten soms te boven gaat. Is het Gods plan die steeds meer en meer in vervulling gaat.

God had een bestemming voor het volk Israël toen ze Egypte uit geleid werden. Weg van de slavernij, de angsten en de afgoden. En door Zijn hulp, redding en bescherming mocht, na vele omzwervingen door eigen handelen, het volk Israël het beloofde land in.

God had een bestemming voor de reis van Jozef en Maria, en door Zijn voorzienigheid kwamen ze precies op de plek waardoor de beloften vervuld konden worden die Hij door Zijn dienaren had laten spreken.

God heeft ook een bestemming voor jou, en voor mij. Wanneer wij Zijn Woord volgen dan kunnen wij op Zijn bestemming voor ons leven komen. Luister niet alleen naar de Woorden van God maar pas ze ook toe in je leven. Zo kan je jouw leven bouwen op de Rots. Waardoor je het Licht kan verspreiden dat Hij in jouw schijnt. Het Licht wil jou de weg wijzen. Mag Hij voorop? Durf jij in vertrouwen te volgen? Kom ga met ons en doe als wij. Met vallen en opstaan achter Hem aan! Het Licht wijst je de weg!

Wil jij op de bestemming komen die God voor jou heeft? Volg dan deze serie! Volgende week vindt je hier week 4.





Reacties

  1. Mooi stukje weer, Petrina, vooral het laatste gedeelte.
    Dank je wel.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bijzonder he hoe God dwars door onze onmogelijke wegen, toch tot Zijn bestemming komt.

      Verwijderen
  2. Knap hoe je het bekende Bijbelverhaal als een rode draad verweeft met waar jij doorheen bent gegaan. Ik ga ook achter Hem aan, met vallen en opstaan. En gelovend!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lieve Anne dank je wel voor dit mooie compliment over het verheven van mijn ervaring door dit Bijbelverhaal. Ja achter Hem aan, met vallen en opstaan: Gelovend. Wat een schitterende toevoeging.

      Verwijderen
  3. Bemoedigend, eerlijk en prachtig geschreven. Zo goed om je steeds weer af te vragen: is dit Gods weg voor mij? Steeds ook een uitdaging om echt op Hem te vertrouwen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Johanneke dat klopt, dat is een uitdaging. Eén van de vormen waarin we sterven aan ons zelf. Werkelijk Hem vertrouwen. Vanuit geloof en zeker weten dat Hij ons kent en weet wat goed voor ons is. Beter als dat wij dat zelf weten... Dank je wel voor je mooie reactie (weer!).

      Verwijderen
  4. Heel mooi geschreven Petrina! Dankjewel!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Ik wens je een Pinksterfeest...

Waarbij jij in vuur en vlam mag gaan staan voor God! Er verschenen aan hen (= de discipelen) een soort  vlammen , die zich als  vuurtongen verspreidden  en zich op ieder van hen neerzetten, en allen werden vervuld van de Heilige Geest en begonnen op luide toon te spreken in vreemde talen, zoals hun  door de Geest  werd ingegeven. (Handelingen 2:3-4) Een Bijbeltekst die verteld over de uitstorting van de Heilige Geest. Vandaag vieren christenen, over de hele wereld, dat God Zijn Heilige Geest schonk aan ons allen! Lees maar in de toespraak die Petrus hield waarin hij Joël, de profeet, aanhaalt:  Aan het eind der tijden, zegt God, zal Ik over  alle mensen  Mijn Geest uitgieten. (Handelingen 2:17)  Pinksteren mogen we vieren! Want wat een feest dat Heilige Geest bij ons wilt wonen. Geest van verandering Het is een feest van verandering. Misschien vraag jij je af, welke verandering dan? Ik zet er een paar op een rij, als de Heilige Geest jou mag raken dan: Ben je niet langer

Gezin om de Bijbel: Waak en bid met mij

In onze gezinstijd om de Bijbel waren we alsnog bezig met gezin zijn, maar ook voor de tweede keer met het kijken naar het lijden van Jezus. Op het moment dat Jezus voelde wat er zou gaan gebeuren. Toen alle spannende dingen dichterbij kwamen nam Hij een hele belangrijke keuze. Een keuze die we mogen gebruiken als een voorbeeld. Een keuze Jezus ging met zijn discipelen naar de hof van Getshemane, daar ging Hij bidden. Petrus, Johannes en Jakobus nam Hij het verste met zich mee de hof in. Hij liet hen daar plaats nemen en zei: Mijn hart breekt van verdriet. Blijf maar hier en waak met mij. Daar ging Jezus om te bidden naar Zijn Vader. Dat was Zijn keuze toen het moeilijk en angstig werd. Wat doen wij? Als het moeilijk is, als we bang zijn? Schreeuwen? Anderen pijn doen? Verstoppen? Koppig zijn? Of opstandig reageren? We mogen ook bidden! Dat zorgt dat we anders naar ons probleem gaan kijken. Want wat gebeurd er als we over onze problemen praten, of in dit geval bidden? Dan

Levenslessen van Noach

Weer een nieuw deel in de serie levenslessen. Vandaag wil ik nadenken over wat wij kunnen leren van het leven van Noach. Dit Bijbelverhaal heeft mij altijd al aangesproken. Want wat is er veel in te vinden. In Genesis 6 beginnen we van Noach te lezen. Nadat God eerst spijt krijgt, spijt dat Hij mensen gemaakt had. En dan die zin: En Hij voelde zich diep gekwetst. Onze God heeft gevoel. De schepping, de aarde, de mensen we gaan Hem aan het hart. En Hij zag hoe alles stuk gemaakt werd en daarom wilde Hij de mensen en al het vee van de aarde weg vagen. Dan zou die ellende stoppen. Totdat Gods oog Noach ziet. Noach alleen vond genade bij de HEER. Les één is eigenlijk dan toch, als God nu rond kijkt, naar hoe wij de wereld stuk maken, vind jij dan genade in Zijn ogen? Hoe vind je genade? Noach was een rechtschapen man, de enige die in zijn tijd een voorbeeldig leven leidde. Maar het dat was niet het belangrijkste. Dit kleine stukje maakt verschil: Hij leefde in nauwe verbondenheid met