Doorgaan naar hoofdcontent

Ruimte voor emoties

Niet te lang stilstaan bij die gevoelens hoor, leef maar in geloof, dan.....komt alles echt wel goed.

Het leek wel iets als toveren. Wanneer je gelooft dan: Is alles voorbij. En als het niet voorbij is dan? Welk oordeel hangt daar aan? Die eerste zin van deze blog is mij vaak gezegd. Vast met de allerbeste bedoelingen. Toch deed dit heel veel met mij, en het accepteren van mijn gevoelens en mijn mogen uitten hiervan. Heel lang vroeg ik mezelf af:
Hoe kan het toch! 
Als God van mij houdt, en ik geloof in Hem, 
hoe kan ik mij dan toch zo blijven voelen?


Geen plaats voor mij?

Het gaf mij zo vaak het gevoel dat er in het geloof geen ruimte meer is voor alle gevoelens. Ja blijdschap, diepe vreugde, dankbaarheid en verrassing daar werd ruim de tijd voor vrij gemaakt. Daar kunnen we ook 'makkelijker' mee omgaan. Zijn de andere emoties dan alleen maar lastig? Moeten we die maar negeren want daar is geen ruimte voor? Waar eigenlijk? Want gelukkig gingen mijn ogen wel open.


God geeft ruimte


Bij God is er wel alle ruimte voor. Hij heeft ook de emoties gemaakt die wij als negatief zien. Verdriet, pijn, angst en schaamte vond Hij belangrijk voor ons, voor mij. Juist al die emoties maken mij mens. Vanuit de Bijbel mocht ik leren dat er geen negatieve emoties zijn. Alle emoties worden in de Bijbel beschreven en zie ik terug in de verhalen van geloofshelden, en heidenen. Er is zoveel ruimte gemaakt in de Bijbel voor alle emoties! Omdat ze juist zo belangrijk zijn voor hoe ons leven eruit zal zien. We kunnen ze allemaal op een goede manier gebruiken. Ik zie emoties nu als de taal van mijn hart. En mijn hart kent vele kleuren.

Voel maar


Welke keuze maak ik met mijn emotie, met mijn gevoel van bijvoorbeeld jaloezie. Dat voelen is niet slecht, het is soms verstandig dit juist niet te negeren en niet door te leven. Kijk maar naar Rebekka (de vrouw van Izaak lees maar in Genesis 27 )  hoe dat doorleven en er verkeerd mee handelen, haar groot verdriet en een verscheurd gezin gaf. Haar lievelingszoon moest daardoor gaan vluchten en werd met de dood bedreigd. Leven wij niet juist veel te vaak door, zonder stil te staan bij:

Wat voel ik?

Waarom voel ik dit?
Wat heb ik (of mijn lichaam) nodig?


Wat doe jij ermee?


Emoties hebben nut, allemaal! Gebruik de kracht die erachter zit, om keuzes te maken die nodig zijn, op een manier die opbouwend is voor je leven. Want het klopt, emoties, ze kunnen ook grote consequenties hebben. Ze kunnen je overspoelen als een zee, maar kloppen vaak al eerder stilletjes op je hart. Luister maar goed naar wat je voelt. Het kan weleens erg belangrijk zijn! Ik merkte dat het mij een completer mens maakte, elke keer wanneer ik koos om bij mijn gevoelens stil te staan. Er ruimte voor te maken. En dan mezelf daardoor te kunnen geven wat ik nodig had. Ik ben door God gemaakt, en wat ik voel, dat mag er Zijn voor Hem en dat is voldoende om te weten! Hij geeft mij er ruimte voor en schaamt zich niet voor mij. Zo heb ik met Hem mogen leren om mijn emoties er te laten zijn.
Labels:

Reacties

  1. Aritha V. 9 oktober 2017 om 14:58

    Zulke blog heb ik nodig! Dank je wel.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. www.annderverhaal.nl11 oktober 2017 om 07:33

    Mooi Petrina. Dit heb ik ook mogen leren. Gevoelens zijn als kleuren. Sommige kleuren wil je wel altijd om je heen omdat ze prettig zijn. Andere kleuren zijn harder en doen soms pijn. Maar ook die kleuren mogen er zijn. Wat je ermee doet, daar gaat het om. Je niet door die harde kleuren laten leiden maar ze wel doorleven...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Petrina Haak16 oktober 2017 om 16:09

      Juist dat is exact wat ik bedoelde als kern van deze blog. Dank je wel voor je mooie reactie weer Anne!

      Verwijderen

Een reactie posten

Ik vind het leuk als je een reactie achterlaat.
Wil je wel reageren maar niet dat jouw reactie openbaar staat?
Mail gerust naar:

schrijfgelukjes@gmail.com

Populaire posts van deze blog

Levenslessen van Noach

Weer een nieuw deel in de serie levenslessen. Vandaag wil ik nadenken over wat wij kunnen leren van het leven van Noach. Dit Bijbelverhaal heeft mij altijd al aangesproken. Want wat is er veel in te vinden. In Genesis 6 beginnen we van Noach te lezen. Nadat God eerst spijt krijgt, spijt dat Hij mensen gemaakt had. En dan die zin: En Hij voelde zich diep gekwetst. Onze God heeft gevoel. De schepping, de aarde, de mensen we gaan Hem aan het hart. En Hij zag hoe alles stuk gemaakt werd en daarom wilde Hij de mensen en al het vee van de aarde weg vagen. Dan zou die ellende stoppen. Totdat Gods oog Noach ziet. Noach alleen vond genade bij de HEER. Les één is eigenlijk dan toch, als God nu rond kijkt, naar hoe wij de wereld stuk maken, vind jij dan genade in Zijn ogen? Hoe vind je genade? Noach was een rechtschapen man, de enige die in zijn tijd een voorbeeldig leven leidde. Maar het dat was niet het belangrijkste. Dit kleine stukje maakt verschil: Hij leefde in nauwe verbondenheid met
Een reactie posten
Meer lezen

(Zelf)compassie

Dit is Mijn gebod: dat u elkaar liefhebt, zoals Ik u liefgehad heb. Johannes 15:12 Het is één van de nieuwe en belangrijke lessen die Jezus op aarde bekend heeft gemaakt. Jezus die bewogen was met de mensen. Zo bewogen dat Hij Zijn leven gaf voor de mensheid. Hij leert mij de noodzaak van compassie! Stop je oordeel Compassie met de mensen om je heen, met al je naasten. Maar vergeet ook niet, Jezus leerde ons nog iets moois: zelfcompassie. Hij was het die uitsprak: Heb je naaste lief  als  jezelf. Toon de ander net zoveel liefde, als dat je die jezelf schenkt. Die beide mogen in balans zijn. (Zelf)compassie begint voor mij precies daar...waar oordelen stopt. Het begint bij Jezus, bij God. Het begint met open, vriendelijk en begripvol zijn. Zowel naar jezelf als naar anderen. Geen compassie met mezelf Voor mij is dit een enorme les! Afgelopen week werd ik overmand door emoties en heb ik gehuild. Terwijl ik huilde zei en dacht ik veroordelend over mezelf. Bijvoorbeeld:
7 reacties
Meer lezen

Levensles van Jozef

I edereen kent het, tegenslag. Er is niet voor niets de spreuk:  elk huis heeft z'n eigen kruis.  In dit aardse leven lopen we allemaal tegen dingen aan die pijn doen, die je verdrietig of bang maken. En dan moet ik denken aan Jozef, geliefd met een bijzondere liefde door zijn vader Jakob, zijn broers bemerkte dat en voelde het onrecht en gingen vanuit dat gevoel met hem om. Jozef's eerste ervaring met tegenslag Ze kregen de kans in hun schoot geworpen toen ze de 'dromenkoning' Jozef aan zagen lopen, 17 jaar was hij, ze beraamde onder elkaar een plan om hem om het leven te brengen, kom laten we hem doden en hem in deze put werpen. Dan zullen we eens zien wat er van zijn dromen terecht zal komen. De broer van Jozef, Ruben, probeerde zijn broertje te redden, er mocht geen bloed vloeien maar gooi hem gewoon levend in de put. Hij wilde zo Jozef redden en weer terug naar zijn vader brengen. Daar lag Jozef in de put. Een lege put en zijn broers gingen lekker zitten eten.
2 reacties
Meer lezen